Obróbka komina z blachy - uszczelnianie komina metodą twardą
Obróbka komina z blachy to najpopularniejszy sposób na uszczelnienie komina. Bez względu na to, czy pokrycie dachu stanowią dachówki cementowe, dachówki ceramiczne, blachodachówka czy gonty bitumiczne obróbka komina tą właśnie metodą będzie skuteczna i trwała.
- do jakich pokryć dachowych można stosować obróbkę komina z blachy
- jaką blachę można stosować do obróbki komina
- jak prawidłowo wykonać twardą obróbkę komina
Po co obróbka komina?
Komin przerywa ciągłość wszystkich warstw dachu. Fachowe uszczelnienie komina przy jednoczesnym zachowaniu zasad estetyki wymaga od dekarza precyzji i solidności. Tu nie ma miejsca na pomyłki, pozostawienie choćby minimalnej nieszczelności - obróbka komina ma skutecznie chronić przed wodą opadową spływającą z dachu i wniknięciem jej pod pokrycie dachowe. Uszczelnienie komina wykonane z blachy jest metoda najtrwalszą.
Jaka blacha do obróbki komina?
Do obróbki komina wykorzystuje się blachę płaską, np. powlekaną, miedzianą lub tytanowo-cynkową. Blacha powinna być dobrana kolorystycznie do pokrycia dachu. Jeśli pokrycie dachowe wykonane jest z blachy, to na obróbki komina wykorzystuje się zazwyczaj taki sam rodzaj blachy, z którego jest pokrycie. Zasada ta oczywiście nie obowiązuje, jeśli na dachu położone są dachówki cementowe czy dachówki ceramiczne – w tym przypadku stosuje się blachy powlekane w kolorze dachówek.
Obróbka komina – przygotowanie czterech elementów blachy
Z blachy formuje się zwykle cztery główne elementy: przedni, tylny i dwa boczne. W zależności od wysokości komina, każdy z tych czterech elementów będzie składał się z jednego lub dwóch pasów blachy. Należy je przy tym odpowiednio pozaginać, kształtując elementy o wymaganych wymiarach. Te części obróbki, które będą leżeć na pokryciu, powinny mieć min. 10 cm szerokości od okapu i 20 cm szerokości od strony kalenicy – to miejsce największego ryzyka przeciekania. Natomiast pionowe części obróbki powinny wystawać przynajmniej 15 cm ponad krawędź pokrycia dachowego.
Obróbka komina - mocowanie
Aby zamocować jeden pas blachy, trzeba wykonać nacięcie ścian komina na grubość ok. 2 cm, zachowując odpowiedni kąt. W nacięcie wykonane po obrysie komina wprowadza się zagiętą blachę. Miejsce łączenia obróbki z powierzchnią komina (np. cegłami) należy uszczelnić silikonem dekarskim. Natomiast jeśli obróbka wykonana jest z dwóch pasów, drugi umieszcza się pod pierwszą obróbką (aby zapobiec dostawaniu się wody) i mocuje do komina kołkami. Poziomy fragment obróbki może być wypuszczony na dachówkę lub schowany pod pokrycie. Poszczególne elementy należy łączyć na tzw. rąbek stojący, a w przypadku większych kawałków, wzmocnić połączenie nitami.
Uszczelnianie komina – 4 kroki
Aby uszczelnienie komina było skuteczne, ważne jest nie tylko odpowiednie łączenie blachy.
1. Równie ważne jest, aby odpowiednio przygotować miejsce montowania obróbki. Podkład dachowy, czyli papę lub folię, należy w tym miejscu ułożyć z naddatkiem. Po wykończeniu komina, dodatkowy fragment podkładu wywija się na powierzchnię komina i mocuje specjalną taśmą lub papiakami.
2. Układając pokrycie dachowe wokół komina, trzeba pozostawić szczelinę, żeby dach mógł pracować, a dachówki nie pękały.
3. Główne elementy obróbki układa się w następującej kolejności: najpierw dół komina, potem boki i na koniec – tył. Dzięki temu woda opadowa nie będzie przenikać do wnętrza po kominie, tylko spływać na kolejne elementy obróbki, a następnie na pokrycie i do rynien.
4. Obróbka komina w jego tylnej części wymaga szczególnej staranności, zwłaszcza, jeśli komin jest znacznie oddalony od kalenicy poziomej. W tym miejscu gromadzi się woda opadowa lub śnieg oraz różnego rodzaju biologiczne odpady, np. liście drzew czy gałązki. Należy wówczas wykonać specjalną obróbkę, np. znacznie wyższą (powyżej 30-40 cm) lub o specyficznym kształcie, tzw. siodło.
Autor: Röben
Obróbka komina z blachy - przed mocowaniem blachy naddatek folii należy przymocować do komina
