Ustawa o odnawialnych źródłach energii (9)
Ustawa o odnawialnych źródłach energii ROZDZIAŁ 9. Kary pieniężne
U
STAWA z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii
(ogłoszona w Dzienniku Ustaw z 3 kwietnia 2015, poz. 478)
Spis rozdziałów
ROZDZIAŁ 1. Przepisy ogólne
ROZDZIAŁ 2. Zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji oraz małej
instalacji, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej z biogazu
rolniczego lub z biopłynów
ROZDZIAŁ 3. Zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej
z biogazu rolniczego lub biopłynów oraz wytwarzania biogazu rolniczego lub biopłynów
ROZDZIAŁ 4. Mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii, biogazu rolniczego oraz ciepła, w instalacjach odnawialnego
źródła energii
ROZDZIAŁ 5. Gwarancje pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii
w instalacjach odnawialnego źródła energii
ROZDZIAŁ 6. Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych
ROZDZIAŁ 7. Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji, małych instalacji
i instalacji dnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej
niż 600 kW oraz akredytowania organizatorów szkoleń
ROZDZIAŁ 8. Zasady współpracy międzynarodowej w zakresie odnawialnych źródeł energii
oraz wspólnych projektów inwestycyjnych
ROZDZIAŁ 9. Kary pieniężne
ROZDZIAŁ 10. Zmiany w przepisach obowiązujących
ROZDZIAŁ 11. Przepisy przejściowe
ROZDZIAŁ 12. Przepisy końcowe
ROZDZIAŁ 9.
Kary pieniężne
Art. 168.
Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) nie przestrzega obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectwa
pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, w terminie określonym
w art. 67 ust. 2 albo nie uiszcza opłaty zastępczej, w terminie określonym w art. 68 ust. 2;
2) nie przestrzega obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1;
3) nie przestrzega obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 42 ust. 1;
4) nie dokonuje zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 92 ust. 1;
5) przedkłada Prezesowi URE wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia lub wniosek o wydanie
świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, o których mowa w art. 45 ust. 1 oraz art. 49 ust. 1,
zawierający dane, informacje lub oświadczenia niezgodne ze stanem faktycznym;
6) nie przestrzega obowiązku zakupu ciepła, o którym mowa w art. 116 ust. 1;
7) nie przestrzega obowiązku odbioru biogazu lub biogazu rolniczego, o którym mowa w art. 118;
8) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 64 ust. 3;
9) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 2 lub 6;
10) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 2;
11) nie przedkłada w terminie Prezesowi URE sprawozdania, o którym mowa w art. 6 ust. 3 lub
w art. 9 ust. 1 pkt 7, lub podaje w tym sprawozdaniu nieprawdziwe informacje;
12) nie przekazuje w terminie informacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 lub 2, w art. 6 ust. 1 lub 2 albo
w art. 12 ust. 1, lub podaje nieprawdziwe informacje;
13) nie przekazuje towarowemu domowi maklerskiemu lub domowi maklerskiemu deklaracji,
o której mowa w art. 57 ust. 1, lub przekazuje deklarację niezgodną ze stanem faktycznym;
14) wytwarza energię elektryczną lub ciepło z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji bez
wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji, o którym mowa w art. 7, lub niezgodnie
z treścią tego wpisu;
15) nie wytworzył energii, o której mowa w art. 72, w ilości większej lub równej 85% ilości określonej
w ofercie wytwórcy,który wygrał aukcję, w okresach rozliczeniowych wskazanych w art. 83 ust. 2;
16) nie przekazuje w terminie Prezesowi URE informacji, o której mowa w art. 83 ust. 1, lub podaje
nieprawdziwą informację;
17) utrudnia przeprowadzenie kontroli wykonywanej przez Prezesa URE;
18) nie przekazuje w terminie Prezesowi URE informacji, o której mowa w art. 44 ust. 15, lub
podaje nieprawdziwą informację;
19) nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 116 ust. 13;
20) wytwarza biogaz rolniczy w instalacji odnawialnego źródła energii lub wytwarza energię
elektryczną z biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja
bez wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego, o którym mowa w art. 23, lub niezgodnie
z treścią tego wpisu;
21) wytwarza biopłyny lub wytwarza energię elektryczną wyłącznie z biopłynów bez wpisu do rejestru
wytwórców biopłynów, o którym mowa w art. 34 ust. 1, lub niezgodnie z treścią tego wpisu;
22) nie przekazuje w terminie Prezesowi ARR sprawozdania, o którym mowa w art. 22 ust. 1,
w art. 25 pkt 6 lub w art. 35 ust. 1 pkt 6, lub podaje w tym sprawozdaniu nieprawdziwe informacje;
23) nie przekazuje w terminie informacji, o których mowa w art. 20 ust. 1 lub 2, w art. 21 ust. 1 lub 2,
w art. 24 ust. 3 pkt 2 albo w art. 28 ust. 1, lub podaje nieprawdziwe informacje;
24) utrudnia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 33, lub kontroli wykonywania działalności
gospodarczej w zakresie biopłynów, o której mowa w art. 34 ust. 1.
Art. 169.
1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 168:
1) pkt 1–19, wymierza Prezes URE,
2) pkt 20–24, wymierza Prezes ARR
– w drodze decyzji.
2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie
– sądu ochrony konkurencji i konsumentów, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
3. Postępowanie w sprawie odwołania od decyzji Prezesa URE toczy się według przepisów ustawy
– Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach z zakresu regulacji energetyki.
4. Do postanowień wydanych przez Prezesa URE, na które przysługuje zażalenie, przepisy ust. 2 i 3
stosuje się odpowiednio. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
5. Do postępowania przed Prezesem ARR stosuje się przepisy ustawy – Kodeks postępowania
administracyjnego. Organem wyższego stopnia w stosunku do Prezesa ARR jest minister właściwy
do spraw rynków rolnych.
