Ustawa o odnawialnych źródłach energii (4)
Ustawa o odnawialnych źródłach energii ROZDZIAŁ 4. Mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, biogazu rolniczego oraz ciepła, w instalacjach odnawialnego źródła energii
U
STAWA z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii
(ogłoszona w Dzienniku Ustaw z 3 kwietnia 2015, poz. 478)
Spis rozdziałów
ROZDZIAŁ 1. Przepisy ogólne
ROZDZIAŁ 2. Zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji oraz małej
instalacji, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej z biogazu
rolniczego lub z biopłynów
ROZDZIAŁ 3. Zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej
z biogazu rolniczego lub biopłynów oraz wytwarzania biogazu rolniczego lub biopłynów
ROZDZIAŁ 4. Mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii, biogazu rolniczego oraz ciepła, w instalacjach odnawialnego
źródła energii
ROZDZIAŁ 5. Gwarancje pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii
w instalacjach odnawialnego źródła energii
ROZDZIAŁ 6. Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych
ROZDZIAŁ 7. Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji, małych instalacji
i instalacji dnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej
niż 600 kW oraz akredytowania organizatorów szkoleń
ROZDZIAŁ 8. Zasady współpracy międzynarodowej w zakresie odnawialnych źródeł energii
oraz wspólnych projektów inwestycyjnych
ROZDZIAŁ 9. Kary pieniężne
ROZDZIAŁ 10. Zmiany w przepisach obowiązujących
ROZDZIAŁ 11. Przepisy przejściowe
ROZDZIAŁ 12. Przepisy końcowe
ROZDZIAŁ 4
Mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii, biogazu rolniczego oraz ciepła, w instalacjach odnawialnego źródła energii
Art. 39.
1. Łączna wartość pomocy publicznej dla wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii
w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, nie może przekroczyć różnicy
między wartością stanowiącą iloczyn ceny referencyjnej energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii, o której mowa \w art. 72 pkt 2, obowiązującej w dniu złożenia oferty
przez tego wytwórcę i ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w tej
instalacji w okresie 15 lat, o których mowa w art. 92 ust. 6–8, a przychodami zesprzedaży tej samej
ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w tej instalacji ustalanymi według
średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym ogłoszonej przez
Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy – Prawo energetyczne, obowiązującej
w dniu złożenia oferty.
2. Na łączną wartość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, składają się:
1) różnica między przychodami ze sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła
energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, stanowiącymi iloczyn
ilości energii i ceny podanej w ofercie dla tej energii elektrycznej a wartością sprzedaży tej samej
ilości energii elektrycznej ustaloną według średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku
konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie
art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy – Prawo energetyczne, obowiązującej w dniu złożenia oferty;
2) przychody uzyskane ze sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
świadectw pochodzenia z kogeneracji w rozumieniu ustawy – Prawo energetyczne, oraz świadectw
efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności
energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm. 9)), lub wartość tych świadectw uzyskanych,
w tym umorzonych, ustalona na podstawie średniej ważonej ceny danego świadectwa w roku,
w którym zostało uzyskane, określonej na podstawie transakcji zawartych na giełdzie towarowej
w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2014
poz. 197), zwanej dalej „ustawą o giełdach towarowych”; zdania pierwszego nie stosuje się
do świadectw pochodzenia z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej
w jednostkach kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo energetyczne,
w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r.;
3) ulgi i zwolnienia w podatkach i opłatach z tytułu wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii;
4) inna pomoc o charakterze inwestycyjnym, bez względu na formę jej udzielenia, przeznaczona
na budowę lub przebudowę instalacji odnawialnego źródła energii.
3. W przypadku gdy warunek, o którym mowa w ust 1, nie jest spełniony, wytwórca energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa
w art. 72, nie może przystąpić do aukcji.
4. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła
energii, o której mowa w art. 72, przekazuje Prezesowi URE oświadczenie potwierdzające spełnienie
warunku, o którym mowa w ust. 1, w dniu złożenia oferty, o której mowa w art. 79.
5. Prezes URE może zażądać od wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii
w instalacji odnawialnego źródła energii, o którym mowa w ust. 4, przedstawienia wszelkich informacji
i dokumentów potwierdzających spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni przed
dniem zamknięcia sesji aukcji.
6. W przypadku stwierdzenia niezgodności złożonego oświadczenia, o którym mowa w ust. 4,
ze stanem faktycznym, Prezes URE przed dniem rozstrzygnięcia aukcji wydaje postanowienie
o odrzuceniu oferty. Na postanowienie służy zażalenie.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób
obliczania łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1 i 2, biorąc pod uwagę zasady
udzielania pomocy publicznej na ochronę środowiska i energetykę.
8. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła
energii, którego oferta wygrała aukcję, składa Prezesowi URE oświadczenie potwierdzające,
że otrzymane wsparcie nie przekracza łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1,
wraz z obliczeniem sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7 w terminie
90 dni od zakończenia okresu każdych pełnych trzech lat, w którym przysługiwało wsparcie,
oraz od zakończenia okresu wsparcia.
9. W przypadku, gdy:
1) wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła
energii, którego oferta wygrała aukcję, nie złoży oświadczenia w terminie, o którym mowa w ust. 8,
albo
2) ze złożonego oświadczenia albo z wyników kontroli przeprowadzonej na podstawie art. 84 wynika,
że łączna wartość pomocy publicznej dla wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł
energii w instalacji odnawialnego źródła energii przekroczyła wartość, o której mowa w ust. 1,
z uwzględnieniem ust. 2
– Prezes URE wydaje decyzję o zakazie uczestnictwa przez danego wytwórcę w systemie wsparcia
określonym niniejszą ustawą w stosunku do energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii
wytworzonej w tej instalacji odnawialnego źródła energii; o wydanej decyzji Prezes URE niezwłocznie
informuje podmiot, o którym mowa w art. 40 ust. 1, albo Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA.
10. Decyzja, o której mowa w ust. 9, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
9) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 951, 1203 i 1397 oraz z 2015 r. poz. 151.
Art. 40.
1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, w art. 42 ust. 1 oraz
w art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej,
zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”.
2. Operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, w terminie do dnia 15 września
każdego roku, przekazują Prezesowi URE informacje dotyczące sprzedawców energii elektrycznej
o największym wolumenie jej sprzedaży w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia tego roku
odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci dystrybucyjnej danego operatora na obszarze działania
tego operatora.
3. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, Prezes URE, w drodze decyzji,
wyznacza sprzedawcę zobowiązanego:
1) na obszarze działania danego operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego,
w terminie do dnia 15 października każdego roku, na rok następny;
2) będącego sprzedawcą energii elektrycznej o największym wolumenie jej sprzedaży w okresie
od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia tego roku na obszarze działania operatora systemu
przesyłowego elektroenergetycznego, w terminie do dnia 15 października każdego roku,
na rok następny.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
5. W przypadku gdy operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych nie przekażą
Prezesowi URE informacji, o których mowa w ust. 2, w terminie do dnia 15 września danego roku,
Prezes URE, w drodze decyzji, wyznacza sprzedawcę zobowiązanego biorąc pod uwagę dane
dotyczące wolumenu sprzedaży energii elektrycznej z roku poprzedniego.
6. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego oraz operatorzy systemów
dystrybucyjnych elektroenergetycznych niezwłocznie zamieszczają na swojej stronie internetowej
informację o wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego.
7. Po wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego, operator systemu przesyłowego
elektroenergetycznego oraz operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych
niezwłocznie zawierają z tym sprzedawcą umowę o świadczenie usług przesyłania albo umowę
o świadczenie usług dystrybucji lub dokonują zmiany tych umów w celu umożliwienia realizacji
przez sprzedawcę zobowiązanego dokonania zakupu energii elektrycznej, o którym mowa
w art. 41 ust. 1, w art. 42 ust. 1 lub w art. 92 ust. 1.
8. Koszty zakupu energii elektrycznej, ponoszone w związku z realizacją przez sprzedawcę
zobowiązanego obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1,
w art. 42 ust. 1 lub w art. 92 ust. 1, uwzględnia się w kalkulacji cen ustalanych w taryfie
tego sprzedawcy, przyjmując, że każda jednostka energii elektrycznej sprzedawana przez tego
sprzedawcę odbiorcom końcowym jest obciążona tymi kosztami w tej samej wysokości.
Art. 41.
1. Z uwzględnieniem art. 80 ust. 9, sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu oferowanej:
1) niewykorzystanej energii elektrycznej wytworzonej przez wytwórcę, o którym mowa w art. 4 ust. 1
lub w art. 19 ust. 1;
2) energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji przez wytwórcę
będącego przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej:
a) pod warunkiem że energia elektryczna została wytworzona w tej mikroinstalacji po raz pierwszy
przed dniem wejścia w życie rozdziału 4,
b) w mikroinstalacji zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4;
3) energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji przez wytwórcę
będącego przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,
pod warunkiem że energia elektryczna została wytworzona w tej mikroinstalacji po raz pierwszy
po dniu wejścia w życie rozdziału 4.
2. Warunkiem dokonania zakupu przez danego sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej,
o której mowa w ust.1, jest wprowadzenie tej energii do sieci dystrybucyjnej.
3. Obowiązek zakupu energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii
w mikroinstalacji zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4 dotyczy wyłącznie energii
wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tej instalacji.
4. Obowiązek zakupu energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii,
o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci
dystrybucyjnej i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r.,
przy czym okres ten liczy się od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii.
5. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w
ust. 1 pkt 2 lit. a, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej
i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten
liczy się od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia, o którym mowa w art. 44 ust. 1.
6. Obowiązek zakupu energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 2 lit. b, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej
i trwa przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozdziału 4, przy czym okres ten liczy się od
dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w zmodernizowanej mikroinstalacji
potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia, o którym mowa w art. 44 ust. 1.
7. Energia elektryczna wytworzona z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji zmodernizowanej
po dniu wejścia w życie rozdziału 4 może zostać zakupiona wyłącznie w przypadku, gdy:
1) w wyniku modernizacji mikroinstalacji nastąpił przyrost mocy zainstalowanej elektrycznej,
ale nie więcej niż do 40 kW;
2) nakłady na modernizację mikroinstalacji wyniosły nie mniej niż 30% wartości początkowej
modernizowanej mikroinstalacji;
3) urządzenia wchodzące w skład zmodernizowanej mikroinstalacji, służące do wytwarzania
energii elektrycznej, zamontowane w czasie modernizacji zostały wyprodukowane nie później
niż w terminie 48 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej
w zmodernizowanej mikroinstalacji.
8. Cena zakupu energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1, wynosi 100% średniej ceny sprzedaży
energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE
na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy – Prawo energetyczne.
9. Cena zakupu energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie zawiera opłaty
za bilansowanie handlowe.
10. Sprzedawca zobowiązany jest obowiązany do zakupu energii elektrycznej z nowobudowanych
instalacji odnawialnego źródła energii, od wytwórcy energii z mikroinstalacji
do mocy do 3 kW włącznie po określonej stałej cenie jednostkowej, która w przypadku następujących
rodzajów instalacji odnawialnych źródeł energii wynosi odpowiednio:
1) hydroenergia – 0,75 zł za 1 kWh;
2) energia wiatru na lądzie – 0,75 zł za 1 kWh;
3) energia promieniowania słonecznego – 0,75 zł za 1 kWh.
11. Sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupu energii elektrycznej z instalacji odnawialnego
źródła energii, o którym jest mowa powyżej, przez okres kolejnych 15 lat, liczony od dnia oddania
do użytkowania tej instalacji. W tym samym okresie sprzedawcy zobowiązanemu przysługuje prawo
do pokrycia wynikłych z tego tytułu strat.
12. Ceny zakupu energii elektrycznej instalacji odnawialnych źródeł energii o mocy do 3 kW,
o których mowa powyżej, obowiązują do momentu, gdy łączna moc oddawanych do użytku źródeł
nie przekroczy 300 MW lub do zmiany ich wysokości rozporządzeniem właściwego do spraw
gospodarki, o którym mowa poniżej.
13. Minister właściwy do spraw gospodarki, określa, w drodze rozporządzenia, nowe ceny zakupu
energii elektrycznej, o których mowa powyżej, biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa oraz
informacje zawarte w krajowym planie działania, a także tempo zmian techniczno-ekonomicznych
w poszczególnych technologiach wytwarzania energii elektrycznej w instalacjach odnawialnych
źródeł energii.
14. Rozliczenie z tytułu różnicy między ilością energii elektrycznej pobranej z sieci a ilością energii
elektrycznej wprowadzonej do tej sieci, w danym półroczu, między wytwórcą energii elektrycznej,
o którym mowa w art. 4 ust. 1, w art. 19 ust. 1 oraz w art. 41 ust. 1 pkt 3, a sprzedawcą zobowiązanym
odbywa się na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej, o której mowa
w art. 5 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne. Rozliczenia tego dokonuje się
na podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych.
15. Sprzedawca zobowiązany jest obowiązany do zakupu energii elektrycznej z nowobudowanych
instalacji odnawialnego źródła energii, od wytwórcy energii z mikroinstalacji o mocy
powyżej 3 kW do 10 kW włącznie po określonej stałej cenie jednostkowej, która w przypadku
następujących rodzajów instalacji odnawialnych źródeł energii wynosi odpowiednio:
1) biogaz rolniczy –0,70 zł za 1 kWh;
2) biogaz pozyskany z surowców pochodzących ze składowisk odpadów – 0,55 zł za 1 kWh;
3) biogaz pozyskany z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków – 0,45 zł za 1 kWh;
4) hydroenergia – 0,65 zł za 1 kWh;
5) energia wiatru na lądzie – 0,65 zł za 1 kWh;
6) energia promieniowania słonecznego –0,65 zł za 1 kWh.
16. Sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupu energii elektrycznej z instalacji odnawialnego
źródła energii, o którym jest mowa powyżej, przez okres kolejnych 15 lat, liczony od dnia oddania
do użytkowania tej instalacji. W tym samym okresie sprzedawca zobowiązany przysługuje prawo
do pokrycia wynikłych z tego tytułu strat.
17. Ceny zakupu energii elektrycznej instalacji odnawialnych źródeł energii o mocy
powyżej 3 kW do 10 kW włącznie, o których mowa powyżej, obowiązują do momentu, gdy łączna moc
oddawanych do użytku źródłem nie przekroczy progu 500 MW lub do zmiany ich wysokości
rozporządzeniem właściwego do spraw gospodarki, o którym mowa poniżej.
18. Minister właściwy do spraw gospodarki, określa, w drodze rozporządzenia, nowe ceny zakupu
energii elektrycznej, o których mowa powyżej, biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa
oraz informacje zawarte w krajowym planie działania, a także tempo zmian techniczno-ekonomicznych
w poszczególnych technologiach wytwarzania energii elektrycznej w instalacjach odnawialnych
źródeł energii.
19. Rozliczenie z tytułu świadczonych usług dystrybucyjnych między wytwórcą energii elektrycznej,
o którym mowa w art. 4 ust. 1 oraz w art. 19 ust. 1, a przedsiębiorstwem energetycznym
zajmującym się dystrybucją energii elektrycznej odbywa się na podstawie umowy o świadczenie
usług dystrybucyjnych, o której mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy – Prawo energetyczne.
20. Koszty zakupu energii ze źródeł wymienionych w ust. 10 i 15 rozliczane są na zasadach
określonych art. 95.
Art. 42.
1. Z uwzględnieniem art. 80 ust. 9, sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu oferowanej
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w:
1) instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, w tym energii elektrycznej
wytworzonej w okresie rozruchu technologicznego tej instalacji, w której energia elektryczna
została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4;
2) instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, zmodernizowanej po dniu
wejścia w życie rozdziału 4.
2. Warunkiem zakupu przez sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej, o której mowa
w ust. 1, jest zaoferowanie sprzedaży całej wytworzonej i wprowadzonej do sieci przesyłowej lub
sieci dystrybucyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego
źródła energii, w okresie co najmniej 90 następujących po sobie dni kalendarzowych.
3. Obowiązek zakupu energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 1, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej lub
sieci przesyłowej i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r.,
przy czym okres ten liczy się od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii, potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia, o którym
mowa w art. 44 ust. 1.
4. Obowiązek zakupu energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii,
o której mowa w ust. 1 pkt 2:
1) dotyczy ilości energii elektrycznej wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej tej instalacji; w przypadku, o którym mowa w ust. 8, ilość energii
elektrycznej objętej obowiązkiem zakupu odpowiada procentowej wielkości nakładów
poniesionych na modernizację, nie więcej niż 75% wartości początkowej
modernizowanej instalacji, oraz
2) powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej lub
sieci przesyłowej i trwa maksymalnie przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozdziału 4,
przy czym okres ten liczy się od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii, potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia,
o którym mowa w art. 44 ust. 1.
5. Sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu oferowanej energii elektrycznej wytworzonej
z odnawialnych źródeł energii w okresie rozruchu technologicznego instalacji odnawialnego źródła
energii, nie dłużej niż przez 90 dni, licząc od dnia pierwszego wprowadzenia energii elektrycznej
wytworzonej z odnawialnych źródeł energii do sieci właściwego operatora, z wyłączeniem instalacji
spalania wielopaliwowego oraz dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego.
6. W przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja wykorzystującej
do wytworzenia energii elektrycznej hydroenergię, w której energia elektryczna została wytworzona
po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4, sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu
oferowanej energii elektrycznej wytworzonej wyłącznie w instalacji odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 5 MW.
7. Energia elektryczna wytworzona z odnawialnych źródeł energii w instalacji, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, może zostać zakupiona wyłącznie w przypadku, gdy:
1) urządzenia wchodzące w skład tej instalacji, służące do wytwarzania tej energii, zamontowane
w czasie modernizacji zostały wyprodukowane nie później niż w terminie 48 miesięcy przed dniem
wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w tej zmodernizowanej instalacji;
2) w wyniku modernizacji tej instalacji nastąpił przyrost łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej;
3) nakłady na modernizację tej instalacji wyniosły co najmniej 30% wartości początkowej
modernizowanej instalacji;
4) zmodernizowana instalacja odnawialnego źródła energii nie będzie wykorzystywana
do wytwarzania energii elektrycznej z biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego
w instalacjach spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych instalacji
spalania wielopaliwowego.
8. W przypadku modernizacji instalacji:
1) niestanowiącej instalacji odnawialnego źródła energii, w wyniku której powstała
instalacja odnawialnego źródła energii, z wyłączeniem dedykowanej instalacji spalania
wielopaliwowego, albo
2) spalania wielopaliwowego, w wyniku której powstała instalacja odnawialnego źródła energii,
która nie będzie wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej w instalacji spalania
wielopaliwowego, albo
3) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 5 MW,
wykorzystującej hydroenergię do wytworzenia energii elektrycznej
– energia elektryczna wytworzona w instalacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może zostać zakupiona
po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 7 pkt 1, 3 i 4.
9. Energia elektryczna wytworzona z odnawialnych źródełenergii w instalacji, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, wykorzystującej do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę spalaną
w dedykowanej instalacji spalania biomasy, w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego
lub w układach hybrydowych, może zostać zakupiona wyłącznie w przypadku, gdy zostanie
wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii o:
1) łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW;
2) mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 MWt – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji.
Art. 43
1. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 42 ust. 1 i 5,
stanowi równowartość średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym
w poprzednim kwartale, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a
ustawy – Prawo energetyczne.
2. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 42 ust. 1 i 5,
wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
mniejszej niż 500 kW, nie zawiera opłaty za bilansowanie handlowe.
3. Ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii innej niż mikroinstalacja, którą jest obowiązany zakupić sprzedawca zobowiązany,
ustala się na podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych
Art. 44
1. Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2
oraz w art. 42 ust. 1 i 5, wytworzonej w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii
innej niż mikroinstalacja:
1) w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie
rozdziału 4,
2) zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4
– przysługuje świadectwo pochodzenia tej energii potwierdzające jej wytworzenie z odnawialnych
źródeł energii, zwane dalej „świadectwem pochodzenia”.
2. W przypadku gdy energia elektryczna została wytworzona w instalacji, o której mowa w ust. 1,
spełniającej jednocześnie warunki wysokosprawnej kogeneracji, wytwórcy, o którym mowa w ust. 1,
oprócz świadectwa pochodzenia przysługuje również świadectwo pochodzenia z kogeneracji
w rozumieniu ustawy – Prawo energetyczne.
3. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii, w której:
1) wykorzystano drewno pełnowartościowe oraz zboża pełnowartościowe w przypadku:
a) instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
b) instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy,
c) instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego
oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,
biogaz lub biogaz rolniczy,
d) instalacji termicznego przekształcania odpadów;
2) wykorzystano drewno pełnowartościowe w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego,
dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących
do wytwarzania energii elektrycznej biopłyny;
3) wykorzystano paliwa kopalne lub paliwa powstałe z ich przetworzenia w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę
spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy;
4) wykorzystano biomasę zanieczyszczoną w celu zwiększenia jej wartości opałowej lub
zawierającą substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku
dedykowanej instalacji spalania biomasy, a także instalacji spalania wielopaliwowego,
dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących
do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy;
5) wykorzystywano substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2 – w przypadku wytwarzania energii
elektrycznej z biogazu rolniczego;
6) wykorzystywano, w przypadku wytwarzania energii elektrycznej z biopłynów:
a) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 4,
b) biopłyny, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, określonych
w art. 28b–28bc ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
7) niedochowany został wymóg udziału biomasy pochodzącej z upraw energetycznych
lub odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty
oraz zbóż innych niż zboża pełnowartościowe w łącznej masie biomasy określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 61 – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej
niż mikroinstalacja i mała instalacja.
4. W przypadku gdy energia elektryczna została wytworzona z biopłynów w instalacji, o której mowa
w ust. 1, świadectwo pochodzenia przysługuje, jeżeli do wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia
wytwórca dołączy dokumenty określone w art. 28c ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 1 ustawy
o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, potwierdzające spełnienie kryteriów zrównoważonego
rozwoju, o których mowa w art. 28b–28bc tej ustawy.
5. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja przysługuje
przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten liczy się
od dnia wytworzenia po raz pierwszy tej energii, potwierdzonego wydanym świadectwem
pochodzenia.
6. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w mikroinstalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja,
zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4, przysługuje w okresie 6 miesięcy od dnia
wejścia w życie rozdziału 4.
7. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji albo instalacji
odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, zmodernizowanej po dniu wejścia w życie
rozdziału 4, przysługuje proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
tej instalacji. W przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 8, świadectwo pochodzenia przysługuje
dla energii elektrycznej objętej obowiązkiem zakupu w ilości odpowiadającej procentowej wielkości
nakładów poniesionych na modernizację, nie więcej niż 75% wartości początkowej
modernizowanej instalacji.
8. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wykorzystujący do wytwarzania
tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy w instalacji spalania
wielopaliwowego, w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, może uzyskać świadectwo
pochodzenia potwierdzające wytworzenie energii elektrycznej w danym roku wyłącznie w ilości
nie większej niż średnią roczną:
1) ilość energii elektrycznej wytworzoną w latach 2011–2013 przez tego wytwórcę przy wykorzystaniu
biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w tej instalacji,
2) ilość energii elektrycznej wytworzoną przez tego wytwórcę przy wykorzystaniu biomasy, biopłynów,
biogazu lub biogazu rolniczego w okresie wykonywania działalności gospodarczej w tej instalacji,
nie dłuższym niż 3 lata – w przypadku gdy wytwórca rozpoczął wykonywanie takiej działalności
po dniu 31 grudnia 2013 r.
– potwierdzonej wydanym świadectwem pochodzenia.
9. Prezes URE informuje wytwórców, o których mowa w ust. 8, o ilości energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii, dla której przysługuje świadectwo pochodzenia.
10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość współczynnika korygującego
przysługującego świadectwu pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
ytworzonej w instalacji, o której mowa w ust. 8, z wyłączeniem energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii wytworzonej w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, oraz okres jego
obowiązywania, biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, w szczególności kierunki rozwoju
odnawialnych źródeł energii.
11. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
większej niż 5 MW, wykorzystującej hydroenergię do wytworzenia tej energii.
12. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii z biogazu rolniczego, dla którego zostało wydane świadectwo
pochodzenia biogazu rolniczego.
13. Wytwórca energii elektrycznej, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, może zawrzeć ze
sprzedawcą zobowiązanym umowę sprzedaży energii elektrycznej, o której mowa w art. 5 ust. 1
i ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne, na podstawie której rozliczenia z tytułu różnicy między
ilością energii elektrycznej pobraną z sieci a ilością energii elektrycznej wprowadzoną do tej sieci
dokonuje się w danym półroczu. Rozliczenia dokonuje się na podstawie rzeczywistych wskazań
urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych.
14. W przypadku, o którym mowa w ust. 13, świadectwo pochodzenia nie przysługuje.
15. Sprzedawca zobowiązany informuje Prezesa URE o przypadku, o którym mowa w ust. 13,
w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy sprzedaży energii elektrycznej, o której mowa
w art. 5 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne.
Art. 45.
1. Świadectwo pochodzenia wydaje Prezes URE na wniosek wytwórcy energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 42 ust. 1 i 5.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania albo nazwę i adres siedziby wytwórcy;
2) numer koncesji albo numer wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji albo rejestru
wytwórców biogazu rolniczego, a w przypadku wytwórców energii elektrycznej w mikroinstalacji
– oświadczenie o zgłoszeniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lub w art. 20 ust. 1;
3) dane dotyczące ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w określonej instalacji odnawialnego źródła energii;
4) wskazanie okresu, co najmniej jednego lub maksymalnie dwunastu następujących po sobie
miesięcy danego roku kalendarzowego, w którym energia elektryczna z odnawialnych źródeł
energii została wytworzona;
5) wskazanie dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia;
6) wskazanie ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w instalacji odnawialnego źródła energii, dla której ma zostać wydane świadectwo pochodzenia,
z uwzględnieniem art. 46 ust. 4 i 6;
7) oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że:
1) do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii
nie wykorzystywano:
a) drewna pełnowartościowego oraz zbóż pełnowartościowych w przypadku:
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy,
– instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego
oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,
biogaz lub biogaz rolniczy
– instalacji termicznego przekształcania odpadów,
b) drewna pełnowartościowego w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biopłyny,
c) paliw kopalnych lub paliw powstałych z ich przetworzenia w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę
spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy,
d) biomasy zanieczyszczonej w celu zwiększenia jej wartości opałowej lub zawierającej
substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku dedykowanej
instalacji spalania biomasy, a także instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy;
2) do wytworzenia energii elektrycznej z biogazu rolniczego wykorzystano wyłącznie substraty,
o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii;
3) do wytworzenia energii elektrycznej z biopłynów wykorzystano wyłącznie substraty, o których
mowa w art. 2 pkt 4 ustawy wymienionej w pkt 2, lub biopłyny, które spełniają kryteria
zrównoważonego rozwoju, określone w art. 28b–28bc ustawy o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych;
4) dochowany został wymóg udziału biomasy pochodzącej z upraw energetycznych lub odpadów
i pozostałości z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz zbóż innych
niż zboża pełnowartościowe w łącznej masie biomasy określony w przepisach wydanych
na podstawie art. 61 ustawy wymienionej w pkt 2 – w przypadku instalacji odnawialnego
źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja.”; klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań;
8) wskazanie podmiotu, który będzie organizował obrót prawami majątkowymi wynikającymi
ze świadectw pochodzenia.
3. W przypadku wytworzonej energii elektrycznej z biopłynów, do wniosku, o którym mowa w ust. 1,
dołącza się dokumenty określone w art. 28c ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 1 ustawy o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych, potwierdzające spełnienie kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa
w art. 28b–28bc tej ustawy.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się operatorowi systemu elektroenergetycznego,
w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu wytworzenia danej ilości energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii objętej tym wnioskiem.
5. Operator systemu elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi URE wniosek, o którym mowa
w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, wraz z potwierdzeniem danych dotyczących
ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii.
6. Ilość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii określa się
na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych na zaciskach:
1) generatora;
2) ogniwa fotowoltaicznego;
3) ogniwa paliwowego, w którym następuje bezpośrednia przemiana energii chemicznej
w energię elektryczną.
7. W przypadku braku urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych na zaciskach, o których mowa
w ust. 6, dopuszcza się dokonywanie pomiarów w miejscu przyłączenia instalacji odnawialnego
ródła energii do sieci operatora systemu elektroenergetycznego.
Art. 46.
1. W przypadku gdy wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia nie zawiera danych, o których
mowa w art. 45 ust. 2 lub 3, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia
wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym
terminie skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
2. Prezes URE wydaje świadectwo pochodzenia albo postanowienie o odmowie wydania
świadectwa pochodzenia, w terminie 45 dni od dnia przekazania przez operatora systemu
elektroenergetycznego kompletnego wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia.
3. Podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, publikuje średnie ważone wolumenem transakcji
sesyjnych giełdowych ceny energii elektrycznej z prowadzonego przez siebie rynku, na którym
zawierane są transakcje sesyjne giełdowe z dostawą energii elektrycznej w dniu następnym
i dwa dni po dniu zawarcia transakcji giełdowych sesyjnych – dla każdej godziny dostawy energii
elektrycznej. Średnie ważone, o których mowa w zdaniu pierwszym, publikowane są na stronie
internetowej podmiotu, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1.
4. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii w godzinach dostawy, o których mowa w ust. 3, dla których średnie
ważone wolumenem transakcji sesyjnych giełdowych ceny energii elektrycznej z rynku, o którym
mowa w ust. 3, były niższe niż 0 złotych za 1 MWh.
5. Przepis ust. 4 stosuje się, jeżeli ceny, o których mowa w ust. 3, były niższe niż 0 złotych za 1 MWh
przez co najmniej sześć kolejnych godzin dostawy energii elektrycznej, o których mowa w ust. 3.
6. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii, która jest opomiarowana w sposób uniemożliwiający ustalenie ilości
wytworzonej energii elektrycznej w przedziałach godzinowych.
7. Przepis ust. 6 stosuje się, jeżeli ceny, o których mowa w ust. 3, były niższe niż 0 złotych za 1 MWh
przez co najmniej sześć kolejnych godzin dostawy energii elektrycznej, o których mowa w ust. 3.
8. Przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się do energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, która nie spełnia wymagań technicznych określonych w ust. 6. Dla określenia ilości
wytworzonej energii elektrycznej przyjmuje się ilość energii elektrycznej, jaka mogłaby zostać
wytworzona w tej instalacji w godzinach, o których mowa w ust. 4, przy założeniu, że instalacja ta
pracowała w tym czasie z mocą zainstalowaną elektryczną.
9. Świadectwo pochodzenia zawiera dane, o których mowa w art. 45 ust. 2 pkt 1–4, 6 i 8.
10. Świadectwo pochodzenia wydaje się wyłącznie w postaci elektronicznej i przekazuje się
bezpośrednio do rejestru świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego.
11. Do wydawania świadectw pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy
– Kodeks postępowania administracyjnego o wydawaniu zaświadczeń.
Art. 47.
1. Podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1, monitoruje ceny, po jakich są zbywane na giełdzie
towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot prawa majątkowe wynikające ze
świadectw pochodzenia.
2. Podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jest obowiązany do wykonania obowiązku określonego
w art. 52 ust. 1 pkt 1, w przypadku, gdy którakolwiek cena średnioważona praw majątkowych
wynikających ze świadectw pochodzenia będzie niższa niż 75% wartości jednostkowej opłaty
zastępczej określonej w art. 56.
3. Podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1, publikuje na swojej stronie internetowej:
1) miesięczną cenę średnioważoną praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
z uwzględnieniem wszystkich transakcji sesyjnych z okresu 3 pełnych miesięcy kalendarzowych
poprzedzających dzień publikacji tej ceny – pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca
kalendarzowego;
2) roczną cenę średnioważoną praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
z uwzględnieniem wszystkich transakcji sesyjnych z okresu ubiegłego roku kalendarzowego
– pierwszego dnia roboczego każdego roku kalendarzowego.
4. Ceny, o których mowa w ust. 3, wyraża się w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh
i oblicza się według wzoru:
5. Cena, o której mowa w ust. 3:
1) pkt 1 – obowiązuje w miesiącu kalendarzowym, w którym została opublikowana;
2) pkt 2 – obowiązuje w roku kalendarzowym, w którym została opublikowana.
6. Godziny publikacji cen, o których mowa w ust. 3, określa podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1.
7. Podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 2, mimo zaistnienia podstaw do realizacji obowiązku przez
umorzenie świadectw pochodzenia, może wnieść opłatę zastępczą, o ile wykaże, że w roku
kalendarzowym, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1, składał zlecenia kupna
praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia w transakcjach sesyjnych, ale z uwagi
na brak ofert sprzedaży tych praw nie nabył żadnych praw na sześciu sesjach w ciągu roku
kalendarzowego, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1, a na tych sesjach nie
zawarto żadnych transakcji giełdowych sesyjnych, w których towarem giełdowym były prawa
majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia.
Art. 48.
1. Wytwórcy biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego źródła energii, w której biogaz rolniczy
został wytworzony, przysługuje świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego potwierdzające jego
wytworzenie oraz wprowadzenie do sieci dystrybucyjnej gazowej.
2. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego nie przysługuje, w przypadku gdy:
1) do wytworzenia biogazu rolniczego wykorzystano substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2;
2) zostało wydane świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii z tego biogazu rolniczego.
3. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje przez okres kolejnych 15 lat, licząc od
dnia wytworzenia po raz pierwszy biogazu rolniczego, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r.,
potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia biogazu rolniczego.
4. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje dla biogazu rolniczego wytworzonego
w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia
w życie rozdziału 4.
5. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje również w okresie rozruchu
technologicznego instalacji odnawialnego źródła energii, nie dłużej niż przez 90 dni, licząc
od pierwszego dnia wprowadzenia biogazu rolniczego do sieci właściwego operatora systemu
dystrybucyjnego gazowego.
Art. 49.
1. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego wydaje Prezes URE na wniosek wytwórcy
biogazu rolniczego.
2. Wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania albo nazwę i adres siedziby wytwórcy
biogazu rolniczego;
2) numer wpisu do rejestru wytwórców biogazy rolniczego;
3) wskazanie ilości biogazu rolniczego wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii,
na którą ma zostać wydane świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego;
4) dane dotyczące ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii, obliczonej w sposób określony w przepisach wydanych
na podstawie art. 62 i odpowiadającej ilości biogazu rolniczego wytworzonego w takiej
instalacji, która ma zostać objęta świadectwem pochodzenia biogazu rolniczego;
5) określenie lokalizacji i wydajności instalacji odnawialnego źródła energii, w której został
wytworzony biogaz rolniczy;
6) wskazanie okresu, co najmniej jednego lub maksymalnie dwunastu następujących po sobie
miesięcy danego roku kalendarzowego, w którym został wytworzony biogaz rolniczy;
7) wskazanie dnia wytworzenia po raz pierwszy biogazu rolniczego, dla którego przysługuje
świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego;
8) oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że do wytworzenia
biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystano wyłącznie substraty,
o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.”;
klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań;
9) wskazanie podmiotu, który będzie organizował obrót prawami majątkowymi wynikającymi
ze świadectw pochodzenia biogazu rolniczego.
3. Wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego składa się operatorowi
systemu dystrybucyjnego gazowego, na którego obszarze działania znajduje się instalacja
odnawialnego źródła energii określona we wniosku, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu
wytworzenia danej ilości biogazu rolniczego objętej tym wnioskiem.
4. Operator systemu dystrybucyjnego gazowego przekazuje Prezesowi URE wniosek o wydanie
świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania
wraz z potwierdzeniem danych dotyczących ilości wytworzonego biogazu rolniczego w instalacji
odnawialnego źródła energii.
5. Ilość wytworzonego biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej gazowej
określa się na podstawie wskazań układu pomiarowego.
Art. 50.
1. W przypadku gdy wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego nie zawiera
danych, o których mowa w art. 49 ust. 2, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do
uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku
w wyznaczonym terminie skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
2. Prezes URE wydaje świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego albo postanowienie o odmowie
wydania świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, w terminie 45 dni od dnia przekazania przez
operatora systemu dystrybucyjnego gazowego kompletnego wniosku o wydanie świadectwa
pochodzenia biogazu rolniczego.
3. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego zawiera dane, o których mowa
w art. 49 ust. 2 pkt 1–6 i 9.
4. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego wydaje się wyłącznie w postaci elektronicznej
i przekazuje się bezpośrednio do rejestru świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia
biogazu rolniczego.
Art. 51.
1. Prezes URE odmawia, w drodze postanowienia, wydania świadectwa pochodzenia lub
świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, w przypadku gdy:
1) nie zostały spełnione warunki określone w art. 44 lub w art. 48 lub
2) wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia lub wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia
biogazu rolniczego został złożony po upływie terminu, o którym mowa odpowiednio w art. 45 ust. 4
albo w art. 49 ust. 3.
2. Na postanowienie służy zażalenie.
Art. 52.
1. Przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy, odbiorca przemysłowy oraz towarowy
dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 2, są obowiązane:
1) uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo pochodzenia lub świadectwo
pochodzenia biogazu rolniczego wydane odpowiednio dla energii elektrycznej lub biogazu
rolniczego, wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii znajdujących się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej lub
2) uiścić opłatę zastępczą w terminie określonym w art. 68 ust. 2 obliczoną w sposób określony
w art. 56.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wykonują:
1) odbiorca przemysłowy, który w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku
zużył nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej i złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 3;
2) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania
energii elektrycznej lub obrotu tą energią i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym
niebędącym odbiorcami przemysłowymi, o których mowa w pkt 1;
3) odbiorca końcowy inny niż odbiorca przemysłowy, o którym mowa w pkt 1, będący członkiem
giełdy w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych lub członkiem rynku organizowanego przez
podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu
do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku
organizowanym przez ten podmiot;
4) odbiorca końcowy inny niż odbiorca przemysłowy, o którym mowa w pkt 1, będący członkiem
giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu przepisów ustawy o giełdach towarowych,
w odniesieniu do transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których
mowa w pkt 3, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby przez spółkę
prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych SA
lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych SA przekazał wykonywanie
czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 i 586 oraz z 2015 r. poz. 73), zwanej
dalej „ustawą o obrocie instrumentami finansowymi”;
5) towarowy dom maklerski lub dom maklerski w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych,
w odniesieniu do transakcji zawieranych na zlecenie odbiorców końcowych, innych niż odbiorcy
przemysłowi, o których mowa w pkt 1, na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez
podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany.
3. Odbiorca przemysłowy składa Prezesowi URE oświadczenie potwierdzające:
1) wykonywanie działalności gospodarczej oznaczonej kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności
(PKD), o których mowa w ust. 6,
2) ilość zużytej energii elektrycznej oraz ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek
w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku,
3) wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej,
4) ilość energii elektrycznej objętej obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1, oraz stanowiącej podstawę
do obliczenia opłaty OZE, o której mowa w art. 96 ust. 1, wyrażoną w procentach – wraz z opinią
biegłego rewidenta potwierdzającą prawidłowość wyliczenia wartości współczynnika
intensywności zużycia energii elektrycznej, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego
rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1.
4. Prezes URE sporządza wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym
mowa w ust. 3, wraz z informacją, o której mowa w ust. 5, i ogłasza je w Biuletynie Informacji
Publicznej URE, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok realizacji obowiązku,
o którym mowa w ust. 1.
5. Informacja zawiera:
1) nazwę i adres siedziby odbiorcy przemysłowego;
2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub Numer Identyfikacji
Podatkowej (NIP);
3) dane dotyczące ilości energii elektrycznej objętej obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1, oraz
stanowiącej podstawę do obliczenia opłaty OZE, o której mowa w art. 96 ust. 1, wyrażonej
w procentach;
4) wskazanie, czy dany odbiorca przemysłowy jest odbiorcą przemysłowym, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1.
6. Przez odbiorcę przemysłowego rozumie się odbiorcę końcowego:
1) którego przeważającą działalnością gospodarczą jest działalność określona w Polskiej
Klasyfikacji Działalności (PKD) i oznaczona następującymi kodami: 0510; 0729; 0811; 0891; 0893;
0899; 1032; 1039; 1041; 1062; 1104; 1106; 1310; 1320; 1394; 1395; 1411; 1610; 1621; 1711;
1712; 1722; 1920; 2012; 2013; 2014; 2015; 2016; 2017; 2060; 2110; 2221; 2222; 2311; 2312;
2313; 2314; 2319; 2320; 2331; 2342; 2343; 2349; 2399; 2410; 2420; 2431; 2432; 2434; 2441;
2442; 2443; 2444; 2445; 2446; 2720; 3299; 2011; 2332; 2351; 2352; 2451; 2452; 2453; 2454;
2611; 2680; 3832;
2) dla którego wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej wynosi
nie mniej niż 3%.
Art. 53.
1. Obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1, w odniesieniu do odbiorców przemysłowych,
którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 52 ust. 3, i dla których wartość współczynnika
intensywności zużycia energii elektrycznej wyniosła:
1) nie mniej niż 3% i nie więcej niż 20% – wykonywany jest w odniesieniu do 80% ilości
energii elektrycznej zakupionej przez odbiorcę przemysłowego na własny użytek w roku
realizacji obowiązku;
2) więcej niż 20% i nie więcej niż 40% – wykonywany jest w odniesieniu do 60% ilości
energii elektrycznej zakupionej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w roku
realizacji obowiązku;
3) więcej niż 40% – wykonywany jest w odniesieniu do 15% ilości energii elektrycznej
zakupionej na własny użytek rzez odbiorcę przemysłowego w roku realizacji obowiązku.
2. Przez współczynnik intensywności zużycia energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1,
w art. 52 ust. 3 pkt 3 oraz w ust. 6, rozumie się stosunek kosztów energii elektrycznej zużytej
na własne potrzeby do wartości dodanej brutto obliczanej jako średnia arytmetyczna z trzech
ostatnich lat poprzedzających rok realizacji obowiązku.
3. W przypadku gdy działalność gospodarcza jest wykonywana w okresie krótszym niż trzy lata,
wartość dodaną brutto, o której mowa w ust. 2, oblicza się jako średnią arytmetyczną z okresu
wykonywania tej działalności.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania
współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej, biorąc pod uwagę zasady
rachunkowości stosowane przez odbiorcę przemysłowego oraz koszty energii elektrycznej
ponoszone przez tego odbiorcę.
Art. 54.
Odbiorca przemysłowy, który złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 52 ust. 3, jest obowiązany
w terminie do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku realizacji obowiązku, o którym mowa
w art. 52 ust. 1, przekazać Prezesowi URE:
1) informację o:
a) ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku realizacji obowiązku,
b) spełnianiu warunków, o których mowa w art. 53 ust. 1,
c) wykonaniu obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 – w przypadku odbiorców przemysłowych,
o których mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1;
2) oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że:
1) dane zawarte w informacji, o której mowa w art. 54 pkt 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r.
o odnawialnych źródłach energii, są zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki określone w art. 53 ust. 1 ustawy, o której mowa w pkt 1.”;
klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań.
Art. 55.
Odbiorca przemysłowy, który nie przekazał Prezesowi URE w terminie informacji oraz
oświadczenia, o których mowa w art. 54, podał w tej informacji nieprawdziwe lub wprowadzające
w błąd dane lub skorzystał z uprawnienia, o którym mowa w art. 53 ust. 1 oraz w art. 96 ust. 2,
nie spełniając określonych w tym przepisie warunków, nie może skorzystać z uprawnień, o których
mowa w art. 53 ust. 1 oraz w art. 96 ust. 2, przez okres 5 lat od zakończenia roku, którego dotyczył
obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1.
Art. 56.
Opłatę zastępczą oblicza się według wzoru:
Oz = Ozj x (Eo − Eu)
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Oz – opłatę zastępczą wyrażoną w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
Ozj – jednostkową opłatę zastępczą wynoszącą 300,03 złotych za 1 MWh,
Eo – ilość energii elektrycznej, wyrażoną w MWh, wynikającą z obowiązku uzyskania i przedstawienia
do umorzenia świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego
w danym roku,
Eu – ilość energii elektrycznej, wyrażoną w MWh, wynikającą ze świadectw pochodzenia
lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, które obowiązany podmiot, o którym mowa
w art. 52 ust. 2, przedstawił do umorzenia w danym roku.
Art. 57.
1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na obrót energią elektryczną, w terminie
30 dni od zakończenia roku kalendarzowego, w którym zakupiło energię elektryczną wytworzoną
w instalacji odnawialnego źródła energii w wyniku transakcji zawartej za pośrednictwem towarowego
domu maklerskiego lub domu maklerskiego na giełdzie towarowej, lub na rynku organizowanym
przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, przekazuje
towarowemu domowi maklerskiemu lub domowi maklerskiemu deklarację o ilości energii elektrycznej
zakupionej w wyniku tej transakcji i zużytej na własny użytek oraz przeznaczonej do dalszej odsprzedaży.
2. Deklaracja, o której mowa w ust. 1, stanowi podstawę wykonania przez towarowy dom maklerski lub
dom maklerski obowiązków, o których mowa w art. 52 ust. 1.
3. Realizacja zlecenia nabycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła
energii na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, przez towarowy dom maklerski lub dom maklerski może
nastąpić po złożeniu przez składającego zlecenie zabezpieczenia na pokrycie kosztów wykonania
przez towarowy dom maklerski lub dom maklerski obowiązków, o których mowa w art. 52 ust. 1,
w odniesieniu do transakcji, o których mowa w art. 52 ust. 2 pkt 5.
4. Wysokość zabezpieczenia oraz sposób jego złożenia określa umowa zawarta między towarowym
domem maklerskim lub domem maklerskim a składającym zlecenie.
Art. 58.
1. Do wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1, nie zalicza się umorzonych świadectw
pochodzenia wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii
wykorzystującej w procesie przetwarzania energię elektryczną pozyskiwaną z biogazu rolniczego,
dla którego wytwórca biogazu rolniczego wystąpił z wnioskiem o wydanie świadectwa pochodzenia
biogazu rolniczego.
2. Koszty uzasadnione uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia albo
uiszczenia opłaty zastępczej, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2, uwzględnia się w kalkulacji cen
ustalanych w taryfach przedsiębiorstw realizujących te obowiązki, przyjmując, że każda jednostka
energii elektrycznej sprzedawana przez dane przedsiębiorstwo energetyczne odbiorcom końcowym
jest w tej samej wysokości obciążona tymi kosztami.
3. Kosztami, o których mowa w ust. 2, są koszty:
1) uzyskania świadectw pochodzenia, jednakże nie wyższe niż koszty będące iloczynem ilości
energii elektrycznej wynikającej ze świadectw pochodzenia, które przedsiębiorstwo energetyczne
planuje przedstawić do umorzenia w pierwszym roku stosowania taryfy [w MWh], oraz
jednostkowej opłaty zastępczej obowiązującej w roku sporządzenia taryfy [w zł/MWh], lub
2) opłaty zastępczej poniesionej w roku poprzedzającym rok sporządzenia taryfy.
4. Ilość energii elektrycznej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, nie może być wyższa od różnicy między
ilością energii elektrycznej wynikającej z obowiązującego udziału ilościowego dla danego podmiotu,
o którym mowa w art. 59, albo z przepisów wydanych na podstawie art. 60, a ilością energii
wynikającej z poniesionej opłaty zastępczej.
Art. 59.
Obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1, uznaje się za spełniony przez podmioty, o których mowa
w art. 52 ust. 2, jeżeli za dany rok udział ilościowy sumy energii elektrycznej wytworzonej
w instalacjach odnawialnego źródła energii wynikającej z umorzonych świadectw pochodzenia lub
ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej wynikającej z umorzonych świadectw pochodzenia biogazu
rolniczego, lub uiszczonej opłaty zastępczej, w danym roku w:
1) sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym niebędącym odbiorcami przemysłowymi,
o których mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1, albo
2) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej na własny
użytek, na podstawie transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej
lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
rynek regulowany, albo
3) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej na własny
użytek, na podstawie transakcji zawieranych poza giełdą towarową lub rynkiem, o którym mowa
w pkt 2, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach giełdowej izby rozrachunkowej
przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów
Wartościowych SA lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych SA
przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy
o obrocie instrumentami finansowymi, albo
4) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej na
podstawie transakcji zawieranych na zlecenie odbiorców końcowych na giełdzie towarowej lub
na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
rynek regulowany, albo
5) ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek
– wynosi 20%.
Art. 60.
Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia
31 sierpnia danego roku, obniżyć wielkość udziału, o którym mowa w art. 59, na kolejne lata
kalendarzowe, biorąc pod uwagę rodzaj podmiotu zobowiązanego, ilość wytworzonej energii
elektrycznej w mikroinstalacjach i w małych instalacjach, zobowiązania wynikające z umów
międzynarodowych, dotychczasową wielkość udziału energii elektrycznej i paliw pozyskiwanych
z odnawialnych źródeł energii w ogólnej ilości energii i paliw zużywanych w energetyce oraz
w transporcie, ilość wytworzonego biogazu rolniczego, a także wysokość ceny energii elektrycznej
na rynku konkurencyjnym.
Art. 61.
Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:
1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła w instalacjach
odnawialnego źródła energii,
2) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości energii elektrycznej lub
ciepła wytwarzanych w instalacjach odnawialnego źródła energii wykorzystujących, w procesie
wytwarzania energii, nośniki energii, o których mowa w art. 2 pkt 22, oraz inne paliwa,
3) minimalny udział biomasy, o której mowa w art. 44 ust. 3 pkt 7, w łącznej masie biomasy spalanej
w instalacjach spalania wielopaliwowego, dedykowanych instalacjach spalania wielopaliwowego,
układach hybrydowych oraz dedykowanych instalacjach spalania biomasy,
4) miejsce dokonywania pomiarów ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach
odnawialnego źródła energii na potrzeby realizacji obowiązku potwierdzania danych, o którym
mowa w art. 45 ust. 5
– biorąc pod uwagę stan wiedzy technicznej oraz potrzebę ustalenia ilości wytwarzanej energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii.
