UE wzięła w ryzy rynek klimatyzacji i urządzeń chłodniczych

Już od 1 stycznia 2015 obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Europy nr 517/2014 z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych.

To kolejny dokument UE, który ma przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych – do 2050 roku kraje rozwinięte będą musiały zredukować emisje gazów cieplarnianych o 80-95% w stosunku do ich poziomów z 1990 r., aby ograniczyć globalną zmianę klimatu do wzrostu temperatury o maksymalnie 2°C.
W tym celu został przyjęty zakrojony na ogromną skale plan działania, który ma doprowadzić do przejścia państw europejskich na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną. Nie da się go przeprowadzić, bez ograniczenia emisji fluorowanych gazów cieplarnianych, które powinny zostać zredukowane o 72-73 % do 2030 i o 70-78 % do 2050 roku
w stosunku do poziomów z 1990 r. Emisje fluorowanych gazów cieplarnianych oszacowano na poziomie 90 mln ton (Mt) ekwiwalentu CO₂ w 2005 r. Redukcja o 60 % oznacza, że emisje należałoby zmniejszyć do około 35 Mt ekwiwalentu CO₂ do 2030 r. Biorąc pod uwagę, że przy pełnym stosowaniu obowiązującego prawodawstwa UE emisje w 2030 szacuje się na 104 Mt ekwiwalentu CO₂, wymagana jest dalsza redukcja o około 70 Mt ekwiwalentu CO₂.

Władze UE uważają, że można jeszcze więcej zrobić, aby zredukować emisje fluorowanych gazów cieplarnianych w krajach członkowskich, w szczególności poprzez unikanie wykorzystywania takich gazów, w przypadku gdy istnieją bezpieczne i energooszczędne technologie alternatywne mające zerowy lub niewielki wpływ na klimat.
Obniżenie wielkości emisji do 2030 r. do dwóch trzecich w stosunku do poziomu z 2010 r. jest racjonalne pod względem kosztów, ponieważ w wielu sektorach dostępne są sprawdzone i przetestowane rozwiązania alternatywne.

I tak wspomniane na początku Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Europy nr 517/2014 bardzo szczegółowo nakreśla zakres obowiązków i odpowiedzialności producentów, operatorów i serwisantów urządzeń klimatyzacyjnych i chłodniczych, gdyż w urządzeniach tych stosuje się czynniki chłodnicze zawierające m.in. wodorofluorowęglowodory, perfluorowęglowodory, heksafluorek siarki i inne gazy cieplarniane zawierające fluor. 
Dokument wskazuje na kierunki działań, które będą zapobiegać emisjom fluorowanych gazów cieplarnianych. Stwierdza, że celowe uwalnianie fluorowanych gazów cieplarnianych do atmosfery jest zakazane, w przypadku gdy uwolnienie nie jest technicznie niezbędne do zamierzonego stosowania.
Nakazuje, by urządzenia zawierające fluorowane gazy cieplarniane w ilości 5 ton ekwiwalentu CO₂ lub większej i niezawarte w piankach, były poddawane kontrolom szczelności, co ma zastosowanie do: stacjonarnych urządzeń chłodniczych; stacjonarnych urządzeń klimatyzacyjnych; stacjonarnych pomp ciepła; stacjonarnych urządzeń ochrony przeciwpożarowej; agregatów chłodniczych samochodów ciężarowych chłodni i przyczep chłodni; rozdzielnic elektrycznych; organicznych obiegów Rankine’a.

Kontrole szczelności należy przeprowadzać z następującą częstotliwością:
- w przypadku urządzeń, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane w ilości 5 ton ekwiwalentu CO₂ lub większej, ale mniejszej niż 50 ton ekwiwalentu CO₂: co najmniej raz na 12 miesięcy lub co najmniej raz na 24 miesiące, jeżeli
mają zainstalowany system wykrywania wycieków;
- w przypadku urządzeń, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane w ilości 50 ton ekwiwalentu CO₂ lub większej,
ale mniejszej niż 500 ton ekwiwalentu CO₂: co najmniej raz na sześć miesięcy lub co najmniej raz na 12 miesięcy, jeżeli mają zainstalowany system wykrywania wycieków;
- w przypadku urządzeń, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane w ilości 500 ton ekwiwalentu CO₂ lub większej: co najmniej raz na trzy miesiące lub co najmniej raz na sześć miesięcy, jeżeli mają zainstalowany system wykrywania wycieków.

Rozporządzenie nakłada standardy na systemy wykrywania wycieków, prowadzenie dokumentacji instalacji i urządzeń chłodniczych, wskazuje na obowiązki producentów, operatorów i serwisantów takich urządzeń, na środki ostrożności
niezbędne do ograniczenia emisji fluorowanych gazów cieplarnianych podczas: produkcji, transportu oraz magazynowania. Mowa jest też o odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych i szkoleniach oraz certyfikacji osób związanych z takimi instalacjami i urządzeniami na każdym etapie ich powstania aż po koniec okresu eksploatacji.