Jak przygotować podłoże pod gładź gipsową?
Powierzchnia, na którą będzie nakładana gładź gipsowa musi być przede wszystkim równa, aby nie trzeba było nadmiernie pogrubiać warstwy szpachlówki. Jak odpowiednio przygotować ścianę pod gładź gipsowa, a także kolejne kroki wykończenia ścian znajdziesz w naszym poradniku wykonawcy.
Jak przygotować podłoże pod gładź gipsową?
Gładzie gipsowe to produkty, które standardowo nakłada się w grubości warstwy maksymalnie do około 5 mm, tak więc jeżeli w podłożu występują jakieś większe nierówności należy je wcześniej uzupełnić zaprawą o odpowiednich parametrach (np. gipsem szpachlowym lub zaprawą wyrównującą).
Podłoże musi być także czyste, zwarte i nośne, należy usunąć stare powłoki malarskie, wszystkie luźne elementy trwale niezwiązane z podłożem oraz wszelkie warstwy które mogłyby niekorzystnie wpłynąć na przyczepność gładzi. Części stalowe trzeba zabezpieczyć antykorozyjnie (gips działa korozyjnie na stal węglową), np. poprzez nałożenie odpowiednich powłok malarskich.
Zanim przystąpimy do ostatecznego malowania ścian farbą dekoracyjną, ich powierzchnia musi być odpowiednio przygotowana: idealnie gładka i zagruntowana. Fachowe przygotowanie ścian do malowania wpływa na trwałość i estetykę wykończenia, ale także usprawnia sam proces malowania ścian, np. poprawiając właściwości kryjące farb oraz wydajność.
Odpowiednio oczyszczone podłoże należy zagruntować emulsją gruntującą. Zastosowanie emulsji gruntującej ma na celu zmniejszenie i wyrównane chłonności podłoża, a tym samym poprawienie przyczepności i parametrów wytrzymałościowych nakładanej gładzi. Na prawidłowo zagruntowanym podłożu gładź będzie wiązała i wysychała w każdym miejscu równomiernie.
Produkty gipsowe, w tym także gładzie, nadają się do zastosowania wyłącznie wewnątrz budynków w pomieszczeniach suchych o wilgotności do 70%. Jeśli powierzchnię stanowi tynk gipsowy, przed nałożeniem gładzi musi być on całkowicie suchy i zagruntowany. Natomiast tynk cementowy, cementowo-wapienny czy inna zaprawa cementowa przed położeniem gładzi gipsowej oprócz wyschnięcia musi być także wysezonowana. W żadnym przypadku nie wolno nakładać gładzi gipsowej na świeże podłoża cementowe. Po wyschnięciu i wysezonowaniu przed położeniem gładzi powierzchnię tynku należy zagruntować odpowiednią emulsją gruntującą.
Przygotowanie podłoża pod gładź gipsową - najważniejsze etapy
Przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac budowlanych bardzo istotnym etapem jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Od tego w dużym stopniu zależy prawidłowe wykonanie wyprawy i jej trwałość. Podłoże musi być czyste, zwarte, nośne, jednorodne i równomiernie chłonne. Nie mogą na nim występować wykwity.
1. Oczyszczanie podłoża pod gładź gipsową
Nowo wymurowana ściana nie wymaga zbyt wielu zabiegów przed rozpoczęciem dalszych prac. Jej powierzchnię należy zamieść, odkurzyć i usunąć wszelkie luźne elementy trwale nie związane z podłożem. Przed tynkowaniem powinny być zakończone wszystkie prace stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice okienne i drzwiowe. Wilgotność podłoża nie powinna przekraczać 2–3%.
W przypadku remontowanych powierzchni ten etap wymaga od wykonawcy więcej uwagi. Podłoże należy oczyścić z wszelkich warstw, które mogłyby w jakikolwiek sposób wpłynąć na pogorszenie przyczepności nakładanych zapraw czy mas szpachlowych. Powłoki malarskie (farby olejne, klejowe, emulsyjne, akrylowe itp.) oraz wszelkiego rodzaju luźne elementy również należy usunąć.