Art. 62.
Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
obowiązku potwierdzania danych, o którym mowa w art. 49 ust. 4, w tym:
1) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanego biogazu
rolniczego,
2) miejsce dokonywania pomiarów ilości wytwarzanego biogazu rolniczego na potrzeby realizacji
obowiązku potwierdzania danych, o których mowa w art. 49 ust. 4,
3) sposób przeliczania ilości wytworzonego biogazu rolniczego na ekwiwalentną ilość energii
elektrycznej wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii na potrzeby wypełnienia
obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1
– biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemu gazowego,
dostępne technologie wytwarzania biogazu rolniczego oraz potrzebę ustalenia ilości tego biogazu.
Art. 63.
1. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu
rolniczego są zbywalne i stanowią towar giełdowy w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych.
2. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu
rolniczego powstają po raz pierwszy z chwilą zapisania tych świadectw, na podstawie informacji
o wydanych świadectwach pochodzenia lub świadectwach pochodzenia biogazu rolniczego,
o których mowa w art. 64 ust. 4, na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia lub
świadectw pochodzenia biogazu rolniczego prowadzonym przez podmiot, o którym mowa
w art. 64 ust. 1, i przysługują osobie będącej posiadaczem tego konta.
3. Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa
pochodzenia biogazu rolniczego następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze
świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, o którym mowa w art. 64 ust. 1.
Art. 64.
1. Rejestr świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego
prowadzi podmiot prowadzący:
1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych lub
2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi
– organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia.
2. Rejestr świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego prowadzi się
w sposób zapewniający:
1) identyfikację podmiotów, którym przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectw
pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego;
2) identyfikację przysługujących praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia
lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego oraz odpowiadającej tym prawom ilości
energii elektrycznej;
3) zgodność ilości energii elektrycznej objętej zarejestrowanymi świadectwami pochodzenia lub
świadectwami pochodzenia biogazu rolniczego z ilością energii elektrycznej lub ilością biogazu
rolniczego, odpowiadającą prawom majątkowym wynikającym z tych świadectw.
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, wydaje, na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 52 ust. 2,
lub innego podmiotu, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia
lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, dokument stwierdzający te prawa i określający
odpowiadającą tym prawom ilość energii elektrycznej lub ekwiwalentną ilość energii elektrycznej
wynikającą z ilości wytworzonego biogazu rolniczego.
4. Prezes URE przekazuje informacje o wydanych i umorzonych świadectwach pochodzenia lub
świadectwach pochodzenia biogazu rolniczego podmiotowi prowadzącemu rejestr tych świadectw.
5. Wpis do rejestru świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego oraz
dokonane zmiany w rejestrze podlegają opłacie w wysokości odzwierciedlającej koszty prowadzenia
rejestru, nie większej niż 2% poziomu jednostkowej opłaty zastępczej, o której mowa w art. 56,
za 1 MWh. Opłatę pobiera się za każdy wpis lub zmianę dokonaną w rejestrze.
Art. 65.
1. Prezes URE, na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 52 ust. 2, umarza, w drodze decyzji,
w całości lub części świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego.
2. Do wniosku o umorzenie świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego
dołącza się dokument, o którym mowa w art. 64 ust. 3.
Art. 66.
Towarowy dom maklerski lub dom maklerski, wykonując obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1,
w odniesieniu do transakcji zawieranych na zlecenie odbiorców końcowych, może złożyć wniosek
do Prezesa URE o umorzenie świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego
należących do innego podmiotu, któremu przysługują wynikające z tych świadectw prawa majątkowe,
o ile dołączy pisemną zgodę tego podmiotu na zaliczenie tych świadectw do wypełnienia obowiązku
przez towarowy dom maklerski lub dom maklerski.
Art. 67.
1. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu
rolniczego wygasają z chwilą ich umorzenia.
2. Świadectwo pochodzenia lub świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego umorzone w terminie
do dnia 30 czerwca danego roku kalendarzowego uwzględnia się przy rozliczeniu wykonania
obowiązku określonego w art. 52 ust. 1 za poprzedni rok kalendarzowy.
Art. 68.
1. Opłata zastępcza, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2, stanowi przychód Narodowego Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwanego dalej „Narodowym Funduszem”.
2. Opłatę zastępczą, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2, uiszcza się na rachunek bankowy
Narodowego Funduszu w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku, za poprzedni rok kalendarzowy.
Art. 69.
1. Narodowy Fundusz przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz
Prezesowi URE informacje o wpłatach z tytułu opłat zastępczych dokonywanych w danym kwartale
na rachunek bankowy Narodowego Funduszu, w terminie 45 dni od dnia zakończenia każdego kwartału.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zawierają w szczególności:
1) oznaczenie podmiotów dokonujących poszczególnych wpłat;
2) tytuły wpłat;
3) kwoty wpłat;
4) daty wpływu poszczególnych wpłat na rachunek bankowy Narodowego Funduszu.
Art. 70.
Prezes URE ma prawo:
1) wglądu do dokumentów,
2) żądania przedstawienia dokumentów lub informacji mających znaczenie dla oceny wykonania
obowiązków, o których mowa w art. 41 ust. 1, w art. 42 ust. 1, w art. 44, w art. 45, w art. 48,
w art. 49 oraz w art. 52–55, lub
3) badania zgodności ze stanem faktycznym deklaracji, o której mowa w art. 57 ust. 1
– z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.
Art. 71.
1. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2
oraz w art. 42, może złożyć do Prezesa URE deklarację o przystąpieniu do aukcji.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wytwórców energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytwarzanej w instalacjach:
1) spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego;
2) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 5 MW,
wykorzystujących hydroenergię do wytworzenia energii elektrycznej;
3) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW
wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz
rolniczy, z wyłączeniem instalacji odnawialnych źródeł energii wykorzystujących do wytwarzania
tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy, spalanych w
wysokosprawnej kogeneracji o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 MWt.
3. Do deklaracji o przystąpieniu do aukcji wytwórca energii elektrycznej w instalacji odnawialnego
źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biogaz, biogaz rolniczy
lub biopłyny dołącza oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że:
1) do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii
nie będą wykorzystywane:
a) drewno pełnowartościowe oraz zboże pełnowartościowe w przypadku:
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy,
– instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego oraz
układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biogaz
lub biogaz rolniczy,
– instalacji termicznego przekształcania odpadów,
b) drewno pełnowartościowe w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biopłyny,
c) paliwa kopalne lub paliwa powstałe z ich przetworzenia w przypadku instalacji odnawialnego
źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną
w dedykowanej instalacji spalania biomasy,
d) biomasa zanieczyszczona w celu zwiększenia jej wartości opałowej lub zawierająca
substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku dedykowanej
instalacji spalania biomasy, a także instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy,
e) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych
źródłach energii – w przypadku wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego,
f) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 4 ustawy wymienionej w lit. e – w przypadku
wytwarzania energii elektrycznej z biopłynów,
g) biopłyny, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, określonych w art. 28b–28bc
ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
2) dochowany zostanie wymóg udziału biomasy pochodzącej z upraw energetycznych lub
odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty
oraz zbóż innych niż zboża pełnowartościowe w łącznej masie biomasy określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 61 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. e – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja.”; klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Art. 72.
Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 października
każdego roku, maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
w tym maksymalną ilość energii elektrycznej, która może zostać wytworzona w instalacjach
odnawialnego źródła energii o stopniu wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej
mniejszym niż 4000 MWh/MW/rok, wytworzonej przez wytwórców:
1) którzy złożyli deklarację o przystąpieniu do aukcji, o której mowa w art. 71 ust. 1, w:
a) instalacjach odnawialnego źródła energii,
b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia w życie
rozdziału 4,
2) po raz pierwszy po dniu zamknięcia aukcji w:
a) instalacjach odnawialnego źródła energii,
b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia w życie
rozdziału 4
– która może zostać sprzedana w drodze aukcji w następnym roku kalendarzowym, biorąc
pod uwagę politykę energetyczną państwa, dotychczasowy udział energii i paliw wytworzonych
w instalacjach odnawialnego źródła energii zużywanych w energetyce oraz w transporcie,
bezpieczeństwo funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, jak również zobowiązania
wynikające z umów międzynarodowych.
Art. 73.
1. Prezes UR ogłasza, organizuje i przeprowadza aukcje nie rzadziej niż raz w roku.
2. Przedmiotem aukcji jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
o której mowa w ust. 3,
z uwzględnieniem art. 74, pod warunkiem że:
1) do jej wytworzenia nie wykorzystano:
a) drewna pełnowartościowego oraz zbóż pełnowartościowych w przypadku:
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy,
– instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego
oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,
biogaz lub biogaz rolniczy,
– instalacji termicznego przekształcania odpadów,
b) drewna pełnowartościowego w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego,
dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego,
wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biopłyny,
c) paliw kopalnych lub paliw powstałych z ich przetworzenia w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę
spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy,
d) biomasy zanieczyszczonej w celu zwiększenia jej wartości opałowej lub zawierającej
substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku dedykowanej
instalacji spalania biomasy, a także instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy,
e) substratów innych niż wymienione w art. 2 pkt 2 – w przypadku wytwarzania energii
elektrycznej z biogazu rolniczego,
f) substratów innych niż wymienione w art. 2 pkt 4 – w przypadku wytwarzania energii elektrycznej
z biopłynów,
g) biopłynów, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, określonych
w art. 28b–28bc ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
2) dochowany został wymóg udziału biomasy pochodzącej z upraw energetycznych lub odpadów
i pozostałości z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz zbóż innych
niż zboża pełnowartościowe w łącznej masie biomasy określony w przepisach wydanych
na podstawie art. 61 – w przypadku instalacji dnawialnego źródła energii innej niż
mikroinstalacja i mała instalacja.
3. Prezes URE przeprowadza odrębne aukcje na sprzedaż energii elektrycznej wytwarzanej w
instalacjach dnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 72.
4. Aukcje przeprowadza się oddzielnie na sprzedaż energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych
źródeł energii wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:
1) nie większej niż 1 MW;
2) większej niż 1 MW.
5. W przypadku gdy ilość lub wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii elektrycznej
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 72 nie zostanie wyczerpana, Prezes URE może
przeprowadzić w danym roku kolejne aukcje.
6. Nie mniej niż 25% ilości energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w instalacjach, o których mowa w art. 72 pkt 2, sprzedanej w drodze aukcji powinna zostać
wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
nie większej niż 1 MW.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, w terminie do
dnia 30 listopada każdego roku, ilość i wartość energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW,
jaka powinna zostać sprzedana w drodze aukcji w następnym roku kalendarzowym, biorąc pod uwagę
politykę energetyczną państwa oraz łączną ilość i wartość energii, która w następnym roku
ma zostać sprzedana w drodze aukcji.
Art. 74.
1. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona po raz pierwszy po dniu
zakończenia aukcji w instalacji odnawialnego źródła energii lub w instalacji zmodernizowanej
po dniu wejścia w życie rozdziału 4 może zostać sprzedana w drodze aukcji wyłącznie w przypadku,
gdy urządzenia wchodzące w skład tych instalacji, służące do wytwarzania tej energii elektrycznej,
zamontowane w czasie budowy albo modernizacji, zostały wyprodukowane nie później niż w terminie
48 miesięcy, a w przypadku instalacji wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej na morzu
siłę wiatru nie później niż w terminie 72 miesięcy, przed dniem wytworzenia po raz pierwszy
energii elektrycznej w tej instalacji odnawialnego źródła energii.
2. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w instalacji odnawialnego źródła
energii zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4 może zostać sprzedana w drodze aukcji
wyłącznie w przypadku, gdy:
1) w wyniku modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii nastąpił przyrost łącznej
mocy zainstalowanej elektrycznej;
2) nakłady na modernizację instalacji odnawialnego źródła energii wyniosły nie mniej
niż 30% wartości początkowej modernizowanej instalacji;
3) zmodernizowana instalacja odnawialnego źródła energii nie będzie wykorzystywana do
wytwarzania energii elektrycznej z biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego
w instalacjach spalania wielopaliwowego innych niż dedykowane instalacje spalania
wielopaliwowego.
3. W przypadku modernizacji instalacji:
1) niestanowiącej instalacji odnawialnego źródła energii, w wyniku której powstała instalacja
odnawialnego źródła energii, innej niż dedykowana instalacja spalania wielopaliwowego, albo
2) spalania wielopaliwowego, w wyniku której powstała instalacja odnawialnego źródła energii,
która nie będzie wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej w instalacji spalania
wielopaliwowego, albo
3) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 5 MW,
wykorzystującej hydroenergię do wytworzenia energii elektrycznej
– energia elektryczna wytworzona w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii
może zostać sprzedana w drodze aukcji po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1 oraz
ust. 2 pkt 2 i 3.
4. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona po raz pierwszy po dniu
zakończenia aukcji w instalacji odnawialnego źródła energii albo w zmodernizowanej instalacji
odnawialnego źródła energii, wykorzystującej do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę spalaną
w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub w układach hybrydowych, może zostać sprzedana
w drodze aukcji wyłącznie w przypadku, gdy zostanie wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii o:
1) łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW;
2) mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 MWt – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji.
5. Sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w zmodernizowanej
instalacji odnawialnego źródła energii dotyczy energii elektrycznej wytworzonej proporcjonalnie
do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tej instalacji. W przypadku, o którym mowa
w ust. 3, sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii dotyczy ilości energii
elektrycznej odpowiadającej procentowej wielkości nakładów poniesionych na modernizację,
nie więcej niż 75% wartości początkowej modernizowanej instalacji.
Art. 75.
1. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, który zamierza przystąpić do aukcji,
podlega procedurze oceny formalnej przygotowania do wytwarzania energii elektrycznej
w danej instalacji.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wytwórcy, który złożył deklarację przystąpienia do aukcji,
o której mowa w art. 71 ust. 1.
3. Procedurę oceny formalnej przeprowadza Prezes URE, na wniosek wytwórcy o wydanie
zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji.
4. Wniosek o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania albo nazwę i adres siedziby wytwórcy;
2) lokalizację i moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii;
3) podpis wytwórcy lub osoby upoważnionej do jego reprezentowania, z załączeniem oryginału lub
uwierzytelnionej kopii dokumentu poświadczającego umocowanie takiej osoby do działania
w imieniu wytwórcy;
4) w przypadku instalacji wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biogaz,
biogaz rolniczy lub biopłyny – oświadczenie wytwórcy lub osoby upoważnionej do jego
reprezentowania, o następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że:
1) do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii
nie będą wykorzystywane:
a) drewno pełnowartościowe oraz zboże pełnowartościowe w przypadku:
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja
w ykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy,
– instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego
oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,
biogaz lub biogaz rolniczy,
– instalacji termicznego przekształcania odpadów,
b) drewno pełnowartościowe w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biopłyny,
c) paliwa kopalne lub paliwa powstałe z ich przetworzenia w przypadku instalacji odnawialnego
źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną
w dedykowanej instalacji spalania biomasy,
d) biomasa zanieczyszczona w celu zwiększenia jej wartości opałowej lub zawierająca substancje
niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku dedykowanej instalacji
spalania biomasy, a także instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji
spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania
energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy,
e) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych
źródłach energii – w przypadku wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego,
f) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 4 ustawy wymienionej w lit. e – w przypadku
wytwarzania energii elektrycznej z biopłynów,
g) biopłyny, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, określonych
w art. 28b–28bc ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
2) dochowany zostanie wymóg udziału biomasy pochodzącej z upraw energetycznych lub
odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz
zbóż innych niż zboża pełnowartościowe w łącznej masie biomasy określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 61 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. e – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja.”; klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
5. Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza
oryginały lub poświadczone kopie:
1) dokumentów potwierdzających dopuszczalność lokalizacji danej instalacji odnawialnego źródła
energii na terenie objętym planowaną inwestycją:
a) wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
b) decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – w przypadku braku planu,
o którym mowa w lit. a, jeżeli decyzja ta jest wymagana na podstawie przepisów o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym,
c) prawomocnego pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji
i urządzeń w polskich obszarach morskich dla przedsięwzięć zlokalizowanych w wyłącznej
strefie ekonomicznej – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej
do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu;
2) dokumentu potwierdzającego:
a) wydanie warunków przyłączenia instalacji odnawialnego źródła energii do sieci przesyłowej
lub sieci dystrybucyjnej albo
b) zawarcie umowy o przyłączenie instalacji odnawialnego źródła energii do sieci przesyłowej
lub sieci dystrybucyjnej;
3) prawomocnego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego
źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów
prawa budowlanego;
4) prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów
ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii
wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu;
5) harmonogramu rzeczowego i finansowego realizacji budowy lub modernizacji instalacji
odnawialnego źródła energii albo oświadczenia o zrealizowaniu inwestycji.
