Kielnia

Kielnia to jedno z podstawowych narzędzi murarskich, łopatka do zaprawy i tynku. Służy do nakładania warstwy zaprawy na łączone cegły, kamienie i inne materiały budowlane używane przy wznoszeniu murów. Murarz nanosi na płaską powierzchnię muru porcję zaprawy, a następnie wyrównuje ją i rozprowadza tym samym narzędziem. Kielnia używana jest też do narzucania zaprawy podczas tynkowania ręcznego, do prac sztukatorskich i innych zadań. Typowa kielnia składa się z płaszczyzny roboczej, czyli metalowej, płaskiej płytki trójkątnego kształtu. Esowato wygięty pręt łączy część roboczą z uchwytem. Trzonek może być drewniany albo wykonany z tworzywa sztucznego. Pozostałe części narzędzia produkowane są zwykle z taniej stali węglowej. Rzadziej używana jest stal nierdzewna, choć wykonane z niej narzędzia nie rdzewieją i mają lepszą trwałość, ich wadą jest nieco wyższa cena. Poza najczęściej używaną kielnią murarską o trójkątnej płytce używane są także podobne narzędzia specjalistyczne, w tym kielnie trapezowe różnej wielkości, kielnie do betonu komórkowego zaopatrzone w ząbki na krawędzi, kielnie kątowe z dwoma połączonymi prostopadle płytkami, wąskie i długie kielnie do spoinowania. Staranniej wykonanych, zwykle mniejszych narzędzi używają również rzeźbiarze i archeolodzy. Nazwa kielni pochodzi z języka niemieckiego (die Kelle), podobnie jak w przypadku wielu innych narzędzi budowlanych.  Powiązane hasła: beton, kastra, pion, poziomica, wątek muru, zaprawa murarska,