Architektura akadyjska

Imperium akadyjskie to jedno z państw starożytnej Mezpotamii, prawdopodobnie pierwsze imperium w dziejach cywilizacji, istniejące w okresie ok. 2334-2193 p.n.e. Sargon zwany Wielkim, założyciel dynastii akadyjskiej podbił miasta-państwa Sumerów, podporządkowując je centralnej władzy. Po raz pierwszy w historii Mezopotamii władca zdobył tak silną pozycję. Umożliwiło to odbudowę i rozbudowę wielu sumeryjskich świątyń (na przykład w Nippur), a także budowę nowych. Wznoszono także twierdze i umocnienia wokół miast. Wykopaliska potwierdzają istnienie obszernych pałaców z licznymi salami (Tall al-Asmar). Nie ma jednak dowodów na zmiany w stylu architektonicznym czy wprowadzenie innowacji technologicznych. Jak się wydaje, Akadyjczycy przejęli rozwiązania typowe dla budownictwa i architektury sumeryjskiej. Budowle kultowe sytuowano na szczycie monumentalnych budowli, zikkuratów. Budynki wznoszono głównie z cegły suszonej na słońcu. Wykorzystywano także niewielkie ilości drewna. Nietrwałe budynki nie zachowały się do czasów współczesnych, pozostały po nich tylko kopce z gliny. Badania archeologiczne przyniosły jednak znaleziska w postaci drobnych wytworów rzemiosła i sztuki, m.in. rzeźbione kamienne stele, odlewy z brązu, wyroby złotnicze. Powiązane hasła: architektura Grecji starożytnej, architektura Mezopotamii, architektura Rzymu starożytnego,