6. Okres ważności dokumentów, o których mowa w ust. 5 pkt 1 lit. c, pkt 2 lit. a oraz pkt 3 i 4,
w dniu ich złożenia nie może być krótszy niż 6 miesięcy.
10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r.
poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200 i 277.
Art. 76.
1. Prezes URE wydaje zaświadczenie o dopuszczeniu do aukcji lub odmawia jego wydania,
w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie tego zaświadczenia.
2. Prezes URE odmawia, w drodze postanowienia, wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji.
Na postanowienia służy zażalenie.
3. Zażalenie na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji wnosi się
do Sądu Okręgowego w Warszawie – sądu ochrony konkurencji i konsumentów, w terminie 7 dni
od dnia doręczenia postanowienia.
4. Termin ważności zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji wynosi 12 miesięcy i liczy się go od dnia
wydania zaświadczenia. Termin nie może być dłuższy niż termin ważności dokumentów,
o których mowa w art. 75 ust. 5 pkt 1 lit. c, pkt 2 lit. a oraz pkt 3 i 4.
Art. 77.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, nie później niż 60 dni
przed dniem przeprowadzenia pierwszej w danym roku aukcji, maksymalną cenę w złotych za 1 MWh,
za jaką może zostać w danym roku kalendarzowym sprzedana przez wytwórców w drodze aukcji
energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii, zwaną dalej „ceną referencyjną”.
2. Przy ustalaniu ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w art. 72 pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki bierze pod uwagę sumę:
1) średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale
ogłaszanej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy – Prawo energetyczne;
2) kwoty 239 złotych i 83 groszy za 1 MWh.
3. Przy ustalaniu ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w art. 72 pkt 2, minister właściwy do spraw gospodarki bierze pod uwagę:
1) istotne parametry techniczne i ekonomiczne funkcjonowania instalacji odnawialnego
źródła energii;
2) nakłady inwestycyjne ponoszone w okresie przygotowania projektu i jego budowy wraz z
niezbędną infrastrukturą techniczną;
3) założenia dotyczące technicznych warunków pracy instalacji odnawialnego źródła energii, w tym
sprawności wytwarzania energii elektrycznej lub biogazu rolniczego, współczynniki wykorzystania
dostępnej mocy elektrycznej, współczynniki zużycia wytworzonej energii elektrycznej i biogazu
rolniczego na pokrycie potrzeb własnych oraz na pokrycie strat powstających przed
wprowadzeniem energii elektrycznej lub biogazu rolniczego do sieci;
4) koszty operacyjne oraz dodatkowe nakłady inwestycyjne ponoszone w okresie eksploatacji,
w którym instalacja odnawialnego źródła energii podlega mechanizmom i instrumentom wsparcia;
5) przewidywane kształtowanie się cen biomasy i innych paliw oraz jednostkowe ceny uprawnień
do emisji CO2;
6) koszty kapitału własnego wytwórcy energii elektrycznej lub biogazu rolniczego.
4. Cenę referencyjną energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w art. 72 pkt 2, minister właściwy do spraw gospodarki określa oddzielnie dla instalacji odnawialnego
źródła energii oraz dla instalacji zmodernizowanych po dniu wejścia w życie rozdziału 4:
1) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących biogaz
rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej;
2) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących biogaz rolniczy do
wytwarzania energii elektrycznej;
3) wykorzystujących biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej;
4) wykorzystujących biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej;
5) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż określony w pkt 3 i 4;
6) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub
układach hybrydowych;
7) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub
układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji;
8) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW i o mocy osiągalnej cieplnej
w skojarzeniu nie większej niż 150 MWt, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej
biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych,
w wysokosprawnej kogeneracji;
9) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW i o mocy osiągalnej cieplnej
w skojarzeniu nie większej niż 150 MWt, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej
ulegające biodegradacji części odpadów przemysłowych lub komunalnych, w tym odpadów
z uzdatniania wody i oczyszczania ścieków, w szczególności osadów ściekowych w instalacji
termicznego przekształcania odpadów;
10) wykorzystujących wyłącznie biopłyny do wytwarzania energii elektrycznej;
11) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących do
wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru na lądzie;
12) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania
energii elektrycznej energię wiatru na lądzie;
13) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących hydroenergię
do wytwarzania energii elektrycznej;
14) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących hydroenergię
do wytwarzania energii elektrycznej;
15) wykorzystujących energię geotermalną do wytwarzania energii elektrycznej;
16) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących energię
promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej;
17) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących energię
promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej;
18) wykorzystujących energię wiatru na morzu do wytwarzania energii elektrycznej.
Art. 78.
1. Prezes URE zamieszcza ogłoszenie o aukcji w Biuletynie Informacji Publicznej URE nie później
niż 30 dni przed dniem jej rozpoczęcia.
2. Ogłoszenie o aukcji zawiera:
1) termin przeprowadzenia sesji aukcji;
2) godziny otwarcia i zamknięcia sesji aukcji;
3) wskazanie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
jaka może zostać sprzedana w drodze aukcji.
3. W aukcji na sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, wytworzonej w instalacji,
o której mowa w art. 72, mogą wziąć udział wytwórcy posiadający ustanowioną gwarancję bankową
lub dowód wniesienia kaucji na odrębny rachunek bankowy Prezesa URE w wysokości 30 złotych
za 1 kW mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji.
4. W aukcji na sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji,
o której mowa w art. 72 pkt 2, mogą wziąć udział wytwórcy, którzy posiadają zaświadczenie
o dopuszczeniu do udziału w aukcji, o którym mowa w art. 76 ust. 1.
5. Aukcję przeprowadza się, jeżeli zostały zgłoszone nie mniej niż trzy ważne oferty spełniające
wymagania określone w ustawie.
6. Aukcję prowadzi się w postaci elektronicznej za pośrednictwem internetowej platformy aukcyjnej.
7. Dostawcę internetowej platformy aukcyjnej wyłania się w trybie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.11)).
8. Prezes URE ustala regulamin aukcji.
9. Regulamin aukcji określa:
1) przebieg i sposób rozstrzygnięcia aukcji;
2) warunki przetwarzania danych dotyczących uczestników aukcji;
3) wymagania techniczne dotyczące dostępu do internetowej platformy aukcyjnej;
4) sposób zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowości przebiegu aukcji;
5) warunki zawieszenia dostępu do internetowej platformy aukcyjnej.
10. Regulamin aukcji zatwierdza minister właściwy do spraw gospodarki.
11. Regulamin aukcji ogłasza się w Biuletynie Informacji Publicznej URE.
11) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 984, 1047 i 1473, z 2014
poz. 423, 768, 811, 915, 1146 i 1232 oraz z 2015 r. poz. 349.
Art. 79.
1. Wytwórca będący uczestnikiem aukcji, od godziny otwarcia do godziny zamknięcia sesji aukcji,
przekazuje ofertę za pomocą formularza zamieszczonego na internetowej platformie aukcyjnej,
o której mowa w art. 78 ust. 6.
2. Uczestnik aukcji w trakcie sesji aukcji składa jedną ofertę dla energii elektrycznej, która będzie
wytworzona w danej instalacji.
3. Oferta złożona przez uczestnika aukcji zawiera w szczególności:
1) nazwę i adres siedziby uczestnika aukcji;
2) rodzaj i moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii, w której będzie
wytwarzana energia elektryczna przez uczestnika aukcji;
3) ilość określoną w MWh i cenę wyrażoną w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
za jaką uczestnik aukcji zobowiązuje się sprzedać tę energię;
4) wskazanie sprzedawcy zobowiązanego, na którego obszarze działania zlokalizowana będzie
ta instalacja – w przypadku, gdy energia elektryczna będzie wytwarzana w instalacjach
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW;
5) w przypadku wytwórców, o których mowa w art. 72 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 lit. b, oświadczenie
o następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że instalacja
odnawialnego źródła energii, w której będzie wytwarzana energia elektryczna z odnawialnych
źródeł energii, spełnia wymagania, o których mowa w art. 42 ust. 6–9 ustawy z dnia
20 lutego 2015 o odnawialnych źródłach energii.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań;
6) ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wyrażoną w MWh, jaką uczestnik aukcji
planuje wytworzyć w instalacji odnawialnego źródła energii w kolejnych następujących po sobie
latach kalendarzowych, w tym ilość energii elektrycznej wyrażoną w MWh, planowaną
do wytworzenia w instalacji odnawialnego źródła energii o stopniu wykorzystania mocy
zainstalowanej elektrycznej mniejszym niż 4000 MWh/MW/rok;
7) miejsce przyłączenia instalacji odnawialnego źródła energii do sieci dystrybucyjnej lub sieci
przesyłowej, określone w warunkach przyłączenia albo w umowie o przyłączenie;
8) zobowiązanie się uczestnika aukcji do:
a) wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii, która powstanie lub zostanie zmodernizowana po dniu
przeprowadzenia aukcji, w terminie 48 miesięcy od dnia zamknięcia aukcji, a w przypadku
energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej
do wytworzenia energii elektrycznej:
– energię promieniowania słonecznego – w terminie 24 miesięcy od dnia zamknięcia aukcji,
– siłę wiatru na morzu – w terminie 72 miesięcy od dnia zamknięcia aukcji,
b) rozpoczęcia wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii nie później niż pierwszego dnia miesiąca następującego po
upływie miesiąca od miesiąca, w którym nastąpiło zamknięcie aukcji – w przypadku wytwórcy,
o którym mowa w art. 71 ust. 1;
9) w przypadku wytwórców, o których mowa w art. 72, oświadczenie o następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że:
1) do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii
nie będą wykorzystywane:
a) drewno pełnowartościowe oraz zboże pełnowartościowe w przypadku:
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja,
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niż biogaz rolniczy,
– instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja
wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy,
– instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego
oraz układu hybrydowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,
biogaz lub biogaz rolniczy,
– instalacji termicznego przekształcania odpadów,
b) drewno pełnowartościowe w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej
instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego, wykorzystujących
do wytwarzania energii elektrycznej biopłyny,
c) paliwa kopalne lub paliwa powstałe z ich przetworzenia w przypadku instalacji odnawialnego
źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną
w dedykowanej instalacji spalania biomasy,
d) biomasa zanieczyszczona w celu zwiększenia jej wartości opałowej lub zawierająca
substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku
dedykowanej instalacji spalania biomasy, a także instalacji spalania wielopaliwowego,
dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego oraz układu hybrydowego,
wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub
biogaz rolniczy,
e) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych
źródłach energii – w przypadku wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego,
f) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 4 ustawy wymienionej w lit. e – w przypadku
wytwarzania energii elektrycznej z biopłynów,
g) biopłyny, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, określonych w art.
28b–28bc ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
2) dochowany zostanie wymóg udziału biomasy pochodzącej z upraw energetycznych lub
odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz
zbóż innych niż zboża pełnowartościowe w łącznej masie biomasy określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 61 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. e – w przypadku instalacji
odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja i mała instalacja;
3) łączna wartość pomocy publicznej, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 2–4 ustawy wymienionej
w pkt 1 lit. e, dla wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. e,
otrzymanej przed dniem złożenia tego oświadczenia, przeliczona na cenę jednostkową
tej energii po uwzględnieniu planowanej ilości wytworzonej energii elektrycznej w tej instalacji
odnawialnego źródła energii przekazanej w ofercie wytwórcy i okresu 15 lat udzielanej
pomocy wynosi … złotych za 1 MWh;
4) proponowana w ofercie wysokość ceny sprzedaży energii elektrycznej z odnawialnych źródeł
energii, o której mowa w art. 79 ust. 3 pkt 3 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. e, powiększona
o jednostkową pomoc publiczną w wysokości wymienionej w pkt 3 oświadczenia,
nie przekroczy ceny referencyjnej, o której mowa w art. 77 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. e,
obowiązującej w dniu złożenia oferty przez tego wytwórcę.”; klauzula ta zastępuje pouczenie
organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
4. Oferty opatruje się, pod rygorem nieważności, bezpiecznym podpisem elektronicznym
weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia
18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 262 oraz z 2014 r. poz. 1662),
zwanej dalej „ustawą o podpisie elektronicznym”, albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym
ePUAP w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114), zwanej dalej „ustawą o informatyzacji
podmiotów realizujących zadania publiczne”.
5. Aukcja odbywa się w jednej sesji aukcji.
6. Oferta każdego uczestnika aukcji jest niedostępna dla pozostałych uczestników aukcji.
7. Oferta złożona na godzinę przed zamknięciem sesji aukcji wiąże uczestnika aukcji do końca danej
sesji aukcji i nie może zostać wycofana.
8. Oferty zawierające ceny przekraczające wysokość ceny referencyjnej zostają odrzucone.
Art. 80.
1. Aukcję wygrywają uczestnicy aukcji, którzy zaoferowali najniższą cenę sprzedaży energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii – aż do wyczerpania ilości i wartości energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii określonej w ogłoszeniu o aukcji.
2. W przypadku gdy kilku uczestników aukcji zaoferuje taką samą najniższą cenę sprzedaży energii
elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii, a łączna ilość i wartość energii elektrycznej,
której wytworzenie zadeklarowali ci uczestnicy aukcji, przekracza ilość i wartość określoną
w ogłoszeniu o aukcji, o sprzedaży energii elektrycznej rozstrzyga kolejność złożonych ofert.
3. W przypadku gdy pozostała do sprzedaży ilość i wartość energii elektrycznej wytworzonej
z odnawialnych źródeł energii jest mniejsza od ilości i wartości zawartej w ofercie następnego według
kolejności uczestnika aukcji, przypadająca na tego uczestnika ilość energii elektrycznej nie podlega
sprzedaży w tej aukcji.
4. W przypadku gdy w aukcji na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
nie większej niż 1 MW, złożone oferty nie pokryły maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej
jaka może zostać sprzedana w tej aukcji o co najmniej 10%, Prezes URE ogłasza sprzedaż tej energii
elektrycznej w aukcji uzupełniającej.
5. W aukcji uzupełniającej, o której mowa w ust. 4, może wziąć udział wytwórca, o którym mowa
w art. 72 pkt 1, który wytwarza energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej
mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, ale o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
nie większej niż 2 MW i stopniu wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej większym
niż 4000 MWh/MW/rok.
6. Ceną referencyjną energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii obowiązującą w aukcji
uzupełniającej, o której mowa w ust. 4, jest średnia ważona ofert złożonych przez wytwórców, którzy
wytwarzają energię elektryczną w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, którzy wygrali aukcję, o której mowa w ust. 1,
wyrażona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh i obliczona według wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Cruzup – cenę referencyjną obowiązującą w aukcji uzupełniającej, wyrażoną w złotych
z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
n – liczbę ofert złożonych w ramach aukcji na wytwarzanie energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, która została
przeprowadzona i rozstrzygnięta bezpośrednio przed aukcją uzupełniającą, dla której
wylicza się cenę referencyjną,
Ci – cenę sprzedaży energii elektrycznej zaoferowaną przez i-tego uczestnika aukcji,
który wygrał aukcję na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej
elektrycznej nie większej niż 1 MW, która została przeprowadzona i rozstrzygnięta
bezpośrednio przed aukcją uzupełniającą, dla której wylicza się cenę referencyjną,
wyrażoną w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
Iei – ilość energii elektrycznej wyrażoną w MWh zaoferowaną przez i-tego uczestnika aukcji,
który wygrał aukcję na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej
elektrycznej nie większej niż 1 MW, która została przeprowadzona i rozstrzygnięta
bezpośrednio przed aukcją uzupełniającą, dla której wylicza się cenę referencyjną,
Ie – łączną ilość energii elektrycznej wyrażoną w MWh zaoferowaną przez wszystkich
uczestników aukcji, którzy wygrali aukcję na wytwarzanie energii elektrycznej z
odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, która została
przeprowadzona i rozstrzygnięta bezpośrednio przed aukcją uzupełniającą, dla której
wylicza się cenę referencyjną, Ie = Σ ni=1Iei.
7. Do ogłaszania, organizacji, przeprowadzania i rozstrzygania aukcji uzupełniającej, o której mowa
w ust. 4, przepisy ust. 1, 2 i 9, art. 71, art. 73 ust. 2, art. 74, art. 78 i art. 79 stosuje się odpowiednio.
