Rewitalizacji Fabryki Perun na warszawskim Kamionku ‒ to już czwarta zmiana koncepcji!
W maju przedstawiciele spółki Grochowska 301/305 oraz architekci z pracowni WWAA zaprezentowali nową odsłonę koncepcji Fabryki Perun na warszawskim Kamionku. Kluczowa zmiana to dostosowanie wysokości do innych budynków w okolicy, co zmniejszy intensywność planowanej zabudowy.
Zabytkowy warszawski Perun
Ceglane parterowe budynki przy ulicy Grochowskiej 301/305 na warszawskiej Pradze są przykładem zabytkowej architektury poprzemysłowej z początku XX wieku.
Od 1913 roku działał tu, później rozbudowywany, zakład wytwarzający sprzęt spawalniczy, czyli przedsiębiorstwo Perun Towarzystwo Akcyjne Fabryk Tlenu i Aparatów. Produkował spawalnice wirujące, armaturę do użytkowania gazów technicznych, a nawet 700-tonowe konstrukcje spawane dla budownictwa. Cały ten teren miał wówczas typowo przemysłowy charakter.
Wzdłuż Grochowskiej funkcjonowały m.in. fabryka czekolady E. Wedla, nieistniejąca Państwowa Wytwórnia Aparatów Telefonicznych i Telegraficznych, Garbarnia Braci Lejzerowicz czy Polskie Zakłady Optyczne. Ich funkcjonalne bryły były punktem odniesienia dla autorów projektu. Zakład Perun przy Grochowskiej zakończył działalność na początku XXI wieku, firma Perun działa do dziś.
Co zaprojektowano na terenie Fabryki Perun?
Obecny inwestor, firma Grochowska 301/305 sp. z o.o. sp.k., planuje stworzyć na tym terenie wielofunkcyjny obiekt, w którym oprócz mieszkań znajdą się lokale gastronomiczne, usługowe i handlowe.
Hale fabryczne z czerwonej cegły nie są dziś prawie widoczne od strony ulicy Grochowskiej. Jeśli projekt zostanie zrealizowany, to ma się zmienić.
Obecne poprawki to wynik głosów części mieszkańców oraz opinii, jaką projekt otrzymał podczas poprzedniej komisji ładu przestrzennego Rady Warszawy. Najistotniejsza zmiana to zmniejszenie intensywność zabudowy planowanej w Perunie o około 20% w porównaniu z pierwszą koncepcją sprzed trzech lat.
W porównaniu z koncepcją z lutego tego roku, nowe budynki projektowane na terenie Peruna zostały obniżone o jedno piętro, bądź też obniżona została wysokość ich parterów – to wszystko z zachowaniem 268 miejsc parkingowych. Maksymalna wysokość wynosi obecnie 20 metrów, co jest zgodne z założeniami obowiązującego planu miejscowego dla zabudowy od ul. Grochowskiej i pozwoli dowiązać się do pierzei sąsiednich kamienic przy tej wielkomiejskiej arterii. Z kolei od strony ulicy Stanisława Augusta, obecnie cztero- i pięciopiętrowe budynki Peruna będą odpowiadać wysokością tym, które w ostatnich latach powstały w sąsiedztwie kamionkowskich Błoni Elekcyjnych.
Intensywność proponowanej zabudowy jest mniejsza w porównaniu do wcześniejszych koncepcji, a także do tej, którą dopuszcza projekt nowego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla tej części Warszawy. W Fabryce Perun planowanych jest 248 mieszkań – w poprzednio prezentowanej wersji było ich 266. Zrewitalizowane i wyeksponowane, pofabryczne hale pomieszczą lokale usługowe o łącznej powierzchni około 1,2 tys. m2.
Pozytywne stanowisko wobec najnowszego kształtu projektu Fabryki Perun wydała w Rada Samorządu Mieszkańców Osiedla Kamionek. Ze względu na historyczny charakter terenu zakładu wytwarzającego w przeszłości sprzęt spawalniczy, projekt jest uzgodniony z Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Ostateczną decyzję w sprawie zgody na realizację wyda Rada Warszawy.
„Fabryka Perun wpisuje się w miejską koncepcję przywracania do życia terenów poprzemysłowych, a zarazem rozsądnego dogęszczania zabudowy mieszkalnej w lokalizacjach z dobrym dostępem do komunikacji, usług, edukacji i atrakcyjnych form spędzania wolnego czasu. Nasz obecna propozycja uwzględnia szereg postulatów strony społecznej, interesy miasta i samorządu oraz zalecenia konserwatorskie. Wypracowaliśmy projekt, który będzie miastotwórczym elementem Kamionka – osiedla różnorodnego, rozwijającego się, ale też pamiętającego o swojej postindustrialnej przeszłości” – mówi Maciej Wandzel, współinwestor Fabryki Perun.
Rewitalizacja zabytkowych hal warszawskiego Peruna
Jeśli chodzi o objęte ochroną konserwatorską hale o powierzchni 1,2 tys. m2), to zostałyby zrewitalizowane z zachowaniem i wyeksponowaniem takich elementów o walorach historycznych jak waga samochodowa, suwnice czy nawierzchnia z sześciokątnych płyt betonowych, czyli z tzw. trylinki, nazwanej tak od nazwiska wynalazcy Władysława Trylińskiego.
Projekt obejmuje też zagospodarowanie zieleni, a celem projektantów jest stworzenie osi widokowej, która połączy Grochowską z Błoniami Elekcyjnymi, zielonym terenem rekreacyjnym, na którym kiedyś odbywały się wolne elekcje polskich królów. Teren przy zabytkowych halach, w tym też pasaż i drugi plac w centrum założenia, byłby terenem otwartym i ogólnodostępnym, w zamierzeniu służącym integracji mieszkańców, na podobieństwo, jak sugerują inwestorzy, praskiego podwórka.
Publiczny skwer położony po zachodniej stronie inwestycji, pomiędzy ulicami Grochowską i Stanisława Augusta będzie miejscem z którego doskonale będzie widać zabytkowe hale.
Skwer projektują wspólnie pracownie WWAA i Kwiatozbiory.
„Nasz pomysł na to miejsce zakłada stworzenie trzech zróżnicowanych stref. Od strony Grochowskiej skwer miałby charakter typowo miejski, następnie przechodziłby w przestrzeń otwartą z łąką kwietną lub trawnikiem, a najbliżej ulicy Stanisława Augusta znalazłyby się dwa place zabaw – ogólnodostępny oraz przynależny do lokalu oświatowego w Fabryce Perun, który zostanie przekazany do zasobów dzielnicy Praga-Południe” – wyjaśnia Mateusz Świętorzecki.