Art. 170.
1. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 168 pkt 1–5 i 10 nie może
być wyższa niż 15% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym,
a jeżeli kara pieniężna jest związana z działalnością gospodarczą wykonywaną na podstawie koncesji
albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, wysokość kary nie może być wyższa niż 15%
przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z prowadzonej działalności koncesjonowanej albo
działalności wykonywanej na podstawie wpisu do rejestru działalności regulowanej, osiągniętego
w poprzednim roku podatkowym.
2. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 168 pkt 1 i 3 nie może
być niższa niż:
1) w zakresie nieprzestrzegania obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1, liczona według wzoru:
Ko = 1,3 x (Oz − Ozz),
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Ko – minimalną wysokość kary pieniężnej, wyrażoną w złotych,
Oz – opłatę zastępczą, obliczoną zgodnie z art. 56, wyrażoną w złotych,
Ozz – uiszczoną opłatę zastępczą, wyrażoną w złotych;
2) w zakresie nieprzestrzegania obowiązku, o którym mowa w art. 42 ust. 1, liczona według wzoru:
Koz = Cc x (Eoo − Ezo),
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Koz – minimalną wysokość kary pieniężnej, wyrażoną w złotych,
Cc – średnią cenę sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym ogłoszoną
przez Prezesa URE, na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy – Prawo energetyczne,
wyrażoną w złotych za 1 MWh,
Eoo – ilość oferowanej do zakupu energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, wyrażoną w MWh,
Ezo – ilość zakupionej energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii
w danym roku, wyrażoną w MWh.
3. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 168 pkt 6–8 nie może
być wyższa niż 15% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym,
a jeżeli kara pieniężna związana jest z działalnością gospodarczą wykonywaną na podstawie
koncesji albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, wysokość kary nie może być niższa
niż 1% i nie wyższa niż 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z wykonywanej
działalności koncesjonowanej albo działalności prowadzonej na podstawie wpisu do rejestru
działalności regulowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.
4. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 168:
1) pkt 9, 11, 14, 16 i 17, wynosi 10 000 zł;
2) pkt 12, 18 i 19, wynosi 1000 zł.
5. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadku, o którym mowa w art. 168 pkt 13, nie może
być niższa niż wysokość opłaty zastępczej nieuiszczonej przez towarowy dom maklerski lub dom
maklerski, obliczonej według wzoru, o którym mowa w art. 56, w stosunku do energii elektrycznej
zużytej przez przedsiębiorstwo energetyczne na własny użytek, a niewskazanej w deklaracji,
o której mowa w art. 57 ust. 1.
6. Wysokość kary pieniężnej wymierzanej w przypadku, o którym mowa w art. 168 pkt 15,
oblicza się według wzoru:
KO = 0,5 x [CA x (EOA − EWA)],
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
KO – wysokość kary pieniężnej wyrażoną w złotych,
CA – cenę zakupu wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wyrażoną
w złotych za 1 MWh, o której mowa w art. 79 ust. 2,
EOA – ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, jaką wytwórca zobowiązał się
wytworzyć po zakończeniu aukcji, w okresie rozliczeniowym określonym w art. 83 ust. 2,
wyrażoną w MWh,
EWA – ilość wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w okresie
ozliczeniowym określonym w art. 83 ust. 2, wyrażoną w MWh.
7. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 168:
1) pkt 20, 21 i 24 – wynosi 10 000 złotych;
2) pkt 22 i 23 – wynosi 1000 złotych.
Art. 171.
Organy, o których mowa w art. 169 ust. 1, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, przekazują
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki sprawozdanie zawierające informacje o liczbie
i wysokości wymierzonych kar pieniężnych za rok poprzedni.
Art. 172.
W przypadku nałożenia na przedsiębiorstwo energetyczne kary pieniężnej, określonej
w art. 168 pkt 1–19, Prezes URE może nałożyć karę pieniężną na kierownika przedsiębiorstwa
energetycznego, z tym że kara ta może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% jego
miesięcznego wynagrodzenia.
Art. 173.
Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary w przypadku, gdy przedsiębiorstwo energetyczne,
o którym mowa w art. 52 ust. 2 pkt 2, wykonało w niepełnym zakresie obowiązek określony
w art. 52 ust. 1, przyjmując do określenia podstawy wysokości tego obowiązku oświadczenie,
o którym mowa w art. 52 ust. 3, zawierające nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd dane.
Art. 174.
1. Ustalając wysokość kary pieniężnej, organy, o których mowa w art. 169 ust. 1, uwzględnia zakres
naruszeń, powtarzalność naruszeń lub korzyści finansowe możliwe do uzyskania z tytułu naruszenia.
2. Organy, o których mowa w art. 169 ust. 1, mogą odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli zakres
naruszeń jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek,
zanim organy, o których mowa w art. 169 ust. 1, powzięły o tym wiadomość.
Art. 175.
1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 168 oraz w art. 172, uiszcza się na rachunek bankowy
wskazany w decyzji o wymierzeniu kary w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja Prezesa URE albo
decyzja Prezesa ARR o wymierzeniu kary pieniężnej stała się prawomocna.
2. Wpływy z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w art. 168 oraz w art. 172, stanowią dochód
budżetu państwa i są wnoszone na rachunek właściwego urzędu skarbowego.
Art. 176.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 168 oraz w art. 172, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 177.
Prezes URE niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską o zmianach przepisów w zakresie
kar pieniężnych i o działaniach podejmowanych w przypadku naruszeń przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków
dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 (Dz. Urz. UE L 211 z 14.08.2009, str. 15, z późn. zm.).