Hydroizolacja bezszwowa

2009-04-03 10:12

Dwuskładnikowy bitumiczno-lateksowy elastyczny materiał hydroizolacyjny, nanoszony jest na zabezpieczaną powierzchnię metodą natryskową na zimno, za pomocą specjalnego urządzenia rozpylającego.

Flexigum jest anionową emulsją bitumiczną, modyfikowaną lateksem polichloroprenowym. Emulsja jest samodyspersyjnym systemem, w skład którego wchodzą dwie wzajemnie nierozpuszczalne substancje płynne (bitum i woda), z których jedna faza dyspersyjna (bitum) jest rozprowadzona w drugim środowisku dyspersyjnym (wodzie) pod postacią cząsteczek o rozmiarach 5–10 μm. Cząsteczki są powleczone bardzo cienką warstwą emulgatora na bazie kwasów tłuszczowych, zapewniającą trwałość technologiczną systemu. Wprowadzenie modyfikatora – polichloroprenowego lateksu zwiększa charakterystykę wytrzymałościową i plastyczną materiału.
Flexigum jest nanoszony mechanicznie za pomocą urządzenia do napylania bezpowietrznego. Maszyna waży 205 kg, bez węży 160 kg (aby włożyć i zdjąć urządzenie z samochodu ciężarowego lub busa potrzebne są 3 osoby). Agregat jest wyposażony w silnik HONDA GX270 o pojemności 270 cm² i mocy 9 KM, silnik benzynowy chłodzony jest powietrzem. Pełen zbiornik starcza na około 7–10 godzin pracy (w zalezności od obciążenia pomp). Węże mają długość 50 m i wytrzymałość 160 bar (aby podczas pracy węże nie zaginały się i nie powodowały przerw w podawaniu poszczególnych składników). Węże ssące i przelewowe mają długość 8 m.
Proces napylania wykonywany jest poprzez podawanie dwóch składników: emulsji bitumiczno-lateksowej oraz koagulantu, do dwóch obwodów, zawierających system wysokociśnieniowych węży elastycznych. Węże są połączone z rozpylaczami, w których zamocowane są stożkowate dysze. Dzięki specyficznej formie otworów wyjściowych dysz, składniki na wyjściu przyjmują formę płaskich stożkowatych strumieni, mieszają się w powietrzu, przy czym następuje natychmiastowa deemulgacja emulsji (zniszczenie błony emulgatora) i trafiając na podłoże cząsteczki bitumu i lateksu tworzą membranę. Po oddzieleniu wody technologicznej, materiał uzyskuje właściwości i wskaźniki fizyko-chemiczne hydroizolacji bezszwowej. Pracownik obsługujący urządzenie nanosi hydroizolację ruchem okrężnym. Dysza do podawania Flexigum oznaczona jest symbolami 80/30 - (kąt rozpylania 80^o i wydajność 30 l/min). Dysza do podawania wody technicznej oznaczona symbolami 65/04 - oznacza optymalny zestaw dysz, który można zmienić.
Trwałość (nie mniej niż 47 lat, protokół NIISP z dn. 02.02.05 nr 4-2005 testu laboratoryjnego) i wodoszczelność hydroizolacji części podziemnych budynków, są efektem następujących czynników:
- emulsja bitumiczno-lateksowa przygotowywana jest na płynnym emulgatorze z wykorzystaniem procesów technologicznych zapewniających otrzymanie bitumicznych cząstek w kształcie kulistym (tzw. micele) o rozmiarach, które są porównywalne do cząsteczek lateksu, co nadaje jej jednorodną strukturę i stabilne właściwości materiału hydroizolacyjnego;
- jako składnik modyfikujący emulsję bitumiczną zastosowano lateks z kauczuku syntetycznego, dobrze łączący się z bitumem;
- proporcje emulsji bitumicznej i lateksu są takie, że zapewniają wysokie właściwości plastyczne membrany i rozłożenie napięć w warstwie hydroizolacyjnej, powstających podczas zewnętrznego oddziaływania fizycznego.