8. W przypadku gdy pozostała do sprzedaży w aukcji uzupełniającej, o której mowa w ust. 4, ilość
i wartość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii jest mniejsza od ilości
i wartości zawartej w ofercie następnego według kolejności uczestnika aukcji, przypadająca na tego
uczestnika ilość energii elektrycznej nie podlega sprzedaży w tej aukcji.
9. W przypadku gdy aukcję wygra uczestnik aukcji:
1) który złożył deklarację o przystąpieniu do aukcji, o której mowa w art. 71 ust. 1, albo
2) o którym mowa w ust. 5
– przepisów art. 41–69 nie stosuje się od dnia, o którym mowa w art. 79 ust. 3 pkt 8 lit. b.
10. W przypadku gdy aukcję wygra uczestnik aukcji będący wytwórcą energii elektrycznej, o której
mowa w art. 41ust. 1 pkt 3, przepisu art. 41 nie stosuje się od dnia wytworzenia po raz pierwszy
po dniu zakończenia aukcji energii elektrycznej w danej instalacji przez tego wytwórcę.
Art. 81.
1. Prezes URE zamyka sesję aukcji w terminie określonym w ogłoszeniu o aukcji.
2. Prezes URE niezwłocznie po zamknięciu aukcji podaje do publicznej wiadomości na swojej stronie
internetowej informacje o:
1) wynikach aukcji, w tym o:
a) wytwórcach, których oferty wygrały aukcję,
b) minimalnej i maksymalnej cenie w złotych, z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
po jakiej energia elektryczna wytworzona z odnawialnych źródeł energii została sprzedana
w drodze aukcji,
c) łącznej ilości w MWh i wartości w złotych, z dokładnością do jednego grosza, sprzedanej
w drodze aukcji energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii,
z uwzględnieniem podziału na kolejne następujące po sobie lata kalendarzowe, albo
2) unieważnieniu aukcji.
3. Prezes URE unieważnia aukcję, w przypadku gdy:
1) wszystkie oferty zostały odrzucone;
2) z przyczyn technicznych aukcja nie może zostać przeprowadzona.
4. Kaucja, o której mowa w art. 78 ust. 3, podlega zwrotowi w terminie:
1) 60 dni od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
w instalacji odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła
energii – w przypadku wytwórcy, którego oferta wygrała aukcję;
2) 14 dni od dnia zamknięcia aukcji – w przypadku wytwórcy, którego oferta nie wygrała aukcji.
5. Prezes URE niezwłocznie po zamknięciu aukcji informuje o jej wynikach wytwórców, których oferty
wygrały aukcję.
6. Prezes URE niezwłocznie po zamknięciu aukcji przekazuje informacje zawierające dane wytwórców
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, których oferty wygrały aukcję, oraz dane
dotyczące ilości i ceny energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii,
z uwzględnieniem podziału na kolejne następujące po sobie lata kalendarzowe:
1) właściwym sprzedawcom zobowiązanym oraz Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej SA,
jaką jest obowiązany zakupić sprzedawca zobowiązany – w przypadku wytwórców energii
elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
mniejszej niż 500 kW;
2) Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej SA – w przypadku wytwórców energii elektrycznej
w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej wynoszącej
nie mniejszej niż 500 kW.
7. Prezes URE przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informację, w postaci
elektronicznej, o wyniku aukcji albo o jej unieważnieniu, w terminie 3 dni roboczych od dnia
zamknięcia aukcji.
8. Informacja, o której mowa w ust. 7, zawiera:
1) wykaz ofert, które wygrały aukcję, w tym:
a) wskazanie wytwórców, których oferty wygrały aukcję,
b) informację o:
– cenie w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh, po której energia elektryczna
wytworzona z odnawialnych źródeł energii została sprzedana w drodze aukcji przez
poszczególnych wytwórców,
– ilości w MWh i wartości w złotych, z dokładnością do jednego grosza, sprzedanej w drodze
aukcji energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii przez poszczególnych
wytwórców, z uwzględnieniem podziału na kolejne następujące po sobie lata kalendarzowe, albo
2) wskazanie przyczyn unieważnienia aukcji.
Art. 82.
1. Wytwórca energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, o którym mowa w art. 72 pkt 1 oraz w art. 72 pkt 2,
w terminie odpowiednio miesiąca oraz 6 miesięcy od dnia zamknięcia aukcji, zawiera z właściwym
sprzedawcą zobowiązanym umowę sprzedaży, która zawiera w szczególności:
1) cenę energii elektrycznej wyrażoną w złotych za 1 MWh ustaloną w drodze aukcji;
2) ilość energii elektrycznej w MWh, jaką jest obowiązany wytworzyć wytwórca energii elektrycznej
w poszczególnych latach;
3) okres trwania umowy;
4) informacje o prawach wytwórcy energii elektrycznej, w tym sposobie wnoszenia skarg
i rozstrzygania sporów;
5) zobowiązanie wytwórcy do zgłoszenia sprzedawcy zobowiązanemu daty wytworzenia po raz
pierwszy energii elektrycznej;
6) postanowienia dotyczące odpowiedzialności stron za niewykonanie lub nienależyte wykonanie
umowy, z zastrzeżeniem, że powstanie różnicy pomiędzy ilością wytworzonej energii elektrycznej
zgłoszonej sprzedawcy zobowiązanemu a ilością energii elektrycznej rzeczywiście dostarczonej
do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej, w okresie, o którym mowa w art. 83 ust. 2, nie będzie
uważane za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy.
2. W przypadku zmiany sprzedawcy zobowiązanego wytwórca energii elektrycznej w instalacji
dnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW,
niezwłocznie zawiera umowę sprzedaży ze sprzedawcą zobowiązanym. Do umowy tej przepis ust. 1
stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dotychczasowy sprzedawca zobowiązany przekazuje
sprzedawcy zobowiązanemu dane dotyczące ilości energii elektrycznej zakupionej przez niego
w poszczególnych latach od danego wytwórcy energii elektrycznej.
Art. 83.
1. Wytwórca energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 72,
którego oferta wygrała aukcję, przekazuje Prezesowi URE:
1) informację o stanie wykonania harmonogramu, o którym mowa w art. 75 ust. 5 pkt 5
– w terminie 30 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego;
2) potwierdzoną przez operatora sieci przesyłowej elektroenergetycznej lub operatora sieci
dystrybucyjnej elektroenergetycznej informację o terminie wytworzenia po raz pierwszy energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii – w terminie 30 dni od dnia wytworzenia po raz
pierwszy tej energii;
3) informację o ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii wyrażoną
w MWh, jaką wytworzył on w poprzednim roku kalendarzowym – w terminie 30 dni od zakończenia
każdego roku kalendarzowego.
2. Rozliczenie obowiązku wytworzenia przez wytwórcę, który wygrał aukcję, energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 72, w ilości określonej przez niego w ofercie,
następuje po zakończeniu okresu każdych pełnych trzech lat, w którym przysługiwało wsparcie,
oraz po zakończeniu okresu wsparcia.
3. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o którym mowa w ust. 1, który
nie spełni obowiązku wskazanego w art. 79 ust. 3 pkt 8, we wskazanym w tym przepisie terminie,
może ponownie przystąpić do aukcji na sprzedaż energii elektrycznej wytworzonej w danej instalacji
odnawialnego źródła energii po upływie 3 lat, licząc od dnia, w którym zobowiązanie stało się
wymagalne.
4. Na potrzeby ustalenia rzeczywistego rozliczenia obowiązku wytworzenia przez wytwórcę, który
wygrał aukcję, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 72,
przyjmuje się:
1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii,
2) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanej energii
elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii wykorzystujących, w procesie wytwarzania
energii elektrycznej, nośniki energii, o których mowa w art. 2 pkt 22, oraz inne paliwa,
3) minimalny udział biomasy, o której mowa w art. 44 ust. 3 pkt 7, w łącznej masie biomasy
spalanej w instalacjach spalania wielopaliwowego, dedykowanych instalacjach spalania
wielopaliwowego, układach hybrydowych oraz dedykowanych instalacjach spalania biomasy,
4) miejsce dokonywania pomiarów ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach o
dnawialnego źródła energii
– określone w przepisach wydanych na podstawie art. 61.
Art. 84.
Prezes URE ma prawo do przeprowadzenia kontroli zgodności ze stanem faktycznym oświadczeń,
o których mowa w art. 39 ust. 8, w art. 71 ust. 3, w art. 75 ust. 4 pkt 4 oraz w art. 79 ust. 3 pkt 5 i 9.
Art. 85.
1. Czynności kontrolne wykonują pracownicy Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie pisemnego
upoważnienia Prezesa URE oraz po okazaniu legitymacji służbowej.
2. Prezes URE może upoważnić do przeprowadzenia kontroli inny organ administracji
wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju działalności gospodarczej. Do kontroli przeprowadzanej
przez ten organ przepisy ust. 1 oraz art. 86 i art. 87 stosuje się odpowiednio.
Art. 86.
Osoby upoważnione do przeprowadzenia kontroli są uprawnione do:
1) wstępu na teren nieruchomości, obiektów, lokali lub ich części, należących do wytwórcy energii
elektrycznej wytwarzanej w instalacji odnawialnego źródła energii, którzy wygrali aukcję;
2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub danych zawartych na innych
nośnikach informacji, mających związek z przedmiotem kontroli, oraz udostępnienia ich.
Art. 87.
1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół zawierający ocenę zgodności ze stanem
faktycznym złożonych oświadczeń, o których mowa w art. 71 ust. 3, w art. 75 ust. 4 pkt 4 oraz
w art. 79 ust. 3 pkt 5 i 9. Termin do złożenia zastrzeżeń nie może być krótszy niż 7 dni od dnia
doręczenia protokołu.
2. Przeprowadzający kontrolę zamieszcza w protokole adnotację o odmowie podpisania protokołu
przez kontrolowanego.
Art. 88.
W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli niezgodności ze stanem faktycznym złożonych
oświadczeń, o których mowa w art. 71 ust. 3, w art. 75 ust. 4 pkt 4 oraz w art. 79 ust. 3 pkt 5 i 9,
Prezes URE, w terminie 30 dni od dnia zakończenia kontroli, wydaje postanowienie o braku
możliwości zakwalifikowania kwestionowanej ilości energii elektrycznej jako energii elektrycznej
wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii.
Art. 89.
Prezes URE przekazuje właściwemu sprzedawcy zobowiązanemu informację o postanowieniu,
o którym mowa w art. 88, w terminie 14 dni od dnia, w którym to postanowienie stało się ostateczne.
Sprzedawca zobowiązany dokonuje korekty, o której mowa w art. 93 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 pkt 4.
Art. 90.
1. Do postępowań przed Prezesem URE stosuje się przepisy ustawy – Kodeks postępowania
administracyjnego
2. Na postanowienie, o którym mowa w art. 88, służy zażalenie do Sądu Okręgowego w Warszawie
– sądu ochrony konkurencji i konsumentów. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia
doręczenia postanowienia.
Art. 91.
W sprawach dotyczących kontroli wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii,
w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale, stosuje się przepisy ustawy o swobodzie
działalności gospodarczej.
Art. 92.
1. Sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW,
od wytwórcy tej energii, który wygrał aukcję, po stałej cenie ustalonej w aukcji rozstrzygniętej
nie później niż w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r., oraz wyłącznie w ilości określonej przez danego
wytwórcę w złożonej przez niego ofercie, o której mowa w art. 79.
2. Koszty bilansowania handlowego energii wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW pokrywają w całości sprzedawcy
zobowiązani.
3. Koszty uzasadnione bilansowania handlowego w rozumieniu ustawy – Prawo energetyczne
w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
mniejszej niż 500 kW uwzględnia się w kalkulacji cen ustalanych w taryfach przedsiębiorstw
pokrywających te koszty, przyjmując, że każda jednostka energii elektrycznej sprzedawana przez
dane przedsiębiorstwo energetyczne odbiorcom końcowym jest w tej samej wysokości obciążona
tymi kosztami.
4. Sprzedawca zobowiązany jest odpowiedzialny za bilansowanie handlowe energii elektrycznej
wytworzonej w instalacji, o której mowa w ust. 1.
5. Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW,
który wygrał aukcję rozstrzygniętą nie później niż w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r., przysługuje
prawo do pokrycia ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 2 pkt 3.
6. Sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, o której mowa w art. 72 pkt 1, następuje od dnia, o którym mowa
w art. 79 ust. 3 pkt 8 lit. b, i prowadzi się ją w okresie 15 lat od dnia wytworzenia po raz pierwszy
energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej instalacji
odnawialnego źródła energii po dniu wejścia w życie rozdziału 4, nie dłużej niż do 31 grudnia 2035 r.,
przy czym okres ten liczy się od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej potwierdzonego
wydanym świadectwem pochodzenia.
7. Sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, o której mowa w art. 72 pkt 2, następuje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii
do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej i prowadzi się ją w okresie 15 lat od dnia wytworzenia po raz
pierwszy energii elektrycznej w tych instalacjach albo zmodernizowanej instalacji odnawialnego
źródła energii, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten liczy się od dnia
sprzedaży po raz pierwszy energii elektrycznej po dniu zamknięcia aukcji.
8. Sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu następuje
od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej
i prowadzi się ją w okresie 15 lat od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w instalacji
odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii, nie dłużej
niż do 31 grudnia 2040 r., przy czym okres ten liczy się od dnia sprzedaży po raz pierwszy energii
elektrycznej po dniu zamknięcia aukcji.
9. W przypadku wydania postanowienia, o którym mowa w art. 88, sprzedawca zobowiązany dokonuje
zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej mniejszej niż 500 kW, po średniej kwartalnej cenie
energii elektrycznej niepodlegającej obowiązkowi, o którym mowa w art. 49a ustawy – Prawo
energetyczne, zamieszczonej przez Prezesa URE w Biuletynie Informacji Publicznej URE,
obowiązującej w poprzednim kwartale.
10. Cena sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii, podana
w ofertach uczestników aukcji, których oferty wygrały aukcję, podlega corocznej waloryzacji
średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku
kalendarzowego, określonym w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, zwanego
dalej „Prezesem GUS”, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”.
11. Ilość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego
źródła energii wprowadzonej do sieci, którą jest obowiązany:
1) zakupić sprzedawca zobowiązany, w przypadku wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
mniejszej niż 500 kW,
2) rozliczyć z Operatorem Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A., w przypadku wytwórcy energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej
mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW
– ustala się na podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych
w danym miesiącu.
Art. 93.
1. W celu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 92 ust. 1, 6, 7 i 9, sprzedawca
zobowiązany jest obowiązany do:
1) prowadzenia dokumentacji dotyczącej ilości, wyrażonej w MWh, i ceny energii elektrycznej,
pomniejszonej o kwotę podatku od towarów i usług, wytworzonej z odnawialnych źródeł energii
w instalacji odnawialnego źródła energii zakupionej w danym miesiącu, wyrażonej w złotych
z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh, z uwzględnieniem wskazania wytwórcy i daty
pierwszego wprowadzenia energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej przez
danego wytwórcę;
2) prowadzenia dokumentacji dotyczącej ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych
źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, wyrażonej w MWh, sprzedanej
w danym miesiącu;
3) obliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii sprzedanej w danym miesiącu jako iloczyn ilości energii elektrycznej,
o której mowa w pkt 2, i średniej dziennej ceny energii elektrycznej, stanowiącej średnią
arytmetyczną obliczoną ze średnich ważonych wolumenem transakcji sesyjnych giełdowych
cen energii elektrycznej we wszystkich godzinach dnia dostawy tej energii, zawartych na rynku,
na którym są zawierane transakcje sesyjne giełdowe z dostawą energii elektrycznej w dniu
następnym i dwa dni po dniu zawarcia transakcji sesyjnych giełdowych, niezawierającej kwot
podatku od towarów i usług, wyrażonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
obliczanej i publikowanej przez podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, zgodnie
z przyjętymi przez ten podmiot zasadami;
4) przekazywania Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A., w terminie 10 dni po zakończeniu
miesiąca, sprawozdania miesięcznego zawierającego informacje, o których mowa w pkt 1–3,
oraz wniosku o pokrycie ujemnego salda, obliczonego na podstawie różnicy między wartością
sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii a wartością zakupu tej energii elektrycznej, wynikającej z realizacji
obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 1, wykazanej w sprawozdaniu;
5) odjęcia zakwestionowanej ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł i energii
w instalacji odnawialnego źródła energii zawartej w sprawozdaniu, o którym mowa w pkt 4,
w kolejnym okresie sprawozdawczym – w przypadku wydania postanowienia, o którym mowa
w art. 88; zakwestionowana ilość energii elektrycznej nie stanowi podstawy do wyliczenia
ujemnego salda, o którym mowa w pkt 4.
