Prysznicowy odpływ liniowy. Jakie są rodzaje odpływów? Wytyczne montażowe
Prysznicowe odwodnienie liniowe to rozwiązanie praktyczne i estetyczne. Odpływ jest ukryty w podłodze, a odpowiednio dobrana maskownica zapewnia ciekawy efekt aranżacyjny. W przypadku takiego systemu najważniejszy jest jednak prawidłowo wykonany montaż, dzięki któremu odwodnienie będzie szczelne, bezpieczne i wygodne w użytkowaniu.
Spis treści
- Podejście kanalizacyjne
- Elementy i rodzaje odpływów liniowych
- Odpływ liniowy jako element aranżacji łazienki
- Montaż odpływu liniowego
- Uszczelnienie
- Ułożenie płytek
- Czyszczenie odpływu liniowego
- Podsumowanie
Decyzję o wyborze odpływu liniowego najlepiej podjąć już na etapie projektowania domu, ponieważ to rozwiązanie wymaga obniżenia poziomu podłogi, aby wszystkie elementy systemu bez problemu się w niej zmieściły. W przypadku budynku już zamieszkanego kwestię rozstrzyga konstruktor. Odwodnienie liniowe pozwala maksymalnie wykorzystać powierzchnię łazienki, często jest to również najlepsze rozwiązanie dla osób starszych i niepełnosprawnych ruchowo. Wyeliminowanie brodzika i jakichkolwiek progów pozwala bowiem na wygodne użytkowanie prysznica nawet przez osoby poruszające się na wózku.
Podejście kanalizacyjne
To, w jaki sposób podejście zostanie zamontowane, zależy od rodzaju stropu/podłogi.
Najczęściej spotykane są:
- strop gęstożebrowy – w takiej łazience podejście montuje się w grubości stropu (podczas prac wykończeniowych) przed jego zabetonowaniem, uwzględniając odpowiednio głębokie korytko (rynienkę), w którym umieszcza się elementy przyłączeniowe;
- strop monolityczny – w przeciwieństwie do gęstożebrowego nie jest dostatecznie gruby, aby zmieściły się w nim syfon i rury odprowadzające, dlatego wszystkie elementy lepiej zmieścić pod stropem i zamaskować je sufitem podwieszanym; w przypadku stropu monolitycznego można też np. podnieść dno natrysku;
- podłoga na gruncie – w domu niepodpiwniczonym, na parterze, w pierwszej kolejności instaluje się podejście kanalizacyjne, a następnie betonuje podłogę, podłącza syfon i kładzie wierzchnią warstwę wylewki.
Elementy i rodzaje odpływów liniowych
W zestawie do montażu odwodnienia liniowego znajdują się: rynienka, syfon z odpływem, nóżki, ruszt (inaczej maskownica – jedyny widoczny element) oraz akcesoria montażowe. Konstrukcja jest zatem dość prosta, rodzaj odwodnienia zależy natomiast od miejsca i sposobu montażu.
- Odpływ podłogowy – stosuje się go najczęściej. Może być umieszczony na środku natrysku, wtedy trzeba pamiętać o zaplanowaniu spadku posadzki z obu stron. Chętniej wybierany jest jednak odpływ zainstalowany blisko jednej ze ścian – to rozwiązanie wymaga nachylenia podłogi tylko z jednej strony.
- Odpływ ścienny – wybierany rzadziej, choć nie można mu odmówić walorów estetycznych i higienicznych. Montuje się go na styku podłogi i ściany, co eliminuje ewentualną potrzebę docięcia płytek podłogowych. Powierzchnia posadzki pozostanie w ten sposób spójna i harmonijna. Jest to dobry wybór do pomieszczeń z ogrzewaniem podłogowym, a także tam, gdzie zostały zastosowane płytki o nietypowych kształtach. Aby nie naruszyć kompozycji na ścianie, warto zdecydować się na odpływ minimalistyczny, z dodatkowym elementem maskującym.
Oprócz tych dwóch podstawowych rodzajów odwodnienia można wymienić również:
- odpływ narożny – atrakcyjnie wygląda, a przy tym odprowadza wodę szybciej dzięki większej przepustowości; jak wskazuje nazwa, jest montowany w narożniku;
- odpływ łukowy – to najbardziej fantazyjna forma odwodnienia, przeznaczona do kabin łukowych. Zapewnia ciekawy wygląd natrysku, nie tracąc na funkcjonalności.
Pod względem usytuowania syfonu podział odpływów wygląda następująco:
- odpływ niski – przeznaczony do miejsc, w których instalacja odwodnienia na dużej głębokości jest niemożliwa;
- odpływ boczny – wyposażony w syfon umiejscowiony z boku;
- odpływ pionowy – z syfonem ustawionym do dołu (pionowo).
