Aerożel

Aerożel to substancje o małej gęstości rzędu 1,9-150 mg/cm³, najlżejsze substancje stałe wytwarzane obecnie przez przemysł. Materiał jest niewiele cięższy od powietrza, a zarazem ma wysoką odporność mechaniczną i jest niepodatny na większość czynników chemicznych. Jest też odporny na wysoką temperaturę, niepalny i nietoksyczny.  Wytwarzany jest z żelu krzemionkowego. W architekturze traktowany jest jako obiecujący materiał przyszłości. Aerożele mają najmniejszy dla ciał stałych współczynnik przewodnictwa ciepła, mogą być więc znakomitymi izolatorami termicznymi. Warstwa aerożelu grubości 1 cm zastępuje 40 cm wełny szklanej. Maty z aerożelu o niewielkiej grubości (5-10 mm) mogą znaleźć zastosowanie np. w modernizacji i remontach, także budynków zabytkowych, nadają się do izolowania budynków od wewnątrz. Wśród możliwych zastosowań są także m.in. taśmy izolacyjne, izolacje dla konstrukcji betonowych w niskich temperaturach, warstwa izolacyjna w drzwiach i stolarce okiennej, izolacja strychów, piwnic. W sprzedaży dostępny jest już tzw. ciepły tynk z drobinami aerożelu. Izolacja z aerożelu stosowana bywa w budynkach pasywnych. Dodatkową zaletą aerożelu jest możliwość zastosowania materiału przepuszczającego promienie słoneczne. Wadą uniemożliwiającą zastosowanie aerożelu na większą skalę jest obecnie jego wysoka cena. Aerożele znane są od lat 30. XX wieku, jednak większe zainteresowanie tym materiałem i opracowanie komercyjnych produktów datuje się na przełom XX i XXI wieku. Materiał jak dotąd najszersze zastosowanie znalzł w astronautyce i jako izolacja w samolotach. Izolacje z aerożelem są produkowane dostępne są m.in. w nieprzezroczystych, elastycznych materiałów  Spacetherm czy Medium Spacelot. Powiązane hasła: styropian, wełna mineralna