Rekuperacja

Rekuperacja – z łacińskiego  recuperatio, odzyskiwanie. Proces odzyskiwania energii np. ze spalin czy gorącej wody stosowany jest w wielu gałęziach przemysłu. We współczesnym budownictwie coraz częściej rekuperacja wykorzystywana jest do zmniejszenia zużycia energii i poprawy bilansu energetycznego budynków. Rekuperatory są częścią systemów klimatyzacji i wentylacji. Zamiast odprowadzać ciepłe, zużyte powietrze wprost na zewnątrz, wykorzystuje się je do ogrzania powietrza napływającego do budynku. Podobnie może być odzyskiwane ciepło ze ścieków, np. z gorącej wody po kąpieli czy wody ze zmywarki.  W systemach wentylacyjnych używane są różne rozwiązania służące do odzyskiwania energii. Zwykle w tzw. centrali wentylacyjnej znajdują się dwa wentylatory, z których jeden wciąga, a drugi wypycha powietrze na zewnątrz (nawiewny i wyciągowy), filtry, oraz serce systemu, wymiennik ciepła. Stosowane są różne typy wymienników. Najprostsze i stosunkowo najmniej wydajne z nich są wymienniki krzyżowe o sprawności na poziomie 60%; najbardziej wydajne wymienniki przeciwprądowe mają sprawność nawet 90%. Istnieją też wymienniki obrotowe, w formie wirującego bębna. Centrala jest otoczona warstwą izolacji.Możliwe jest też używanie wymienników ciepła w postaci paneli sufitowych.Systemy rekuperacji stosuje się w dużych budynkach, takich jak biurowce czy obiekty użyteczności  publicznej, ale też w domach jednorodzinnych wyposażonych w instalacje wentylacji mechanicznej. Por. budynek energooszczędny, dom pasywny, zrównoważony rozwój