Warto wspomnieć też o odpływie przeznaczonym do zabudowy płytkami, który po zamontowaniu pozostaje prawie niewidoczny. Wygląda bardzo estetycznie, jednak jego wadą jest trudniejsze czyszczenie.
Przeczytaj również:
- Legionella w instalacjach wodnych. Jak zadbać o bezpieczeństwo wody w domowych instalacjach?
- Jak zmniejszyć zużycie wody w obrębie instalacji wodociągowych w budynkach?
Odpływ liniowy jako element aranżacji łazienki
Prysznic z odpływem liniowym to gwarancja elegancji w łazienkowym wnętrzu. Ponadto takie rozwiązanie optycznie powiększa przestrzeń, dlatego dobrze sprawdza się w małych pomieszczeniach. Jest niezbędne w kabinach typu walk-in (bez zamykanych drzwi) oraz w przypadku natrysków bez kabiny. Ponieważ jedynym widocznym elementem odpływu liniowego jest maskownica, idealnie pasuje on do nowoczesnych, minimalistycznych aranżacji. Nie oznacza to jednak, że nie będzie odpowiedni do wnętrz w innym stylu.
Wzór i wymiary odpływu należy dobierać do płytek podłogowych – w zestawieniu powinny tworzyć spójną kompozycję. Nie jest to trudne, producenci dbają bowiem nie tylko o zaawansowane rozwiązania technologiczne i wysoką jakość odwodnień, lecz także o ich ciekawe wzornictwo. Nie bez znaczenia jest też materiał, z jakiego są produkowane listwy maskujące. Klasyka to stal nierdzewna matowa, błyszcząca lub szczotkowana, która sprawdzi się w niemal każdej łazience. Z kolei z myślą o zwolennikach bardziej oryginalnych rozwiązań pojawiły się powłoki: złote, srebrne, mosiężne czy w kolorze wyrafinowanej czerni.
Ruszty wykonuje się ponadto z ceramiki, metalu, drewna egzotycznego, a także ze szkła, które dobrze wygląda w luksusowych wnętrzach, szczególnie ozdobionych przeszkleniami i lustrami. W zależności od kolorystyki wystroju można wybrać szkło białe lub czarne. Jest to rozwiązanie nie tylko estetyczne, lecz także bezpieczne, ponieważ szkło montuje się w maskownicy na stałe. Najbardziej neutralne i uniwersalne kolory rusztu to chrom i srebro, choć im też nie można zarzucić braku elegancji.
Maskownice mogą mieć różne szerokości, być pełne lub perforowane. Otwory w tych drugich tworzą dekoracyjne (np. kwiatowe) wzory, dlatego takie ruszty pasują do łazienek w stylu glamour, art déco, a w wykończeniu np. z mosiądzu – do wnętrz retro. Listwy perforowane mogą mieć też bardziej zdecydowane, kubistyczne wzory, dzięki którym doskonale dopasują się do modernistycznych aranżacji.
Atrakcyjnie prezentują się wspomniane już odpływy do zabudowy kafelkami. Do kratki przykleja się fragment płytki dopasowanej do tych, którymi wyłożona jest podłoga w natrysku. Woda odpływa wtedy wokół krawędzi płytki.
Trendem w odpływach liniowych jest zastosowanie oświetlenia LED, które sprawia, że wieczorny prysznic staje się jeszcze bardziej relaksujący. Przypadnie ono do gustu osobom, które szukają nietypowych łazienkowych rozwiązań.
Montaż odpływu liniowego
Aby odwodnienie liniowe sprawnie działało przez długie lata, jego montaż musi być wykonany prawidłowo i starannie. Zapewni to odpowiednią szczelność i komfort użytkowania.
Warto pamiętać, że na etapie projektowania łazienki dobrze jest pomyśleć o ogrzewaniu podłogowym, które może być zainstalowane również pod prysznicem bez brodzika. Najprościej takie rozwiązanie zastosować na parterze budynku, gdzie spadek podłoża można wykonać w warstwie ocieplenia.
Aby w sezonie grzewczym zapewnić w łazience komfort termiczny, warto ustawić w niej temperaturę wyższą niż w pozostałej części domu. Zaletami ogrzewania podłogowego pod strefą prysznicową są ciepłe płytki pod stopami podczas kąpieli i szybsze wysychanie podłoża.Kolejne etapy montażu typowego prysznicowego odwodnienia liniowego przedstawiono poniżej.
Montaż podejścia kanalizacyjnego
Jego wybór zależy od rodzaju podłoża (strop gęstożebrowy, strop monolityczny, podłoga na gruncie), co zostało opisane na początku artykułu. W przypadku każdego podłoża należy zachować odpowiedni spadek rur odprowadzających – powinien on wynosić ok. 2,5%.
