Branża budowlana i Giełda Papierów Wartościowych w listopadzie 2004 r.

Listopad nie przyniósł wielkich zmian cen akcji na warszawskim parkiecie, ale na brak emocji nie można było narzekać. Numerem jeden na liście największych notowanych polskich spółek stał się ciągle kontrolowany przez skarb państwa bank PKO BP. Sukces jego emisji, z gigantycznym popytem ze strony drobnych inwestorów, sprawił, że bank jest dziś o kilkanaście procent droższy od swego głównego rywala - Pekao SA. PKO BP i hossa na GPW przyciągnęła na nasz parkiet nie tylko indywidualnych inwestorów, ale i zagraniczne "grube ryby".

To dzięki nim tegoroczne obroty i poziom indeksów są rekordowe, a liczba giełdowych debiutów zbliża się do trzydziestu. Niestety, wśród tych ostatnich próżno szukać klasycznych spółek budowlanych. W listopadzie pieniądze z rynku zbierali za to kolejny (po Ceremice Nowa Gala) producent płytek Polcolorit oraz Kelner, krajowy lider na rynku mocowań dla budownictwa i przemysłu.

Ożywienie na rynku pierwotnym (obok Polcoloritu i Koelnera, w listopadzie można było się zapisać na papiery: Eurofaktora, Drozapolu, CCC, Pratermu, a przede wszystkim telewizji TVN) zmniejszyło nieco zainteresowanie rynkiem wtórnym i przyczyniło się do stabilizacji głównych indeksów. Ciągle znakomicie zachowywały się akcje PKN Orlen, któremu sprzyjają wysokie ceny ropy naftowej. Dobrze wiodło się bankom, wśród których wyróżniał się BRE (rynek dobrze przyjął zmianę na stanowisku prezesa banku). Silna była też Telekomunikacja Polska, przez wiele miesięcy zapomniana przez inwestorów. W grudniu duże spółki nadal powinny sobie dobrze radzić, bo fundusze będą się starały "upiększyć" rezultaty przed 31 grudnia (na bazie kursów z końca roku fundusze prezentują roczne wyniki swej działalności). Poprawie notowań sprzyja też koniunktura na światowych giełdach. W Europie Zachodniej indeksy są już najwyżej od ponad dwóch lat. Znakomicie radzą sobie przy tym spółki budowlane. W Madrycie akcje Ferrovialu, inwestora strategicznego Budimexu, podrożały w listopadzie o 5 proc. Jeszcze więcej (7 proc.) zyskała Acciona, główny akcjonariusz Mostostalu Warszawa. Hiszpańska giełda nie zauważyła kłopotów polskiej inwestycji Acciony i jej papiery są już najdroższe od 1998 r. Kilkuletnie rekordy pobiły też kursy szwedzkich NCC (+7 proc.) i Skanskiej (+2 proc.). Nieco słabiej radziły sobie tym razem koncerny francuskie, ale notowania Vinci (bez zmian) i Eiffage (-4 proc.) są blisko najwyższych poziomów w historii.

Niestety, dużo gorzej wiodło się rodzimym spółkom budowlanym, których indeks spadł po raz pierwszy od kilku miesięcy poniżej 20 tys. punktów. Taka sytuacja jest rezultatem słabych wyników kwartalnych przedstawicieli branży, o których piszemy poniżej. Do spadku wskaźnika WIG Budownictwo przyczyniły się zwłaszcza papiery Globe Trade Centre (duże zmiany w akcjonariacie) i Budimexu (opuści indeks WIG 20 kosztem Polimexu Mostostalu Siedlce). Gwiazdą branży pozostaje właśnie Polimex, który systematycznie pozyskuje nowe zlecenia. Gracze odwrócili się za to od Prochemu, który był najlepszą spółką budowlaną października.

Antybohater miesiąca
Na to miano zdecydowanie zasługuje Mostostal Warszawa (MW), który tylko w listopadzie stracił 56 proc. rynkowej wartości (najgorsza spółka na parkiecie) i jest już najtańszy od trzech lat. Akcje spółki, kontrolowanej przez hiszpańską grupę Acciona, całkiem nieźle radziły sobie w pierwszym półroczu, gdy budowlane papiery na GPW były w modzie. Zaufanie inwestorów było jednak na wyrost, o czym dotkliwie przekonali się oni po publikacji wyników trzeciego kwartału. Grupa MW straciła w ciągu trzech miesięcy 16,5 mln zł. Jeśli chodzi o samą sprzedaż (181 mln zł wobec 191 mln zł przed rokiem), nie było jeszcze tak tragicznie. Niestety, wyniki dowiodły, że MW realizuje kontrakty poniżej kosztów. Na samej sprzedaży MW stracił 13,8 mln zł (1 mln zł zysku przed rokiem), a na działalności operacyjnej 12,8 mln zł (4,2 mln zł zysku przed rokiem). Raport kwartalny tłumaczy fatalne wyniki m.in. "utworzeniem rezerw na straty na części z realizowanych kontraktów oraz rozpoznaniem strat na zrealizowanej części kontraktów w oparciu o zaktualizowane budżety". Wyników nie poprawiły, jak w 2003 r., przychody finansowe, a na dodatek spadek kursu euro spowodował wzrost kosztów finansowych do 6,6 mln zł. Wzrost zobowiązań krótkoterminowych w ciągu roku z 206 do 255 mln zł (przy jednoczesnym spadku sprzedaży) tylko podkreśla trudną sytuację finansową spółki, choć oczywiście - przy ciągle ponad 100 mln zł kapitałów własnych i ewentualnym wsparciu ze strony strategicznego inwestora - MW trudno określić mianem potencjalnego bankruta.

