Medresa
Medresa ew. madrasa to tradycyjna szkoła muzułmańska, w której nauczano przede wszystkim teologii, później uczelnia kształcąca także w innych dziedzinach, jak prawo czy medycyna. Medresy tradycyjnie znajdowały się przy meczecie. Około X wieku budować zaczęto medresy jako niezależne obiekty. Architektura nie ma ustalonej formy. Zazwyczaj medresa nie jest jedną bryłą, ale zespołem budynków otaczających dziedziniec, często z podcieniami. W obiekcie znajdują się między innymi sale wykładowe, biblioteka, zwykle również część mieszkalna dla uczniów oraz nauczycieli.Wczesne formy medres pojawiły się w architekturze perskiej. Na początku XI stulecia były to zazwyczaj niewielkie budynki z dwoma iwanami i głównym pomieszczeniem przekrytym kopułą. Innym typem był obiekt z centralnym dziedzińcem, głównym iwanem i galeriami. W XII wieku w Anatolii medresy przekształciły się w wielofunkcyjne obiekty, służące m.in. jako szkoły medyczne, szpitale, jadłodajnie, a także obiekty ściśle związane z edukacją, jak pomieszczenia z księgozbiorami. W kompleksie mogło mieścić się także mauzoleum. Bardzo efektowne formy przyjmowały medresy egipskie. Typowe dla Kairu były znacznych rozmiarów budowle z czterema iwanami, efektownym sklepieniem mukarnas i dekoracyjnie rozwiązanymi elewacjami. Przykładem tego rodzaju obiektów jest monumentalna medresa sułtana Hasana w Kairze.