Belweder

Belweder to budowla ogrodowa, pawilon, pałacyk, wzniesiony zazwyczaj na wzgórzu, zapewniającym szczególnie piękny widok, stąd nazwa, utworzona od włoskich słów bello - piękny, vedere - widzieć. Z belwederu można było podziwiać geometryczne ogrody barokowe. Belwedery wznoszono przede wszystkim w XVIII i na początku XIX wieku. Prototypem tych budowli był renesansowy Belweder Watykański, wzniesiony według projektu Antonio del Pollaiolo na wzgórzu watykańskim. Nazwa używana była w odniesieniu do atrakcyjnie położonego pałacu. Takie bryły to np. Belweder w Wiedniu i Belweder w Pradze. W tej kategorii mieści się także Belweder w Warszawie, położony w jednym z najbardziej atrakcyjnych widokowo punktów stolicy, na skarpie warszawskiej, nad Łazienkami Królewskimi.  Termin belweder ma również drugie znaczenie. Używany jest w odniesieniu do dodatkowego piętra, czy też nadbudówki nad najwyższą kondygnacją budynku. Funkcja jest podobna, to przestrzeń do podziwiania widoków. Takie bryły wieńczyły przede wszystkim pałace.  Zaopatrzone w taras, były platformą, z której podziwiano np. nocne iluminacje czy pokazy fajerwerków. Mogły mieć różne formy, od otwartej galerii, przez pawilon z kopułą, po wieżyczkę.