2. Gruntowanie ściany pod tynk gipsowy
Po dokładnym oczyszczeniu podłoża można przystąpić do etapu gruntowania. Gruntowanie należy przeprowadzić zgodnie z zaleceniami producenta. Zastosowanie emulsji gruntującej ma na celu zmniejszenie i wyrównanie chłonności podłoża. Na zagruntowanym podłożu zaprawa wiąże równomiernie na całej powierzchni.Jeżeli powierzchnia będzie zbyt chłonna, woda ze świeżo nałożonej masy zostanie odciągnięta przez podłoże, zaprawa bardziej wyschnie niż zwiąże i będzie miała słabsze parametry wytrzymałościowe. Zastosowanie emulsji gruntującej nie hamuje wymiany pary wodnej i gazów z otoczeniem. Ściana nadal „oddycha”.Do przygotowania podłoża pod tynk gipsowy stosujemy specjalny grunt tynkarski. Po wyschnięciu na powierzchni zostaje lekko błyszcząca, barwna powłoka.Powierzchnie nienasiąkliwe, gładkie i stropy należy zagruntować specjalnym preparatem kontaktowym, który poprawi przyczepność do tego typu podłoży. W przypadku wykonywania tynków cementowych czy cementowo-wapiennych, podłoże nie wymaga gruntowania. Przed nałożeniem tynku podłoże należy zwilżyć w zależności od chłonności odpowiednią ilością czystej wody (podłoże powinno być matowo mokre) i wykonać obrzutkę za pomocą gotowego produktu, tzw. obrzutki cementowej.
3. Wyrównanie podłoża przed położeniem gładzi gipsowej
Ten etap przygotowania podłoża występuje tylko wówczas, jeśli powierzchnia ściany czy sufitu jest nierówna i zachodzi obawa, że podczas nakładania końcowej warstwy może zostać przekroczona maksymalna grubość warstwy zalecana przez producenta. Możemy również wstępnie podrównać podłoże jeśli chcemy zmniejszyć zużycie gładzi i nie nakładać jej później zbyt grubo. Przy tym etapie ważne jest to jak duże nierówności czy ubytki chcemy uzupełnić. Do uzupełniania ubytków na zewnątrz budynków doskonale nadają się zaprawy wyrównujące, np. na spoiwie cementowym.Wewnątrz obiektów budowlanych do wstępnego wyrównywania powierzchni, uzupełniania ewentualnych ubytków można stosować także wyroby gipsowe.Do większych nierówności można użyć gipsu szpachlowego. Gips szpachlowy charakteryzuje się lepszymi parametrami wytrzymałościowymi i może być stosowany w grubszych warstwach. Masę gipsową najlepiej nakładać w dwóch warstwach za pomocą szpachelki lub pacy. Pierwszą warstwą należy dokładnie wypełnić szczelinę czy ubytek. Następnie dokłada się drugą warstwę i wyrównuje.
Do pracy z produktami gipsowymi należy używać narzędzi plastikowych lub ze stali nierdzewnej. Gips działa korozyjnie na zwykłą stal i dlatego oprócz narzędzi odpornych na korozję trzeba zwrócić uwagę aby wszystkie elementy stalowe, które znajdują się na naprawianej powierzchni zabezpieczyć antykorozyjnie, np. poprzez nałożenie powłok malarskich.
4. Tynkowanie - tynki gipsowe
Tynki gipsowe nadają się do wykonywania wypraw tynkarskich wyłącznie wewnątrz budynków w pomieszczeniach suchych o wilgotności do 70%.
