Cobogó

Cobogó to ażurowe bloki służące do budowy ścianek działowych, wypełniania konstrukcji szkieletowej jako ściany zewnętrzne. Są stosowane w obiektach gospodarczych, mieszkalnych, handlowych, zakładach przemysłowych i innych obiektach. Są powszechnie stosowane w architekturze brazylijskiej. Sprawdzają się w gorącym i wilgotnym klimacie, który panuje w większości regionów kraju. Lekkie bloczki dają dobrą wentylację i oświetlenie wnętrz, a jednocześnie są barierą uniemożliwiającą dostęp do wnętrze budynku niepożądanym osobom. Prześwity w bloczkach mają różne kształty i wielkości, wyprodukowano setki wzorów, od prostopadłościanów podzielonych równoległymi płaszczyznami po dekoracyjne, skomplikowane formy. Początkowo produkowano je z betonu, ale obecnie dostępne są też wersje szklane, metalowe, a przede wszystkim ceramiczne w różnych wariantach. Nazwa Cobogó pochodzi od pierwszych liter w nazwiskach trzech inżynierów, którzy na początku XX wieku opracowali ten produkt, Amadeu Oliveira Coimbra, Ernesta Boeckmanna i Antonio Goisa. W latach 30. XX wieku bloczki zostały spopularyzowane przez brazylijskich modernistów. Chętnie stosowali je m.in. Lucio Costa i Oscar Niemeyer. Projektanci cenili walory funkcjonalne i dekoracyjne Cobogó; w ostrym świetle otwory w bloczkach wyglądają jak plamy cienia. W niektórych częściach Brazylii stosuje się inne warianty nazwy: combobó, combogó, comogó, comongol, comogo. Artykuły w Archiramie: Brazylijski apartamentPowiązane hasła: beton, cegła, luksfera,