Wykończenie ściany
Przed rozpoczęciem tynkowania należy odpowiednio przygotować podłoże. Trzeba usunąć luźne elementy oraz zagruntować powierzchnie. Zwiększy to przyczepność tynku i zmniejszy nasiąkliwość ściany.
Naroża wypukłe przy połączeniach ścian, krawędzie filarów, a także krawędzie przy otworach okiennych i drzwiowych zabezpieczamy przed uszkodzeniami mechanicznymi, osadzając narożnikowe profile tynkarskie. W przypadku tynków cementowo-wapiennych nie należy używać profili z metali lekkich ani gipsu do osadzania profili. Zaleca się użycie profili stalowych ocynkowanych i zaprawy montażowej szybkowiążącej. Profile należy mocować punktowo, w odstępach ok. 50 cm.
W miejscach styku różnych materiałów podłoża, w zaprawę tynkarską trzeba wtopić siatkę (np. z włókna szklanego, drutu) w celu zmniejszenia ryzyka powstawania rys. W niektórych przypadkach należy zastosować zbrojenie diagonalne przy otworach okiennych i drzwiowych. W zależności od potrzeb trzeba zastosować nośniki tynku (np. do przykrywania bruzd instalacyjnych, przewodów kominowych itp.).
Masę tynkarską nanosi się na ściany i sufity przy użyciu aparatu (pistoletu) natryskowego. Należy przy tym pamiętać, aby zachować mniej więcej stałą odległość dyszy od tynkowanej powierzchni.
Po nałożeniu wymaganej dla danego rodzaju tynku liczby warstw, następuje wyrównywanie wyprawy łatą tynkarską typu H. Tak obrobioną powierzchnię należy pozostawić do wstępnego związania zaprawy.
Po wstępnym utwardzeniu tynku wszelkie nierówności trzeba ściąć łatą trapezową, aż do uzyskania równej powierzchni. Tynk powinien być na tyle utwardzony, aby łata trapezowa nie rwała go, lecz powodowała jego lekkie osypywanie.
Końcowym etapem prac jest zatarcie powierzchni tynku pacą styropianową z gąbką lub pokrytą filcem. Moment przystąpienia do zacierania należy określić doświadczalnie. W przypadku zbytniego przesuszenia tynku można go zrosić wodą.
Wykonywanie gładzi wapiennych i cementowo-wapiennych
Zaprawę nakłada się równomiernie na otynkowaną powierzchnię przy użyciu pacy metalowej.
Nałożoną gładź wyrównuje się także pacą metalową.
Ostateczne wyrównywanie gładzi poprzez zacieranie pacą filcową lub pacą z gąbki należy wykonać po rozpoczęciu jej wiązania (czas uzależniony od temperatury i wilgotności powietrza).
Wykonywanie gładzi gipsowych i dolomitowych
Przed przystąpieniem do prac, podłoża silnie i nierównomiernie nasiąkliwe oraz podłoża pylące należy zagruntować. Podłoża piaszczące lub kredujące, a także wymagające poprawy wodoodporności, należy również zagruntować.
Zaprawę nanosi się równomiernie pacą ze stali nierdzewnej i dokładnie wygładza.
Po nałożeniu i wyschnięciu gładzi, nierówności usuwa się papierem ściernym lub siatką do szlifowania.
Niedokładności należy ponownie zaszpachlować i przeszlifować. W razie konieczności ponownie trzeba przeszlifować powierzchnię.
