Kaszyca

Kaszyca to znacznych rozmiarów skrzynia, służąca jako element budowli hydrotechnicznych. Skrzynie takie w przeszłości wykonywano z drewna. Trawością wyróżniały się przede wszystkim te wykonane z drewna dębu, który jest najbardziej odporny na niszczące działanie wody spośród występujących w Europie drzew. W późniejszym okresie ściany skrzyń wykonywano przede wszystkim z żelbetu, tańszego i łatwiej dostępnego, a przy tym charakteryzującego się dużą trwałością. Pustą skrzynię można było doholować do miejsca docelowego, a następnie wypełnić obciążeniem i zatopić. Kaszycę wypełniano kamieniami, gruzem, żwirem. Ciężar ten stabilizował skrzynię, utrzymując ją w pożądanej pozycji. Kaszyce stosowano jako element fundamentów budowli hydrotechnicznych. Używano je także jako elementu umocnień dennych lub brzegowych. Do połowy XX wieku znajdowały przy budowie tam a także przepustów wodnych o dużej powierzchni. Zbudowane z drewnianych bali i kamieni kaszyce służyły też jako przyczółki mostowe, przede wszystkim w przypadkach, gdy dno było kamieniste. W Polsce w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku na dużą skalę stosowano betonowe kaszyce przy budowie portu w Gdyni. Interesującym przykładem wykorzystania tego rodzaju elementów była budowa tymczasowych portów w trakcie lądowania aliantów w Normandii. Na potrzeby wojskowe zbudowano wówczas dwa pełnowymiarowe porty w ciągu dwóch tygodni. Budowa była możliwa m.in. dzięki zastosowaniu tzw. caissons phoenix. Wielkie, pływające skrzynie z betonu, niektóre długie na 60 metrów, zostały zbudowane w roku 1944 w Wielkiej Brytanii, a następnie przeholowane przez kanał La Manche i użyte do budowy portów Mullberry. Kaszycami nazywa się też niewielkie sztuczne wysepki ze znakami wskazującymi wejście do portu. Powiązane hasła: keson, port, tama