Akty wykonawcze do ustawy o PPP cz. II

2007-05-23 15:12
Łódź - VII Ogólnopolska Konferencja „Partnerstwo Publiczno-Prywatne
Autor: Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii

Ponieważ wykonanie inwestycji powinno zachowywać wszystkie standardy jakościowe, w sprawozdaniu należy opisać normy jakościowe i standardy stosowane przy realizacji inwestycji. Nie można również zapomnieć o szczegółowym opisie sposobów i terminów wynagrodzenia partnera prywatnego.

Bieżąca kontrola

Żeby żadna ze stron nie miała obaw co do terminowości i jakości wykonania prac, ustawodawca zażądał, aby w ramach informacji dotyczącej umów przygotować zasady okresowego przeprowadzania przez strony wspólnej oceny realizacji przedsięwzięcia oraz bieżącej kontroli realizacji inwestycji przez podmiot publiczny. Bo choć pieniądze pochodzą od sektora publicznego i to on najczęściej jest właścicielem inwestycji, również do niego należy sprawowanie bieżącej kontroli nad przedsięwzięciem.

Ubezpieczenie w PPP

Każda budowa czy to realizowana w formie tradycyjnej w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych, czy w oparciu o model PPP wymaga ubezpieczenia. W tym drugim przypadku zakres, jaki obejmuje ubezpieczenie jest o wiele szerszy z racji czasu trwania inwestycji, pochodzenia środków finansowych, jak również większej liczby ryzyk związanych z realizacją przedsięwzięcia. W tym wypadku istnieje możliwość ubezpieczenia każdego z rodzajów ryzyk. Dlatego też podmiot publiczny musi przygotować zasady i zakres ubezpieczeń realizowanego przedsięwzięcia oraz gwarancji udzielonych w ramach umowy. Podmiot publiczny, jak i strona prywatna, powinny pamiętać o dwóch podstawowych rodzajach odpowiedzialności, w tym cywilnej deliktowej (oc delikt, ang. tortious liability). Jest to odpowiedzialność za szkody osobowe i majątkowe wyrządzone osobom trzecim w związku z prowadzoną działalnością lub posiadanym mieniem. Jest to tzw. obowiązkowe OC w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej znane z rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane w przypadku realizacji inwestycji w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych. Jest także drugi rodzaj odpowiedzialności – cywilna kontraktowa (oc kontrakt, ang. contractual liability). To odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (kontraktu). O ile w przypadku realizacji inwestycji w tradycyjnej formule (w oparciu o ustawę PZP) ten rodzaj polisy nie zawsze jest wymagany, o tyle w przypadku inwestycji w formule PPP jest on niezbędny.

Rozstrzyganie sporów

W trakcie budowy i eksploatacji obiektu może dojść do sporów i nieporozumień pomiędzy stronami, zwłaszcza w sytuacji, kiedy liczba uczestników jest znacznie większa, a czas trwania – dłuższy niż w formule tradycyjnej. Dlatego też niezbędne jest wskazanie zasad i trybów rozstrzygania sporów pomiędzy stronami.

Spółka

Zgodnie z art. 19 ust.1 i 2 ustawy o PPP strony mogą związać spółkę celową SPV. Cel i przedmiot działalności spółki, nie może wykraczać poza zakres określony umową o partnerstwie publiczno-prywatnym. Spółkę tę tworzą zwykle inwestorzy kapitałowi. Obowiązki spółki SPV wobec podmiotu publicznego są realizowane przez wyspecjalizowanych podwykonawców. Zasadniczo w strukturze PPP firmy będące podwykonawcami są także inwestorami kapitałowymi, czyli akcjonariuszami spółki SPV. Jeżeli strony zdecydują się na utworzenie takiej spółki, informacje o niej powinny się znaleźć w sprawozdaniu dotyczącym umowy o projekcie PPP.

Przekazanie podmiotowi publicznemu składnika majątkowego

I wreszcie ostatni element informacji dotyczącej umowy o PPP, mianowicie warunki przekazania podmiotowi publicznemu składnika majątkowego, będącego przedmiotem umowy po zakończeniu jej wykonywania lub innych postanowień dotyczących tego składnika majątkowego. Ten element wymaga wyjaśnienia. Otóż PPP może być realizowane w różnych modelach. Najbardziej powszechnym jest model BOT (ang. Build-Operate-Transfer) – buduj, eksploatuj, przekaż. Model ten zakłada, że udział inwestora-użytkownika ogranicza się do budowy i eksploatowania inwestycji przez określony w umowie czas. Po zakończeniu tego terminu, inwestor prywatny przekazuje obiekt wraz z prawami do eksploatacji jednostce sektora publicznego. Od momentu wybudowania inwestycji do momentu jej przekazania może minąć 20-25 lat. W związku z tym, stan tego składnika majątkowego odbiegał będzie po tym okresie od wartości i stanu początkowego. Jednak strona publiczna musi zabezpieczyć w tym względzie swój interes. Nie może bowiem dojść do sytuacji, w której podmiot publiczny otrzyma obiekt w złym stanie. Dlatego też umowa powinna zawierać regulacje, które jasno określą, jaki powinien być stan, jakość danego składnika majątkowego (w momencie przekazania inwestycji), który podmiot prywatny przekaże publicznemu po zakończeniu umowy. Chodzi o to, by strona publiczna nie przejęła obiektu, który natychmiast będzie wymagał kapitalnego remontu.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Czytaj więcej

Materiał sponsorowany