Siedem cudów świata starożytnego
W II w. p.n.e. Antypater z Sydonu, grecki poeta i pisarz, w swoich pismach wymienił najsłynniejsze przykłady architektury starożytnej Grecji i innych krajów położonych wokół morza Śródziemnego. Sformułowana przez niego lista stała się wzorem dla późniejszych pisarzy, encyklopedystów czy autorów przewodników. Budowle wybrane zostały ze względu na wyjątkową klasę artystyczną albo szczególnie imponujące rozmiary. Wśród siedmiu najznakomitszych budowli znanego sobie świata Antypater wymienił:piramidę Cheopsa w Gizie,wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie, posąg Zeusa w Olimpii, mauzoleum w Halikarnasie,Kolosa Rodyjskiego, mury Babilonu z bramą Isztar,świątynię Artemidy w Efezie – najwyżej przez niego cenioną. Z tych cudów świata do czasów współczesnych przetrwał tylko najstarszy obiekt, piramida Cheopsa z 25 wieku p.n.e. Piramida zachowała się, jednak bez kamiennej okładziny i wyposażenia. Późniejsi antyczni autorzy zmieniali listę, zachowując liczbę obiektów i zastępując np. mury Babilonu latarnią morską na Faros albo Kolosami Memnona. Podobne zestawienia powstawały w średniowieczu, renesansie, wciąż tworzone są także nowe listy dotyczące architektury współczesnej.
