Nowelizacja ustawy Pzp z 2006 roku – cz. I

2007-05-23 13:21
prawo
Autor: Starostwo Iławskie

Nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych, która weszła w życie 25 maja 2006, to dokument, w którym ustawodawca początkowo zapowiadał szereg poważnych zmian, jednak wiele z nich nie znalazło się w nowej ustawie. Wprowadzone zmiany można podzielić na dwie zasadnicze grupy.

Do pierwszej zaliczają się te istotne jak wprowadzenie nowego trybu dialogu konkurencyjnego czy narzędzi elektronicznych, jakim są dynamiczny system zakupów czy aukcja elektroniczna jako forma dogrywki. Do drugiej zaś zmiany, jakie zostały zapisane na skutek praktyki stosowania poprzedniego prawa. Choć na pozór niewielkie często rozbijające się o jeden wyraz jednak dość istotne dla procesu wyboru oferty najkorzystniejszej.

Dynamiczny system zakupów – geneza

Jak każda ustawa, także i ta rozpoczyna się od słownika pojęć. Pojawia się kilka nowych terminów. Pierwszy zapisany w art. 2 ust. 2a dynamiczny system zakupów. Jest to termin zupełnie obcy dla dotychczasowego prawa regulującego kwestie udzielania zamówień. Nie można go nazwać trybem. Specjaliści używają terminu "przedtryb". Dlaczego? Otóż, dlatego, że poprzedza on procedurę wyboru wykonawcy w trybie przetargu nieograniczonego.

Skąd taki twór na gruncie polskiego prawa? Otóż w Dyrektywie 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi czytamy, że "Dynamiczny system zakupów oznacza w pełni elektroniczny proces dokonywania bieżących zakupów jako ogólnie dostępnych na rynku. Ma on ograniczony czas trwania, otwarty przez cały swój okres ważności dla każdego wykonawcy, który zna kryteria kwalifikacji i złożył ofertę orientacyjną zgodną ze specyfikacją". Państwa członkowie UE były zobligowane do przeniesienia na swój grunt zapisów tejże dyrektywy, stąd w naszym polskim Prawie zamówień publicznych pojawiły się właśnie przepisy.

Czym jest dynamiczny system zakupów?

System ten to ograniczony w czasie elektroniczny proces udzielania zamówień publicznych, których przedmiotem są dostawy powszechnie dostępne nabywane na podstawie umowy sprzedaży lub usługi powszechnie dostępne. Definicja ta jest zbieżna z tym, co mówią dyrektywy. Na pierwszy rzut oka widać pewne ograniczenie tego systemu – nie będzie miał zastosowania do zamówień, których przedmiotem będą roboty budowlane. Z kolei usługi, bądź dostawy nabywane tą drogą będą musiały być powszechnie dostępne.

Kolejne ograniczenie, o czym już była mowa, to fakt, że zamawiający może ustanowić dynamiczny system zakupów oraz udzielać zamówień objętych tym systemem, stosując odpowiednio przepisy dotyczące udzielania zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego.

Pytanie
W jaki sposób wykonawca komunikuje się z zamawiającym? Czy dokumenty i oświadczenia przesyła drogą elektroniczną, czy standardowo składa ofertę w formie pisemnej w siedzibie zamawiającego?

W postępowaniu prowadzonym w celu ustanowienia dynamicznego systemu zakupów, oraz w postępowaniu o udzielenie zamówienia objętego dynamicznym systemem zakupów zamawiający i wykonawcy przekazują oświadczenia, dokumenty, wnioski, zawiadomienia, zaproszenia i inne informacje drogą elektroniczną. Oprócz tego wszystkie przekazywane dokumenty muszą być opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu.

System ten ma jeszcze jedno ograniczenie – czas trwania. Zgodnie z ustawą ustanawia się go na okres nie dłuższy niż 4 lata, z tym, że ze względu na przedmiot zamówienia i szczególny interes zamawiającego system może być ustanowiony na okres dłuższy.

Nowa definicja robót budowlanych

Choć pojęcie robót budowlanych znane jest od początku istnienia Prawa zamówień publicznych na gruncie nowej ustawy zostało trochę zmodyfikowane, w związku z pojawieniem się innych ustaw. W myśl nowych przez roboty budowlane należy rozumieć wykonanie albo zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.), a także realizację obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, za pomocą dowolnych środków, zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego. W tej definicji pojawiają się dwa nowe terminy. Pierwszy – "obiekt budowlany" i drugi – "dowolne środki". Żeby zrozumieć to uszczegółowienie, należy sięgnąć do Prawa budowlanego. Odnajdujemy tam definicje dwóch pojęć zawartych w tej definicji tj. robót budowlanych i obiektu budowlanego. Przez obiekt budowlany należy rozumieć:

  • budynek wraz z instalacją i urządzeniami technicznymi,
  • budowę stanowiącą całość techniczno-użytkową, wraz z instalacjami urządzeniami,
  • obiekt małej architektury.

Przez pojęcie roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce budynku. Co zaś się tyczy drugiego pojęcia tj. "dowolnych środków" pojawiło się ono w związku z wejściem w życie pod koniec 2005 r. ustawy o PPP, czyli partnerstwie publiczno-prywatnym. Nadmienię, że jest to alternatywna w stosunku do tradycyjnej formy (tj. opartej na prawie zamówień publicznych) forma realizacji inwestycji. Główną jej zaletą jest fakt, że pieniądze na inwestycje pochodzą głownie od strony prywatnej. Partnerstwo publiczno-prywatne (PPP), to oparta na umowie współpraca podmiotu publicznego i partnera prywatnego, która ma zmierzać do realizacji zadania publicznego. W PPP obie strony związane umową czerpią dla siebie określone korzyści zależne od wkładu finansowego. Zapłatą za wykonanie obiektu jest prawo do eksploatacji przez kolejnych 20 czy 30 lat, w zależności od zapisów umowy.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Czytaj więcej

Materiał sponsorowany