Na razie Acciona ciągle czeka na bardziej cierpliwego właściciela. Necso, spółka z hiszpańskiej grupy, przejęła od MW za 5,5 mln EUR firmę Towarowa Park. Wywołało to chwilowy wzrost kursu MW i daje nadzieje na realizację obietnic prezesa Santiago de la Fuente, tj. na wypracowania w tym roku obiecanego zysku netto (po III kwartale MW ma 14 mln zł strat), choć z pewnością nie o tak wypracowany zysk chodziło inwestorom.

Po fatalnym listopadzie wartość rynkowa MW nie przekracza 60 mln zł. To mniej niż kapitalizacja Prochemu czy Elektrobudowy, które jeszcze niedawno wyglądały przy stołecznej grupie jak liliputy. Doszło do tego, że analitycy banku CA IB (chyba ostatnie biuro zajmujące się MW) zrezygnowali z wydawania rekomendacji dla spółki.

Wartość rynkowa i udział akcji w wolnym obrocie jest tak niska, że MW nie interesuje inwestorów finansowych. Podkreśla to niewielki obrót akcjami, który średnio nie przekracza 50 tys. zł dziennie. Na dodatek, MW nie jest wystarczająco przejrzysty i nie dostarcza wystarczających informacji dla dużych inwestorów. Coraz trudniejszy jest też dostęp do zarządu spółki. Ostatnia wycena CA IB określa wartość akcji MW na 12 zł. Przypomnijmy, że Acciona przejmowała papiery MW za 25 zł (w 1999 r.) i 14 zł (w 2001 zł.). Hiszpanie nie mogą jednak być zaskoczeni spadkiem kursu do 6 zł. Od 2000 r. grupa MW straciła przecież łącznie 77 mln zł netto. Słabość indeksu WIG Budownictwo tłumaczą słabe wyniki finansowe przedstawicieli branży w III kwartale (ich publikacja przypadła właśnie na listopad). Okazały się one kolejnym dowodem na to, że na faktyczne ożywienie budowlane musimy jeszcze poczekać. Co prawda łączna sprzedaż spółek (z wyłączeniem deweloperów) po raz pierwszy od dziesięciu kwartałów nie spadła, ale tę sytuację częściowo wyjaśnia fuzja Mostostalu Siedlce z Polimexem Cekop, która zawyżyła przychody branży. Jeszcze gorsze wnioski płyną z analizy wyników netto spółek. Tylko pięć z 26 budowlanych spółek poprawiło ostateczny wynik w porównaniu z III kwartałem ubiegłego roku, a przecież w tym okresie zmniejszono z 27 do 19 stawkę podatku PIT.

- wyjaśnia Flawiusz Pawluk, analityk z CA IB. 

III kwartał spółek budowlanych
Podzieliliśmy spółki budowlane na trzy grupy: pozytywne zaskoczenia, bez zaskoczeń i rozczarowania. Niestety, najmniej liczna okazała się grupa pierwsza, gdzie obok znakomitego Polimexu Mostostalu Siedlce na uwagę zasługuje dynamika sprzedaży Prochemu i coraz lepsze wyniki Energomontażu Południe. Podział na grupy i tak zaciemnia negatywny wydźwięk wyników spółek. W grupie "bez zaskoczeń" znalazły się bowiem firmy, dla których brak poprawy wyników oznacza dalsze balansowanie na granicy bankructwa (Bick, Elektromontaż Export czy Elkop). O Mostostalu Warszawa, absolutnej czerwonej latarni zestawienia, piszemy w innym miejscu.

Kalendarium inwestora

• 3 grudnia - początek zapisów na akcje Cinema City, operatora obiektów kinowych
• 7 grudnia - debiut giełdowy telewizji TVN
• 14-15 grudnia - posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej
• 15 grudnia - nadzwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy Polimexu Mostostalu Siedlce, m.in. w sprawie umorzenia 3,3 mln akcji
• 17 grudnia - Polimex zastąpi Budimex w indeksie WIG 20