Gres

Gres to ceramiczny materiał, z którego wykonywane są płytki podłogowe i ścienne. Produkuje się go ze szlachetnej kamionki, czyli kaolinu z dodatkiem innych glin, mielonego kwarcu i innych dodatków. Z masy produkuje się płytki, które następnie są poddawane prasowaniu na sucho celem poprawienia struktury. Płytki wypala się w temperaturze sięgającej 1300 stopni Celsjusza, znacznie wyższej niż w przypadku terakoty. Następnie wyroby mogą być pokryte szkliwem. Gres jest materiałem o wysokiej twardości (9 stopień w skali Mohsa), małej nasiąkliwości, odpornym na ścieranie, wilgoć, większość środków chemicznych oraz mróz, trudnym w obróbce. Może być stosowany na zewnątrz i wewnątrz budynków. Płytki gresowe są produkowane w różnych rozmiarach, kolorach i wzorach, mogą być gładkie, błyszczące lub matowe, fakturowane, mogą też wyglądem naśladować inne materiały (marmur, różne rodzaje kamienia, drewno). Podstawowe rodzaje to: Gres naturalny o bardzo dobrych właściwościach mechanicznych i matowej powierzchni. Ze względu na technologię produkcji różnorodność wzorów jest ograniczona głównie do jednolitej kolorystyki. Powierzchnia jest lekko szorstka. Gres polerowany otrzymuje się przez wypolerowanie diamentowymi narzędziami lica płytki. Gres polerowany może być bardziej dekoracyjny od naturalnego, ale ma gorsze właściwości – jest bardziej podatny na uszkodzenia, zabrudzony może ulec trwałemu zaplamieniu. Polerowana powierzchnia po zalaniu wodą staje się śliska. Gres porcelanowy szkliwiony powstaje przez pokrycie płytki gresowej warstwą szkliwa. Ta technika umożliwia uzyskanie niemal dowolnej kolorystyki i wzoru. Szkliwo dodatkowo zabezpiecza powierzchnię materiału przed zabrudzeniami. Wadą tego wariantu jest podatność powłoki na uszkodzenia. Uszkodzenia mechaniczne prowadzą do odsłonięcia rdzenia różniącego się kolorem od powłoki.  Powiązane hasła: azulejos, teraktota,