Ogród angielski
Ogród angielski to typ ogrodu, który zyskał popularność w XVIII stuleciu, najpierw w Wielkiej Brytanii, później także w innych krajach europejskich, programowo skontrastowany ze sztucznymi, geometrycznymi ogrodami barokowymi (ogród francuski). Malowniczy ogród i park angielski naśladowały naturalne krajobrazy.Koncepcja takiego ogrodu narodziła się pod wpływem wcześniejszych idei literackich i filozoficznych, a także malarstwa krajobrazowego. Projektanci ogrodów starali się osiągnąć efekt malowniczej naturalności. Odrzucali regularność, symetryczne układy, linie proste, dywanowe wzory kwietników. Ich miejsce zajęły trawniki, łąki, układy drzew (kurtyny, dekoracyjne kępy, solitery). Chętnie wykorzystywano nierówności terenu, niekiedy nawet sztucznie je tworzono, usypując pagórki i modelując zagłębienia terenu. Projektanci ogrodów starali się wykorzystywać naturalne warunki miejsca, w którym zakładali ogród. Dużą rolę odgrywała woda w postaci sadzawek, strumieni, stawów. Woda, a także żywopłoty były też wykorzystywane do oddzielenia ogrodu od otoczenia. Unikano za to płotów, parkanów i murów, zaburzających efekt naturalności. Plan angielskiego parku stał się nieregularny, asymetryczny, z dominującymi liniami krzywymi. Na wyspach brytyjskich wykształciły się różne typy ogrodów i parków, od najwcześniejszych, wykorzystujących tradycyjne rozwiązania, przez parki malarskie (W. Kent, L. Brown), po założenia sentymentalne i orientalizujące. Ważnym elementem nastrojowo-sentymentalnych parków angielskich były elementy małej architektury. Budowle ogrodowe były liczne i różnorodne; oprócz altan, w parkach wznoszono romantyczne sztuczne ruiny (por. neogotyk), fałszywe mauzolea, obeliski, świątynie (folly), sztuczne groty. Pawilony ogrodowe naśladowały budowle gotyckie (historyzm), chińskie pagody, budowle z Bliskiego Wschodu. Do znanych przykładów ogrodów angielskich należą m.in. Stourhead w hrabstwie Wiltshire (Wielka Brytania) naśladujący krajobrazy Claude Lorraine’a, Ogród Dendrologiczny w Przelewicach koło Pyrzyc (Polska), Englischer Garten w Monachium (Niemcy), Stadtpark w Wiedniu (Austria), Pawłowsk (Rosja). Znani projektanci to m.in. Lancelot Capability Brown (autor około 170 założeń), William Kent (palladiański architekt, chętnie wykorzystywał w swoich projektach antyczne świątynie, starożytne ruiny itp.), Charles Bridgeman,
