Impluwium

Impluwium (impluvium) to niewielki, otwarty zbiornik na wodę, basen usytuowany w atrium, w centrum domu rzymskiego. Do prostokątnego zbiornika spływała woda deszczowa, ściekająca z dachu i spływająca przez otwór zwany compluwium. Impluvium pełniło funkcje praktyczne, jako magazyn wody, zużywanej m.in. do celów higienicznych. Nadmiar deszczówki w wielu antycznych domach rzymskich (domus) odprowadzany był do usytuowanej w podziemiach cysterny. Zanieczyszczenia napływające z deszczem osiadały na dnie zbiornika, skąd mogły być łatwo usunięte; oczyszczona woda spływała do cysterny przez otwór w ściance basenu. Rolą impluvium było także poprawianie panującego w domu mikroklimatu; parująca z otwartego zbiornika woda pochłaniała ciepło, a w rezultacie chłodziła wewnętrzny dziedziniec. W zamożniejszych domach basen dekorowano, wykładając jego ściany płytami dekoracyjnego kamienia czy układając mozaikę. W okresie cesarstwa w basenach montowano także dekoracyjne fontanny. W sąsiedztwie impluvium ustawiano niekiedy rzeźby i inne obiekty dekoracyjne. Powiązane hasła: architektura starożytnej Grecji, architektura Rzymu, insula, willaWięcej informacjiCiechanowicz J., Rzym – ludzie i budowle, Warszawa 1987Hintzen-Bohlen B., Rzym. Sztuka i architektura, Warszawa 2009Makowiecka E, Sztuka starożytnego Rzymu. Od Augusta do Konstantyna, Warszawa 2010Sadurska A., Archeologia starożytnego Rzymu, Warszawa 1975O'Connor C., Roman Bridges, Cambridge 1993