2. Wytwórca energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego
źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, w celu sprzedaży
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w okresie, o którym mowa w art. 92 ust. 6–8,
jest obowiązany do:
1) prowadzenia dokumentacji dotyczącej ilości, wyrażonej w MWh, i ceny energii elektrycznej
zaproponowanej w ofercie, pomniejszonej o kwotę podatku od towarów i usług, wytworzonej
z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii sprzedanej w danym
miesiącu, wyrażonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh, z uwzględnieniem
wskazania daty pierwszego wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej
lub sieci przesyłowej;
2) obliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii sprzedanej w danym miesiącu jako iloczyn ilości energii elektrycznej,
o której mowa w pkt 1, i średniej dziennej ceny energii elektrycznej, stanowiącej średnią
arytmetyczną obliczoną ze średnich ważonych wolumenem transakcji sesyjnych giełdowych cen
energii elektrycznej we wszystkich godzinach dnia dostawy tej energii, zawartych na rynku,
na którym są zawierane transakcje sesyjne giełdowe z dostawą energii elektrycznej w dniu
następnym i dwa dni po dniu zawarcia transakcji sesyjnych giełdowych, niezawierającej kwot
podatku od towarów i usług, wyrażonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh,
obliczanej i publikowanej przez podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, zgodnie z przyjętymi
przez ten podmiot zasadami;
3) przekazywania Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A., w terminie 10 dni po zakończeniu
miesiąca, sprawozdania miesięcznego zawierającego informacje, o których mowa w pkt 1 i 2,
oraz wniosku o pokrycie ujemnego salda, obliczonego na podstawie różnicy między wartością
sprzedaży energii elektrycznej, o której mowa w pkt 1, obliczoną zgodnie z pkt 2, a wartością
tej energii elektrycznej ustaloną na podstawie ceny zawartej w ofercie tego wytwórcy, która
wygrała aukcję, wykazanej w sprawozdaniu, z uwzględnieniem ust. 4 i 6;
4) odjęcia zakwestionowanej ilości energii elektrycznej zawartej w sprawozdaniu, o którym mowa
w pkt 3, w kolejnym okresie sprawozdawczym – w przypadku wydania postanowienia, o którym
mowa w art. 88; zakwestionowana ilość energii elektrycznej nie stanowi podstawy do wyliczenia
ujemnego salda, o którym mowa w pkt 3.
3. Podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, publikuje średnie ważone wolumenem transakcji
sesyjnych giełdowych ceny energii elektrycznej z prowadzonego przez siebie rynku, na którym
zawierane są transakcje sesyjne giełdowe z dostawą energii elektrycznej w dniu następnym i dwa dni
po dniu zawarcia transakcji giełdowych sesyjnych – dla każdej godziny dostawy energii elektrycznej.
Średnie ważone, o których mowa w zdaniu pierwszym, publikowane są na stronie internetowej
podmiotu, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1.
4. Od ilości energii elektrycznej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, odejmuje się ilość energii elektrycznej
wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii w godzinach dostawy, o których mowa w ust. 3,
dla których średnie ważone wolumenem transakcji sesyjnych giełdowych ceny energii elektrycznej
z rynku, o którym mowa w ust. 3, były niższe niż 0 złotych za 1 MWh.
5. Przepis ust. 4 stosuje się, jeżeli ceny, o których mowa w ust. 3, były niższe niż 0 złotych za 1 MWh
przez co najmniej sześć kolejnych godzin dostawy energii elektrycznej, o których mowa w ust. 3.
6. Od ilości energii elektrycznej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, odejmuje się ilość energii elektrycznej
wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii, która jest opomiarowana w sposób
uniemożliwiający ustalenie ilości wytworzonej energii elektrycznej w przedziałach godzinowych.
7. Przepis ust. 6 stosuje się, jeżeli ceny, o których mowa w ust. 3, były niższe niż 0 złotych za 1 MWh
przez co najmniej sześć kolejnych godzin dostawy energii elektrycznej, o których mowa w ust. 3.
8. Przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się do energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, która nie spełnia wymagań technicznych określonych w ust. 6. Dla określenia ilości
wytworzonej energii elektrycznej przyjmuje się ilość energii elektrycznej, jaka mogłaby zostać
wytworzona w tej instalacji w godzinach, o których mowa w ust. 4, przy założeniu, że instalacja ta
pracowała w tym czasie z mocą zainstalowaną elektryczną.
9. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej SA po weryfikacji wniosku dokonanej na podstawie
przekazanego sprawozdania przez sprzedawcę zobowiązanego lub wytwórcę energii elektrycznej
wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku,
wypłaca temu sprzedawcy zobowiązanemu lub wytwórcy, na wskazany przez niego we wniosku
rachunek bankowy, kwotę przeznaczoną na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w ust. 1pkt 4
lub ust. 2 pkt 3.
10. W przypadku gdy w danym miesiącu ilość energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 2,
jest mniejsza niż ilość energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wypłata jest równa iloczynowi
kwoty określonej we wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, i ilorazu ilości sprzedanej energii
elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, i ilości zakupionej energii elektrycznej, o której mowa
w ust. 1 pkt 1.
11. W przypadku gdy w danym miesiącu saldo, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 albo ust. 2 pkt 3,
jest dodatnie, jest ono rozliczane z przyszłym ujemnym saldem, o którym mowa w ust. 1 pkt 4
albo ust. 2 pkt 3.
12. W przypadku gdy saldo, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 albo ust. 2 pkt 3, jest dodatnie i nie może
zostać rozliczone do końca okresu, o którym mowa w art. 92 ust. 6–8, jest ono zwracane
Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej SA przez sprzedawcę zobowiązanego albo wytwórcę
energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej
elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, w sześciu równych miesięcznych ratach, począwszy od końca
ostatniego miesiąca, w którym zakończył się ten okres.
Art. 94.
1. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A., w terminie do dnia 30 września każdego roku,
przekazuje Prezesowi URE informacje o planowanych w roku następnym wypłatach na pokrycie
ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3, biorąc pod uwagę informacje
zawarte w sprawozdaniach miesięcznych przekazywanych przez sprzedawców zobowiązanych
oraz wytwórców energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW,
otrzymanych w danym roku.
2. Prezes URE planuje wypłaty na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4
i ust. 2 pkt 3, w roku następnym, biorąc pod uwagę:
1) informacje, o których mowa w ust. 1;
2) maksymalną ilość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii, jaka może zostać sprzedana w drodze aukcji w następnym roku
kalendarzowym, określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 72;
3) średnią cenę zakupu energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach
odnawialnego źródła energii, w trzech pierwszych kwartałach roku kalendarzowego.
Art. 95.
1. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A., zapewniając dostępność energii ze źródeł
odnawialnych w krajowym systemie elektroenergetycznym, pobiera opłatę, zwaną dalej
„opłatą OZE”. Opłatę OZE przeznacza się wyłącznie na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 4 lub ust. 2 pkt 3, oraz kosztów działalności Operatora Rozliczeń Energii
Odnawialnej SA, prowadzonej na podstawie ustawy.
2. Opłatę OZE obliczają, w sposób określony w art. 96 ust. 1, operator systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego oraz operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego, zwani dalej
„płatnikiem opłaty OZE”.
3. Płatnik opłaty OZE pobiera opłatę OZE od:
1) odbiorcy końcowego przyłączonego bezpośrednio do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej
płatnika opłaty OZE;
2) przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, niebędącego płatnikiem opłaty OZE,
przyłączonego bezpośrednio do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej płatnika opłaty OZE;
3) przedsiębiorstwa energetycznego wytwarzającego energię elektryczną przyłączonego do sieci
dystrybucyjnej lub przesyłowej płatnika opłaty OZE, sprzedającego energię elektryczną
przynajmniej jednemu odbiorcy końcowemu lub przedsiębiorstwu energetycznemu
świadczącemu usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, niebędącemu płatnikiem
opłaty OZE, którzy są przyłączeni do urządzeń, instalacji lub sieci tego przedsiębiorstwa
energetycznego wytwarzającego energię elektryczną.
4. Opłatę OZE pobraną w imieniu i na rzecz Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA płatnik
opłaty OZE wpłaca na rachunek Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA.
Art. 96.
1. Płatnik opłaty OZE oblicza należną opłatę OZE jako iloczyn stawki opłaty OZE oraz sumy ilości
energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej przez odbiorców końcowych przyłączonych:
1) bezpośrednio do sieci danego płatnika opłaty OZE;
2) do sieci przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, niebędącego płatnikiem opłaty OZE,
przyłączonego do sieci płatnika opłaty OZE;
3) do sieci przedsiębiorstwa energetycznego wytwarzającego energię elektryczną przyłączonego
do sieci płatnika opłaty OZE bezpośrednio lub poprzez sieć przedsiębiorstwa energetycznego
świadczącego na ich rzecz usługę przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.
2. Podstawą do obliczenia opłaty OZE pobieranej od odbiorcy przemysłowego, który złożył
oświadczenie, o którym mowa w art. 52 ust. 3, i dla którego wartość współczynnika intensywności
zużycia energii elektrycznej, o którym mowa w art. 53 ust. 2, wyniosła:
1) nie mniej niż 3% i nie więcej niż 20% – jest 80%,
2) więcej niż 20% i nie więcej niż 40% – jest 60%,
3) więcej niż 40% – jest 15%
– ilości energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej przez tego odbiorcę w danym okresie
rozliczeniowym.
3. Energię elektryczną zużywaną przez:
1) płatników opłaty OZE,
2) przedsiębiorstwa energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania
lub dystrybucji energii elektrycznej niebędące płatnikami opłaty OZE,
3) przedsiębiorstwa energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej
– w części, w jakiej nie jest zużywana do jej wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji, uwzględnia się w ilościach energii elektrycznej, w odniesieniu do której pobiera się opłatę OZE.
Art. 97.
1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub
dystrybucji energii elektrycznej, niebędące płatnikiem opłaty OZE, uwzględnia w taryfie za usługi
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej opłatę związaną z zapewnieniem dostępności energii
ze źródeł odnawialnych w krajowym systemie elektroenergetycznym. Opłatę ustala się na podstawie
stawki opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1, obowiązującej w danym roku, wyrażonej
w złotych za MWh.
2. Opłatę z tytułu świadczenia usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej związaną
z zapewnieniem dostępności energii ze źródeł odnawialnych w krajowym systemie
elektroenergetycznym oblicza się jako iloczyn stawki opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1,
oraz ilości energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej przez odbiorcę końcowego,
z uwzględnieniem art. 96 ust. 2.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne wytwarzające energię elektryczną ustala opłatę związaną
z zapewnieniem dostępności energii ze źródeł odnawialnych w krajowym systemie
elektroenergetycznym jako iloczyn stawki opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1, obowiązującej
w danym roku, wyrażonej w złotych za MWh, oraz ilości energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej
przez odbiorcę końcowego przyłączonego do sieci przedsiębiorstwa energetycznego, które sprzedaje
temu odbiorcy energię elektryczną.
4. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, niebędące płatnikiem opłaty OZE, jest przyłączone
jednocześnie do sieci więcej niż jednego płatnika opłaty OZE, wnosi opłatę OZE do każdego z tych
płatników, proporcjonalnie do ilości energii elektrycznej pobranej z sieci płatników opłaty OZE
w okresie rozliczeniowym.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne wytwarzające energię elektryczną przyłączone jednocześnie
do sieci więcej niż jednego płatnika opłaty OZE wnosi opłatę OZE do każdego z tych płatników,
proporcjonalnie do ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci płatników opłaty OZE
w okresie rozliczeniowym.
Art. 98.
1. Prezes URE kalkuluje stawkę opłaty OZE na dany rok kalendarzowy według wzoru:
SRi = Gi/Qi-1 − SRi-1/Qi-1,
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
SRi – stawkę opłaty OZE na dany rok kalendarzowy, wyrażoną w złotych za MWh,
Gi – wysokość kwoty planowanej do pobrania w roku kalendarzowym, na który jest kalkulowana
stawka opłaty OZE,
Qi-1 – ilość energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej przez odbiorców końcowych w krajowym
systemie elektroenergetycznym, która stanowiła podstawę do obliczenia opłaty OZE, o której
mowa w art. 96 ust. 1 i 2, w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień
1 lipca roku, w którym jest kalkulowana stawka opłaty OZE na kolejny rok kalendarzowy,
SRi-1 – niewykorzystane środki z opłaty OZE pozostałe z roku kalendarzowego poprzedzającego rok,
w którym jest kalkulowana stawka opłaty OZE, wyrażone w złotych.
2. Prezes URE publikuje stawkę opłaty OZE na kolejny rok kalendarzowy w Biuletynie
Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie do dnia 30 listopada.
3. Stawkę opłaty OZE ustala się w złotych z dokładnością do jednego grosza za MWh.
Art. 99.
Wysokość kwoty oznaczonej symbolem „Gi”, o którym mowa w art. 98 ust. 1, stanowiącej podstawę
do kalkulowania w danym roku „i” stawki opłaty OZE na rok następny, oblicza się według wzoru:
Gi = ΣKOZEfi + LOZEi − EOZEi,
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
ΣKOZEfi – sumę środków przeznaczonych na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 pkt 3,
LOZEi – wydatki i koszty, o których mowa w art. 102 ust. 2,
EOZEi – prognozowany, na dzień 31 grudnia danego roku „i”, stan środków na rachunku
opłaty OZE, zgodnie z informacją, o której mowa w art. 102 ust. 3 pkt 2.
Art. 100.
1. Przedsiębiorstwo energetyczne:
1) wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej
niebędące płatnikiem opłaty OZE,
2) wytwarzające energię elektryczną
– przekazują płatnikom opłaty OZE informację o ilościach energii elektrycznej, która stanowi
podstawę do obliczenia opłaty OZE, w terminie do szóstego dnia miesiąca następującego
po okresie rozliczeniowym, o którym mowa w art. 101.
2. Płatnik opłaty OZE przekazuje Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. informację o:
1) ilościach energii elektrycznej, która stanowi podstawę do naliczenia opłaty OZE,
2) wielkości pobranych środków z tytułu opłaty OZE
– w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, o którym
mowa w art. 101.
3. Płatnik opłaty OZE przekazuje Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. środki pobrane
z tytułu opłaty OZE, za dany okres rozliczeniowy, w terminie do dwudziestego pierwszego dnia
miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, o którym mowa w art. 101.
Art. 101.
Okresem rozliczeniowym dla rozliczeń dokonywanych między:
1) Operatorem Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. a płatnikiem opłaty OZE – jest
miesiąc kalendarzowy;
2) płatnikiem opłaty OZE a:
a) odbiorcą końcowym,
b) wytwórcą i przedsiębiorstwem energetycznym wykonującym działalność gospodarczą
w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, niebędącymi płatnikiem opłaty OZE
przyłączonym do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej płatnika opłaty OZE
– jest okres, w którym są dokonywane rozliczenia za energię elektryczną i są świadczone usługi
przesyłania lub dystrybucji tej energii.
Art. 102.
1. W przypadku gdy kwota środków na rachunku opłaty OZE oraz na lokatach, o których mowa
w art. 105, jest niewystarczająca na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4
i ust. 2 pkt 3, Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej SA zaciąga zadłużenie na pokrycie tego salda.
2. Wydatki związane z zaciągniętym zadłużeniem, o którym mowa w ust. 1, oraz koszty bieżącej
działalności Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA związane z prowadzeniem rachunku
opłaty OZE i rozliczaniem ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3,
oznaczone symbolem „LOZEi”, oblicza się według wzoru:
LOZEi = COZEi + IOZEi + FOZEi,
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
COZEi – kwotę należności głównych (kapitału) z tytułu zadłużenia zaciągniętego przez Operatora
Rozliczeń Energii Odnawialnej SA w przypadku, o którym mowa w ust. 1, wymagalnych
w danym roku kalendarzowym,
IOZEi – kwotę odsetek z tytułu zadłużenia zaciągniętego przez Operatora Rozliczeń
Energii Odnawialnej SA w przypadku, o którym mowa w ust. 1,
FOZEi – planowane w danym roku koszty bieżącej działalności Operatora Rozliczeń Energii
Odnawialnej SA, związane z prowadzeniem rachunku opłaty OZE i pokrycie ujemnego
salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3.
3. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. przekazuje Prezesowi URE informacje o:
1) wysokości wydatków i kosztów, o których mowa w ust. 2,
2) prognozowanym stanie środków na rachunku opłaty OZE na dzień 31 grudnia danego roku
– w terminie do dnia 30 września każdego roku.
Art. 103.
1. Środki z tytułu:
1) odsetek od środków zgromadzonych na rachunku opłaty OZE,
2) lokat, o których mowa w art. 105
– przeznacza się na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3.
2. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. przekazuje Prezesowi URE informację o stanie
środków zgromadzonych na rachunku opłaty OZE na ostatni dzień roku poprzedniego, w terminie
do dnia 31 stycznia.
Art. 104.