właściwości fizyko-mechaniczne Flexigum
masa właściwa [kg/m³]	1100
granica wytrzymałości na rozciąganie w temp. 0^oC [kg/cm²]	125
wytrzymałość na rozerwanie [MPa]	0,89
wydłużenie w powietrzu [%]	1890
granica elastyczności [^oC]	-30 (przy zginaniu próbki materiału na wałku o średnicy 30 mm w temp. -30 ^oC nie występują spękania, poniżej tej temperatury mają prawo się pojawić)
powrót do stanu wyjściowego po rozciągnięciu [%]	100 (nie mniej niż 80)
masowe pochłanianie wody w ciągu 24 godzin [%]	maks. 0,6
grubość nanoszonej powłoki [mm]	4
wodoszczelność powłoki o grubości 4 mm [MPa]	0,25
utrata objętości po zanurzeniu w wodzie przez 168 godzin, w temp. 50^oC [%]	4,7
odporność na wysoką temp. [^oC]	nie mniej niż 95
siła przywarcia do powierzchni [MPa]	0,85

zużycie w zależności od grubości membrany

grubość membrany [mm] zużycie [kg/m³]

3 5,3

4 7

6 10,5

zużycie w zależności od grubości membrany
grubość membrany [mm]	zużycie [kg/m³]
3	5,3
4	7
6	10,5

Zastosowanie

Membrana przeznaczona jest do wykonywania:
- hydroizolacji i ochrony antykorozyjnej konstrukcji budowlanych budynków i budowli użyteczności publicznej, oraz przemysłowych;
- hydroizolacji budowli drogowych, między innymi: konstrukcji tuneli i stacji metra, konstrukcji drogowych i kolejowych tuneli oraz ścian oporowych, przejść podziemnych;
- hydroizolacji kolektorów, ochrony przed biogenną agresją siarczanową ich sklepień;
- hydroizolacji i ochrony antykorozyjnej żelbetowych i metalowych zbiorników przemysłowych i cywilnych;
- hydroizolacji przejść mediów inżynieryjnych.

Przy wyborze membrany hydroizolacyjnej należy uwzględnić:

rodzaj i właściwości budynku lub budowli;
głębokość wykonania fundamentów;
rodzaj gruntu;
poziom wód gruntowych i wielkość naporu hydrostatycznego;
agresywność środowiska wodnego;
działanie mikroorganizmów;
odporność na pękanie ogradzających konstrukcji podziemnych;
rozmiar deformacji napięć termicznych i siłowych;
dodatkowe obciążenia technologiczne;
stopień ryzyka technologicznego operacji;
specjalne obciążenia i oddziaływania.

Dodatkowe informacje:

nierówność zabezpieczanej powierzchni nie wpływa na jednolitość membrany i nie pogarsza jej przyczepności,
materiał izolacyjny wzmocniony lateksem jest elastyczny, a jego rozściągliwość wynosi powyżej 1000%,
powłokę można stosować nawet na mokrych i bardzo nieregularnych powierzchniach,
materiał jest nietoksyczny i bezpieczny dla środowiska.

do nanoszenia izolacji do wysokości 6 m nie są potrzebne rusztowania i pomosty,
dobra przyczepność do elementów metalowych wchodzących w skład konstruckji żelbetowych,
brygada 3- osobowa może wykonać do 1200 m² izolacji o grubości 4 mm w ciągu 8 godzin.

Wymagania dotyczące podłoża

Cechą szczególną hydroizolacji z emulsji bitumiczno-lateksowej jest jej duża przyczepność do gruntowanego podłoża – nie mniej niż 0,6 MPa. W związku z tym, nie ma konieczności wyrównania podłoża pod hydroizolację zaprawą cementowo-piaskową. Najlepszy efekt hydroizolacyjny można osiągnąć wówczas, gdy warstwa hydroizolacji jest nanoszona bezpośrednio na konstrukcję podziemną, ponieważ większość wyrównujących warstw ochronnych z czasem się odrywa od konstrukcji, a nawet może uszkodzić ciągłość warstwy hydroizolacyjnej.

Sposób przygotowania podłoża betonowego

powierzchnię należy oczyścić z zanieczyszczeń budowlanych i pyłu, sprężarką lub odkurzaczem przemysłowym;
z powierzchni należy usunąć nierówności w postaci ostrych fragmentów betonu, resztek smaru od szalowania, jak również powłokę z mleczka cementowego;
pęknięcia należy zlikwidować za pomocą zaprawy cementowej, np. M 150;
powierzchnia nie może być mokra przed rozpoczęciem wykonywania hydroizolacji, natomiast może być wilgotna (wilgotność wagowa betonu nie może przewyższać 15%).