Jak wykonać dach płaski w systemie odwróconym
Układ warstw w dachu odwróconym różni się od układu w tradycyjnym dachu płaskim. Jak chcemy wykonać dach płaski należy pamiętać, że właśnie prawidłowy układ warstw zapewnia jego szczelność i co za tym idzie trwałość
W przeciwieństwie do tradycyjnej konstrukcji dachu płaskiego, w systemie odwróconym warstwa izolacji termicznej umieszczona jest ponad warstwą izolacji przeciwwodnej. Taki układ powoduje, że warstwa hydroizolacyjna pracuje w stałej temperaturze, zbliżonej do temperatury panującej wewnątrz budynku, a warstwa termoizolacji stanowi jej dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz działaniem warunków atmosferycznych. W systemie odwróconym nie ma konieczności stosowania osobnej warstwy paroszczelnej zapobiegającej tworzeniu się pęcherzy pod hydroizolacją. Funkcję bariery paroszczelnej pełni sama izolacja przeciwwodna, której temperatura utrzymana jest powyżej temperatury punktu rosy, co eliminuje ryzyko kondensacji pary wodnej. Wyjątkiem są dachy o małej pojemności cieplnej, np. o konstrukcji metalowej, które mogą ulegać znacznemu ochłodzeniu w czasie długotrwałych opadów. Zjawisko to może wywołać kondensację pary na spodniej warstwie metalu. Aby temu zapobiec, wystarczy zapewnić minimalną wartość oporu cieplnego wynoszącą 0,15 (m²K)/W.
W zależności od konstrukcji budynku wyróżnia się dwa rodzaje dachów płaskich w systemie odwróconym: dachy ciężkie i lekkie. Dachy lekkie są w stanie przenieść jedynie minimalne obciążenie rzędu 25 kg/m², co uniemożliwia zastosowanie warstwy dociążającej warstwę termoizolacji. W takich przypadkach należy zastosować przystosowane do tego celu płyty termoizolacyjne (np. ze specjalnymi zamkami), których montaż zapewnia odpowiednie przymocowanie do powierzchni dachu. Dachy ciężkie natomiast nie mają tego typu ograniczeń. Ich konstrukcja, w której warstwę nośną stanowi przeważnie płyta żelbetowa, jest w stanie przenieść obciążenia od warstwy dociążającej (np. warstwy żwiru o grubości 5–8 cm).
Standardowa konstrukcja dachu płaskiego obejmuje:
• płytę dachową o odpowiednim spadku,
• warstwę izolacji przeciwwodnej,
• warstwę izolacji termicznej,
• dyfuzyjną warstwę rozdzielającą z geowłókniny,
• żwirową warstwę dociążającą o minimalnej grubości 5 cm.
Najłatwiejszym w realizacji rozwiązaniem dachu w systemie odwróconym jest układ warstw wykończony warstwą żwiru dociążającą termoizolację. Stosowany do tego celu płukany żwir, o wielkości ziaren 16/32 mm, musi tworzyć warstwę o grubości minimum 50 mm. Ze względu na działanie dodatkowych sił odrywających w strefach brzegowych dachu, konieczne jest zastosowanie dodatkowego dociążenia w postaci elementów blokujących, np. płyt chodnikowych. W przypadku takiego układu warstw należy zastosować rozdzielającą warstwę dyfuzyjną, np. w postaci geowłókniny polipropylenowej o małej nasiąkliwości, ułożoną bezpośrednio pod warstwą żwiru.
