Na wilgoć i grzyby

Firma PHU CLEAN oferuje dwuskładnikowy środek Hermon do odgrzybiania budynków. Skład preparatu został opracowany przez polskiego inżyniera.

W skutek zawilgocenia powierzchni następuje przekształcenie pierwotnej powłoki mineralnej w strukturę przypominającą "gąbkę", wewnątrz której rozwijane są mikroskopijnych rozmiarów przestrzenie oraz kanały, w które to wnikają związki chemiczne, bakterie oraz zarodniki pleśni i grzybów. Powierzchnie tych mikroskopijnych objętości są obdarzone ładunkiem umożliwiającym kumulację wody oraz różnych związków o charakterze polarnym, w efekcie czego tworzone są mikroskopijnej wielkości "reaktory" chemiczno-mikrobiologiczne, w których w sposób ciągły zachodzi cały szereg reakcji pogłębiających degradację materiału powłokowego.
U fizykochemicznych podstaw skuteczności preparatu HERMON leżą następujące zjawiska: szybka migracja składników I-go komponentu przez system makropor spełniających rolę arterii transportujących do mezopor a zwłaszcza do mikropor, w których zachodzą reakcje chemiczne o charakterze powierzchniowym w sposób uporządkowany prowadząc do wytworzenia trwałych wiązań chemicznych oraz eliminacji pierwotnego ładunku powierzchniowego.
Następny etap obejmuje stopniowe sukcesywne zapełnianie objętości najpierw mikropor następnie mezopor składnikami znajdującymi się w preparacie pierwszym. Zjawiskom tym towarzyszy szybka krystalizacja w objętości uzupełnionej i wytworzenie trwałych nieodwracalnych struktur krystalograficznych całkowicie eliminujących porowatość a tym samym uniemożliwiających migrację związków chemicznych oraz mikrobów. Charakteryzującym zjawiskiem dla tych procesów jest nabieranie właściwości depresyjnych przez krystalizującą masę, przejawiających się tym, że wszystkie obecne związki chemiczne łącznie z wodą są wyrzucane poza objętość krystalizującej masy, czego zewnętrznym objawem jest intensywne ociekanie regenerowanej – zabezpieczonej powłoki.
Kolejny etap obejmuje utrwalenie nowo wytworzonej powłoki poprzez jej rekrystalizację do najbardziej trwałych form krystalograficznych za pomocą składników preparatu II oraz zamianę ładunku powierzchniowego na ładunek o przeciwnym znaku tworząc tym samym warunki do naniesienia zewnętrznej powłoki odpornej na działanie czynników fizykochemicznych oraz mikrobów i ich produktów metabolizmu. W wyniku przeprowadzenia tych czynności w sposób pełny eliminujemy gąbczasto-porowatą strukturę skorodowanej powłoki tworząc nową chemo-bioodporną powłokę.
Eksperymentalnym potwierdzeniem zachodzących zjawisk mogą być przeprowadzone np. badania mikroskopowe potwierdzające w sposób jednoznaczny szybki a nawet błyskawiczne eliminowanie mikropor oraz mezopor poprzez wytworzenie krystalicznych struktur, które nie wykazują powinowactwa do wody ani jakichkolwiek związków polarnych oraz obserwowana zmiana struktur krystolograficznych pod wpływem działania składników komponentu II do kryształów o wyjątkowym uporządkowaniu dalekiego zasięgu a także pełna odporność na działanie różnych czynników fizykochemicznych i mikrobiologicznych powłoki zewnętrznej przejawiającej się tym, że nawet w ekstremalnych warunkach eksperymentowania ( skrajne warunki nawilgocenia, temperatury, ciśnienia oraz naprężeń ścinających ) nie obserwuje się typowego rozwoju defektów sieci krystalograficznej.
Analiza chemiczna prowadzona celem sprawdzenia rozpuszczalności w wodzie oraz w wodnych roztworach związków występujących w potencjalnych środowiskach wykazała, że pierwiastki tworząc związki wytwarzane w mikro,mezo i makroporach nie są wykrywane za pomocą konwencjonalnych systemów detekcji (AAS, woltoamperometria inwersyjna, polarografia).
Testy mikrobiologiczne, mykologiczne i parazytologiczne prowadzone celem stwierdzenia możliwości zasiedlania nowo wytworzonych powłok przez te organizmy wykazały, że jest to możliwe tylko i wyłącznie wówczas, gdy występują przez długi okres warunki ekstremalne, co nie ma miejsca w rzeczywistości.

I. Zależność chłonięcia wilgoci od czasu ekspozycji ( 30^oC, wilg. % )

Przeprowadzono badania powierzchni pokrytej środkiem. Badania te były prowadzone w komorze klimatyzacyjnej typu "ILKA" gdzie zostały stworzone warunki naturalne dla okresu 50 lat działania tego preparatu w murze. Dla przejrzystości wyniki badań zostały porównane z wynikami po zastosowaniu środka pokrewnego LK-211 oraz czystej wody i przedstawione na wykresie przedstawiającym zależność chłonięcia wilgoci od czasu ekspozycji.( 30 ^oC, 65 % wilg).
Czas całkowitego osuszenia 40-cm muru wynosi od 4–6 tygodni do 4 miesięcy. Grzyb obumiera po kilkunastu minutach od zastosowania preparatu. Środek zdobył pozytywną opinię Polskiego Zakładu Higieny nr 20/B-1233/92/93.