W pierwszej kolejności narzuca się tynk na stropy, później na ściany. Grubość tynku gipsowego na sufitach nie powinna przekraczać 15 mm. Przewody podtynkowe powinny być przykryte warstwą tynku nie cieńszą niż 5 mm. Tynki gipsowe można nakładać maszynowo za pomocą agregatu tynkarskiego, co znacznie ułatwia i skraca czas pracy. Oprócz tynków gipsowych maszynowych, są też tynki gipsowe do nakładania ręcznego. Tynki ręczne zalecane są do tynkowania glifów okiennych wewnątrz pomieszczeń, osadzania profili czy tynkowania niewielkich powierzchni. Prawidłowo wykonany tynk gipsowy odznacza się bardzo dużą gładkością i po wyschnięciu może nadawać się bezpośrednio do malowania. Przy odbiorze tynków gipsowych sprawdza się przede wszystkim: grubość, gładkość i przyczepność do podłoża całej powierzchni. Na powierzchni tynku nie mogą występować: trwałe zacieki, wykwity, wypryski, spęcznienia, pęknięcia czy widoczne miejscowe nierówności.
|
Ważne! Wykonawcy chętnie wybierają agregaty hydrodynamiczne. Są to urządzenia niewymagające dodatkowego kompresora, wytwarzają odpowiednie ciśnienie za pomocą dobrze skonstruowanego układu pompującego z bardzo dobrze spasowanymi elementami. Do tego dochodzi odpowiednia dysza, dająca płaski, szeroki strumień gładzi, przez co samo nakładanie jest łatwe i przebiega szybko. Zanim zdecydujesz się na zakup agregatu do gładzi - porównaj czasu pracy i koszty! Czytaj: wybór agregatu do gładzi |
5. Tynkowanie - tynki cementowe
Tynki cementowo-wapienne służą do wykonywania tynków tradycyjnych wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Przykładowo, cementowo-wapienny tynk maszynowy sprawdza się w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, takich jak łazienki, pralnie, piwnice, garaże, pomieszczenia techniczne, a także w innych pomieszczeniach mieszkalnych. Tradycyjny tynk cementowo-wapienny można układać w grubszych warstwach, co ma także istotne znaczenie przy dużych nierównościach ścian. Na rynku dostępne są też lekkie cementowo-wapienne tynki maszynowe. Od tradycyjnego tynku cementowego czy cementowo-wapiennego wyróżniają się lepszą o około 20% wydajnością. Dzięki zastosowaniu specjalnych lekkich wypełniaczy również właściwości termoizolacyjne takiej zaprawy są lepsze w porównaniu z tradycyjną wyprawą tynkarską. Po związaniu i wyschnięciu tynk cementowo-wapienny jest mrozo- i wodoodporny.Powierzchnia takiego tynku jest płaska, nie jest jednak idealnie gładka (ze względu na uziarnienie zaprawy). Jeżeli chcemy, aby powierzchnia odznaczała się idealną gładkością możemy tynk cementowo-wapienny wygładzić za pomocą mas szpachlowych. Wewnątrz budynku mogą to być gładzie gipsowe natomiast na zewnątrz i w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności do wygładzenia tradycyjnego tynku centowo-wapiennego trzeba stosować gładzie cementowe. Powierzchnia tynku cementowego czy cementowo-wapiennego przed położeniem gładzi musi być wyschnięta i wysezonowana.
Nakładanie gładzi gipsowej
Gładzie gipsowe służą do końcowego wygładzania powierzchni ścian i sufitów. Dzięki tym produktom możliwa jest do uzyskania równa gładka, łatwa do pomalowania powierzchnia. Zazwyczaj stosuje się je w grubości warstwy 1–5 mm, ich głównym zadaniem jest końcowe przygotowanie powierzchni ściany czy sufitu przed malowaniem, tapetowaniem itp.