1. Środki uzyskane z opłaty OZE oraz środki, o których mowa w art. 103 ust. 1, nie stanowią
przychodu Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA w rozumieniu ustawy z 15 lutego 1992 r.
o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.12)).
2. Środki przekazane przez Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. na rzecz sprzedawcy
zobowiązanego i wytwórcy energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW,
oraz wydatki i koszty finansowane ze środków, o których mowa w ust. 1, nie stanowią u Operatora
Rozliczeń Energii Odnawialnej SA kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy
wymienionej w ust. 1.
12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 915, 1138, 1146, 1215,
1328, 1457, 1563 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 73 i 211.
Art. 105.
1. Środki zgromadzone przez Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. na rachunku opłaty OZE
mogą być lokowane wyłącznie w:
1) obligacjach, bonach i innych papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;
2) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych, opiewających na świadczenia pieniężne,
gwarantowanych lub poręczanych przez Skarb Państwa;
3) depozytach bankowych i bankowych papierach wartościowych, w walucie polskiej.
2. Termin wymagalności lokat, o których mowa w ust. 1, Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej SA
dostosowuje do terminu wypłat kwot na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3.
Art. 106.
Siedzibą Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA jest Bytom.
Art. 107.
1. Przedmiotem działalności Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA jest:
1) gromadzenie środków pieniężnych na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3;
2) rozliczanie ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3;
3) zarządzanie środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku opłaty OZE
na zasadach określonych w ustawie.
2. Zysk Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA przeznacza się wyłącznie na finansowanie
działalności określonej w ust. 1.
Art. 108.
1. Skarb Państwa obejmuje wszystkie akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA.
2. Kapitał zakładowy Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA może zostać pokryty wyłącznie
wkładami pieniężnymi wniesionymi w całości przed jej zarejestrowaniem.
3. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA są akcjami imiennymi i nie podlegają
zamianie na akcje na okaziciela.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego
Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA.
5. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA nie mogą być zbywane lub obciążane.
6. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA nie podlegają zajęciu w trybie przepisów ustawy
z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619,
z późn. zm. 13)) oraz przepisów ustawy – Kodeks postępowania cywilnego.
7. Na akcjach Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA nie można ustanawiać zabezpieczenia
zobowiązań podatkowych w trybie przepisów działu III rozdziału 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.14)).
13) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 87, 211, 218 i 396.
14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1342 i 1529,
z 2013 r. poz. 35, 985, 1027, 1036, 1145, 1149 i 1289, z 2014 r. poz. 183, 567, 915, 1171, 1215, 1328 i 1644
oraz z 2015 r. poz. 211 i 251.
Art. 109.
1. Kapitał zakładowy Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA nie może być obniżany.
2. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie może emitować obligacji zamiennych albo
obligacji z prawem pierwszeństwa.
Art. 110.
Rada nadzorcza Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA liczy pięciu członków, powoływanych
i odwoływanych przez:
1) ministra właściwego do spraw gospodarki – Przewodniczącego rady nadzorczej;
2) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa – jednego członka;
3) ministra właściwego do spraw środowiska – jednego członka;
4) ministra właściwego do spraw rynków rolnych – jednego członka;
5) Prezesa URE – jednego członka.
Art. 111.
1. Rada nadzorcza podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów.
2. Rada nadzorcza uchwala regulamin określający tryb jej działania.
3. Regulamin uchwalony przez radę nadzorczą podlega zatwierdzeniu przez walne zgromadzenie.
Art. 112.
1. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie może zostać połączony z inną spółką,
ulec podziałowi lub przekształceniu.
2. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. może zostać rozwiązany uchwałą walnego
zgromadzenia, podjętą nie wcześniej niż po spełnieniu w całości świadczeń na rzecz sprzedawców
zobowiązanych oraz wytwórców, o których mowa odpowiednio w art. 93 ust. 1 i 2.
Art. 113.
Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.:
1) składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki corocznie, w terminie do końca pierwszego
kwartału, sprawozdanie ze swojej działalności, w tym informacje o wpływach z opłaty OZE i stanie
środków na rachunku opłaty OZE, kosztach działalności, bieżącym i planowanym zadłużeniu spółki;
2) przedstawia, na żądanie ministra właściwego do spraw gospodarki, informacje o swojej
działalności inne niż określone w pkt 1.
Art. 114.
Kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa określone w art. 2 pkt 5 i 6 oraz
w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących
Skarbowi Państwa (Dz. U. z 2012 r. poz. 1224) w odniesieniu do Operatora Rozliczeń Energii
Odnawialnej SA wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki.
Art. 115.
W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej SA
stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.15)).
15) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 265 i 1161
oraz z 2015 r. poz. 4.
Art. 116.
1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się w obszarze danej sieci ciepłowniczej obrotem
ciepłem lub wytwarzaniem ciepła i jego sprzedażą odbiorcom końcowym dokonuje zakupu
oferowanego mu ciepła wytworzonego w przyłączonych do tej sieci instalacjach:
1) termicznego przekształcania odpadów,
2) odnawialnego źródła energii, innych niż instalacja termicznego przekształcania odpadów,
wytworzonego z odnawialnych źródeł energii z wyłączeniem ciepła wytworzonego w instalacjach
spalania wielopaliwowego innego niż ciepło użytkowe wytworzone w wysokosprawnej kogeneracji
– w ilości nie większej niż zapotrzebowanie odbiorców końcowych tego przedsiębiorstwa,
przyłączonych do tej sieci.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony w przypadku, gdy oferowane
do sprzedaży ciepło, o którym mowa w ust. 1, zakupiono w ilości, w jakiej je oferowano, lub w ilości
równej zapotrzebowaniu odbiorców końcowych przedsiębiorstwa energetycznego realizującego ten
obowiązek i przyłączonych do sieci ciepłowniczej, do której jest przyłączona instalacja odnawialnego
źródła energii, proporcjonalnie do udziału mocy osiągalnej cieplnej tej instalacji w całkowitej mocy
zamówionej przez odbiorców, z uwzględnieniem charakterystyki odbioru oraz możliwości przesyłania
ciepła wytworzonego w tej instalacji.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powstaje w przypadku, gdy są spełnione łącznie
następujące warunki:
1) istnieją techniczne warunki przesyłania, dystrybucji i odbioru ciepła, o którym mowa w ust. 1;
2) ciepło, o którym mowa w ust. 1, zostanie zakupione po cenie nie wyższej niż średnia cena ciepła
wytworzonego w przyłączonych do tej sieci źródłach ciepła w poprzednim roku kalendarzowym,
powiększona o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku
kalendarzowym określony w komunikacie Prezesa GUS ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”;
3) koszty zakupu tego ciepła nie spowodują wzrostu cen ciepła lub stawek opłat za ciepło
dostarczone odbiorcom końcowym w danym roku o więcej niż wartość wskaźnika, o którym mowa
w pkt 2, w poprzednim roku kalendarzowym;
4) zgodnie z informacją określoną na podstawie ust. 13, w sieci ciepłowniczej, do której miałoby
zostać dostarczone ciepło, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, mniej niż 50% ciepła w skali roku
kalendarzowego poprzedzającego rok złożenia oferty stanowi ciepło wytworzone z odnawialnych
źródeł energii, z instalacji termicznego przekształcania odpadów, lub ciepło odpadowe
z instalacji przemysłowych;
5) oferowane ciepło, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zostanie wytworzone w całości z odnawialnych
źródeł energii, a w przypadku, gdy zostanie wytworzone w jednostce wytwórczej, w której są
spalane biomasa, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy wspólnie z innymi paliwami, zaoferowana
będzie jedynie część wytworzonego ciepła, odpowiadająca udziałowi energii chemicznej biomasy,
biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w energii chemicznej paliwa zużywanego do
wytworzenia ciepła, obliczona w sposób określony w rozporządzeniu wydanym na podst. art. 61.
4. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, badając wzrost cen i stawek opłat,
o którym mowa w ust. 3 pkt 3, wynikający z zakupu takiego ciepła, uwzględnia ceny oferowanego
ciepła, o którym mowa w ust. 1, oraz koszty związane z koniecznością utrzymywania zdolności
urządzeń, instalacji i sieci do realizacji zaopatrzenia w ciepło w sposób ciągły, przy zachowaniu
obowiązujących wymagań jakościowych.
5. Ciepło, o którym mowa w ust. 1, oferuje się w ilości wyrażonej w GJ dla danego roku
kalendarzowego. Do oferty sprzedaży ciepła, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wytwórca ciepła dołącza
oświadczenie o następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że dane zawarte
w ofercie są kompletne i zgodne z prawdą oraz że sprzedawane ciepło zostanie wytworzone
w całości z odnawialnych źródeł energii, a w przypadku, gdy będzie wytwarzane w jednostce
wytwórczej, w której są spalane biomasa, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy wspólnie z innymi
paliwami, sprzedażą objęta zostanie wyłącznie część wytwarzanego ciepła odpowiadająca
udziałowi energii chemicznej biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w energii
chemicznej paliwa zużywanego do wytwarzania ciepła.”; klauzula ta zastępuje pouczenie
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
6. Na potrzeby ustalenia rzeczywistej ilości ciepła, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dostarczonej
do sieci przez wytwórcę, którego oferta została przyjęta, przyjmuje się:
1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania ciepła z odnawialnych źródeł energii,
2) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanego
ciepła w instalacjach odnawialnego źródła energii wykorzystujących, w procesie wytwarzania
energii elektrycznej, nośniki energii, o których mowa w art. 2 pkt 22, oraz inne paliwa,
3) miejsce dokonywania pomiarów ilości ciepła wytworzonego w instalacjach odnawialnego
źródła energii
– określone w przepisach wydanych na podstawie art. 61.
7. W zakresie kontroli wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, przepisy art. 84–88,
art. 90 oraz art. 91 stosuje się odpowiednio.
8. W przypadku gdy oświadczenie wytwórcy, o którym mowa w ust. 5, okaże się niezgodne z prawdą,
niedopuszczalne jest złożenie oferty sprzedaży ciepła wytworzonego przez tego wytwórcę, o której
mowa w ust. 1, w obszarze sieci ciepłowniczej, w której ta niezgodność wystąpiła, przez okres 3 lat,
licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ta niezgodność wystąpiła.
9. W przypadku gdy więcej niż jedno przedsiębiorstwo energetyczne wytwarza ciepło w instalacjach,
o których mowa w ust. 1, a oferowana przez te przedsiębiorstwa łączna ilość ciepła z tych instalacji
jest większa niż zapotrzebowanie na ciepło odbiorców końcowych przedsiębiorstwa, o którym mowa
w ust. 1, przedsiębiorstwo to dokonuje zakupu oferowanego ciepła od wszystkich przedsiębiorstw
wytwarzających to ciepło w ilości proporcjonalnej do udziału mocy oferowanej z każdej z tych instalacji
w łącznej oferowanej mocy tych instalacji.
10. W przypadku gdy ciepło wytworzone w instalacjach, o których mowa w ust. 1, jest dostarczane
do więcej niż jednego przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w ust. 1, każde z tych
przedsiębiorstw dokonuje zakupu oferowanego ciepła w ilości proporcjonalnej do udziału mocy
zamówionej przez odbiorców końcowych tego przedsiębiorstwa przyłączonych do tej sieci
ciepłowniczej w łącznej mocy zamówionej przez odbiorców końcowych wszystkich tych przedsiębiorstw,
z uwzględnieniem charakterystyki odbioru ciepła z tej sieci oraz możliwości przesyłania ciepła
wytworzonego w tych instalacjach.
11. Za koszty uzasadnione ponoszone w związku z realizacją obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
uwzględniane w taryfach, uznaje się koszty zakupu ciepła, które nie spowodują w danym roku wzrostu
cen lub stawek opłat za ciepło dostarczane odbiorcom przez przedsiębiorstwo energetyczne,
na które składają się w szczególności ceny za zamówioną moc cieplną, ceny ciepła, ceny nośnika
ciepła, a także stawki opłat stałych i zmiennych za usługi przesyłowe, o więcej niż wartość
średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.
12. Koszty zakupu ciepła ponoszone w związku z realizacją obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
uwzględnia się w kalkulacji cen lub stawek opłat za ciepło dostarczone odbiorcom końcowym lub
stawek opłat za usługi przesyłowe ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych
realizujących ten obowiązek, przyjmując, że każda jednostka ciepła sprzedawanego przez dane
przedsiębiorstwo energetyczne wszystkim odbiorcom przyłączonym do sieci ciepłowniczej,
do której jest przyłączona instalacja odnawialnego źródła energii, jest w tej samej wysokości
obciążona tymi kosztami.
13. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją ciepła w danej sieci
ciepłowniczej, w terminie 30 dni od dnia zakończenia roku kalendarzowego, publikuje na swojej
stronie internetowej informację dotyczącą procentowego udziału ciepła wytworzonego z odnawialnych
źródeł energii, ciepła z instalacji termicznego przekształcania odpadów oraz ciepła odpadowego
z instalacji przemysłowych, w łącznej ilości ciepła dostarczonego do tej sieci w poprzednim
roku kalendarzowym.
14. Udział procentowy ciepła dostarczonego w ciągu roku kalendarzowego do danej sieci
ciepłowniczej wytworzonego z odnawialnych źródeł energii, ciepła z instalacji termicznego
przekształcania odpadów oraz ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych, w łącznej ilości ciepła
dostarczanego do tej sieci w ciągu roku kalendarzowego, oznaczony symbolem UDH,
wyznacza się według wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Qi,OZE – ilość ciepła z odnawialnych źródeł energii dostarczoną w ciągu roku kalendarzowego
do danej sieci ciepłowniczej, do której nie wlicza się ciepła z instalacji termicznego
przekształcania odpadów, wyrażoną w GJ,
Qi,itpo – ilość ciepła z instalacji termicznego przekształcania odpadów dostarczoną w ciągu roku
kalendarzowego do danej sieci ciepłowniczej, wyrażoną w GJ,
Qi,odp – ilość ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych dostarczoną w ciągu roku
kalendarzowego do danej sieci ciepłowniczej, wyrażoną w GJ,
Qi,dsc – ilość ciepła dostarczoną w ciągu roku kalendarzowego do danej sieci ciepłowniczej
ze wszystkich źródeł dostarczających ciepło do tej sieci, wyrażoną w GJ,
n – liczbę źródeł ciepła dostarczających do danej sieci ciepłowniczej odpowiednio ciepło
z odnawialnych źródeł energii, ciepło z instalacji termicznego przekształcania odpadów
lub ciepło odpadowe z instalacji przemysłowych.
15. Przepisy ust. 1–12 stosuje się odpowiednio do ciepła, o którym mowa w ust. 1, które jest
wytwarzane przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się w obszarze danej sieci
ciepłowniczej obrotem ciepłem lub wytwarzaniem ciepła i jego sprzedażą odbiorcom końcowym
przyłączonym do tej sieci. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje
takie ciepło dla potrzeb jego sprzedaży do odbiorców końcowych.
Art. 117.
1. W przypadku ciepła wytworzonego z biopłynów, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa
w art. 116 ust. 1, jest obowiązane do zakupu tego ciepła pod warunkiem, że biopłyny wykorzystane
do jego wytworzenia spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 28b–28bd
ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
2. Podmiot oferujący ciepło wytworzone z biopłynów przedsiębiorstwu energetycznemu, o którym
mowa w art. 116 ust. 1, potwierdza spełnienie kryteriów zrównoważonego rozwoju,
o których mowa w:
1) art. 28b–28bc ustawy wymienionej w ust. 1 – dokumentami określonymi w art. 28c ust. 1 pkt 2
lub ust. 2 pkt 1 tej ustawy;
2) art. 28bd ustawy wymienionej w ust. 1 – poprzez oświadczenie o następującej treści:
„Oświadczam, że biopłyny wykorzystane do wytworzenia ciepła spełniają kryterium
zrównoważonej gospodarki rolnej, o którym mowa w art. 28bd ustawy o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych.”.
3. Potwierdzenie spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 28b–28bc
ustawy wymienionej w ust. 1, odbywa się przez system bilansu masy, o którym mowa w art. 130 ust. 5.
Art. 118.
Operator systemu dystrybucyjnego gazowego, w obszarze swojego działania, odbiera biogaz
lub biogaz rolniczy spełniający parametry jakościowe dla paliw gazowych wprowadzanych
do sieci, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 i 2
ustawy – Prawo energetyczne, wytwarzanego w instalacji odnawialnego źródła energii przyłączonej
bezpośrednio do sieci tego operatora.
Art. 119.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków
rolnych oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
sposób weryfikacji biomasy, biopłynów, drewna innego niż pełnowartościowe oraz substratów,
o których mowa w art. 2 pkt 2, oraz sposób dokumentowania ich pochodzenia na potrzeby systemu
wsparcia, biorąc pod uwagę potrzebę prawidłowego kwalifikowania wytworzonej energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii.