Są gładzie, w których spoiwem jest wysokiej jakości biały gips naturalny oraz gładzie, wyprodukowane na bazie gipsu syntetycznego.Z pomocą tych wyrobów można wykonać bardzo gładkie powierzchnie. W tym przypadku po związaniu i wyschnięciu gładzi można dokonać ostatecznej korekty i ewentualne nierówności przeszlifować siatką lub papierem.
Produkty te doskonale sprawdzają się także w przypadku wykonywania różnych struktur. Wykończenie ściany w niestandardowy sposób ma ostatnio wielu zwolenników. Efektownie wykonana faktura, cieszy nasze oko zdobiąc nasz dom czy mieszkanie. Masę nakładamy wtedy na powierzchnię na gładko, a następnie za pomocą różnych narzędzi (wałek malarski, gąbka, paca itp.) nadajemy jej pożądany kształt. Gładź nakładamy małymi partiami, aby zdążyć nadać jej pożądany kształt zanim zacznie ona wstępnie wiązać. Po wykonaniu faktury, pozostawiamy masę do związania i wyschnięcia, a następnie przystępujemy do malowania. Efekt końcowy ograniczony jest tylko ilością narzędzi i naszą wyobraźnią.
Nakładanie gładzi cementowej
Na rynku chemii budowlanej obecne są również masy szpachlowe, w których spoiwem jest cement. Za pomocą takich produktów możliwe jest uzyskanie równych gładkich powierzchni, które dzięki temu, że spoiwem jest tutaj cement, będą odporne na działanie wody, mrozu czy wilgoci. Wyroby te, z racji możliwości uzyskania gładkich powierzchni na zewnątrz budynków, często nazywane są przez wykonawców szpachlówką zewnętrzną lub po prostu szpachlówką cementową.
Nakładanie gładzi polimerowej
Oprócz gładzi gipsowych czy cementowych mamy również masy szpachlowe, w których spoiwem są dyspersje polimerowe. Masy takie występują w postaci gotowej do użycia lub w postaci sypkiej mieszanki do wymieszania z wodą. Szpachlówki na bazie spoiwa organicznego, jakim są dyspersje akrylowe (popularnie nazywane żywicami), nadają się do końcowej, „finiszowej”, dekoracji powierzchni ścian i sufitów wewnątrz budynków. Nie stosuje się ich w grubszych warstwach, rekomendowana przez większość producentów maksymalna grubość warstwy w przypadku mas akrylowych to 3 mm. Tak więc są to masy do ostatecznego, cienkowarstwowego wygładzenia powierzchni. Trzeba pamiętać, że w przypadku gładzi akrylowych bardzo ważne jest aby nie przekraczać maksymalnej grubości warstwy zalecanej przez producenta. Podłoże, na którym będą nakładane tego rodzaju gładzie musi być bardzo równe a same gładzie stosuje się w bardzo cienkich końcowych warstwach, stąd też określenie gładzie do „finiszowego” wygładzania powierzchni. Pomimo tego, że gładzie te stosuje się w bardzo cienkich warstwach to ich przyczepność między warstwowa, dzięki zastosowaniu odpowiedniego spoiwa jest bardzo dobra.Gładzie są również bardzo popularne, jeżeli ściana wykończona jest w suchej zabudowie za pomocą płyt kartonowo-gipsowych. Wtedy stosuje się już tylko ich cienką warstwę.
Podsumowanie
Wykończenie nowo wymurowanej czy remontowanej ściany za pomocą tynków cementowych lub gipsowych, a następnie ich wygładzenie za pomocą gładzi, szpachlówek czy mas szpachlowych nie ogranicza wymiany pary wodnej i gazów z otoczeniem – „ściany oddychają”, odznaczają się trwałością, są równe i gładkie.
Po związaniu i wyschnięciu wygładzona powierzchnia nadaje się do malowania wszystkimi rodzajami farb – mamy możliwość uzyskania ściany praktycznie w każdym kolorze. Przygotowując wygładzaną powierzchnię do malowania, należy kierować się zaleceniami i wymaganiami producenta farby.