Instalacja elementów odpływu i wykonanie spadku podłoża
Odpływ należy umiejscowić wyżej niż punkt jego połączenia z pionem kanalizacyjnym, dlatego duże znaczenie ma poziom podłogi. Jej nachylenie w kierunku syfonu również trzeba dobrze zaplanować, tak by woda bez problemu mogła być odprowadzana do kanalizacji. Jak już wspomniano, spadek ten powinien wynosić ok. 2,5%, choć dostępne są też produkty, przy których wystarczy 1%. Nachylenie może być jednostronne – w przypadku odpływu znajdującego się przy ścianie, lub dwustronne – jeśli zostanie on przewidziany na środku strefy prysznica.
Ruszt instaluje się 1–2 mm poniżej poziomu okładziny z płytek (przy obliczeniach trzeba uwzględnić grubość kleju).Na tym etapie należy zadbać o wypoziomowanie rynienki. Pomogą w tym dostępne w zestawie regulowane nóżki (przydadzą się one też do ustawienia wymaganego spadku), mocowane do podłoża przy użyciu kołków i śrub.
Kolejna niezbędna czynność to podłączenie syfonu i odpływu do sieci kanalizacyjnej. Syfon powinien mieć odpowiednią wydajność, nie może być zbyt mały ani zbyt niski. Jeśli tylko wysokość stropu na to pozwala, należy wybrać model jak najwyższy (jest to ważne szczególnie przy ogrzewaniu podłogowym, które powoduje, że woda w syfonie wysycha szybciej). W przypadku niższego poziomu podłogi w łazience dobór wydajnego syfonu również jest możliwy – producenci mają w ofercie produkty dostosowane do takich warunków.
Po zamontowaniu i uszczelnieniu rur, którymi woda odpływa do kanalizacji, należy sprawdzić szczelność instalacji. Jeśli próba wypadnie pomyślnie, podłogę pokrywa się warstwą jastrychu – materiału, który wyrównuje powierzchnię podpłytkową. Cały czas należy pamiętać o zachowaniu spadku podłogi.
Uszczelnienie
To bardzo ważny etap montażu odpływu liniowego. Brak brodzika prysznicowego oznacza, że podłoże będzie miało ciągły kontakt z wodą. Dlatego należy je zabezpieczyć przed wnikaniem wilgoci, pojawieniem się pleśni, a w przypadku mieszkania w bloku – zalaniem sąsiadów. Takim zabezpieczeniem jest hydroizolacja, którą stosuje się pod płytkami. Powinna ona mieć grubość ok. 4 mm, dlatego do jej wykonania wykorzystuje się np. folię w płynie, nakładaną za pomocą pędzla lub wałka.
Izolację przeciwwilgociową stosuje się na powierzchni całej podłogi, a także na tych częściach ścian, które będą miały bezpośredni kontakt z wodą. W przypadku ścian należy jednak doliczyć jeszcze co najmniej po 50 cm z obu stron wyznaczonych fragmentów. W miejscach styku powierzchni pionowych i poziomej kładzie się specjalną taśmę uszczelniającą. Trzeba jej również użyć na przejściu między jastrychem a kołnierzem rynienki. Tam, gdzie posadzka łączy się z kołnierzem, zostawia się zapas materiału.
Kupując hydroizolację, warto skorzystać z oferowanych przez producentów uszczelnień zespolonych, w których skład wchodzą: folia w płynie, taśma uszczelniająca oraz warstwa jastrychu. Ważne, aby wybierać certyfikowane rozwiązania, gwarantujące niezawodność, bo usterki, które mogą się później pojawić, będą bardzo trudne i kosztowne w naprawie.
Przy montażu odpływu liniowego warto uwzględnić również izolację akustyczną, która jest układana między surową podłogą a jastrychem. Maty dźwiękochłonne mają grubość 5–6 mm i muszą spełniać normy potwierdzające skuteczne tłumienie hałasu, jaki generuje instalacja wodna. Efektywność takiej izolacji podniesie np. specjalna podkładka dźwiękoszczelna, często dostępna w zestawie z odpływem.
Ułożenie płytek
Ostatni etap montażu odpływu liniowego to wykończenie podłogi okładziną z płytek. Najważniejsza jest kwestia bezpieczeństwa, co oznacza, że kafelki muszą być antypoślizgowe i mieć minimum IV klasę ścieralności.
Najwygodniejszym rozwiązaniem są płytki małoformatowe, bo pozwalają uniknąć dodatkowej pracy w postaci przycinania. Z drugiej strony – duże formaty prezentują się bardzo efektownie, więc warto rozważyć również taki wybór. Układanie płytek rozpoczyna się od rozprowadzenia warstwy kleju na odpowiednio zabezpieczonym podłożu. Kafelki układa się od strony odpływu.
Na całej podłodze, a także na ścianach w strefie prysznica warto użyć fugi epoksydowej, która charakteryzuje się większą trwałością niż tradycyjne spoiny cementowe. Jest ona przeznaczona specjalnie do miejsc narażonych na częsty kontakt z wodą i parą wodną, bo nie wchodzi z nimi w reakcję. Nie odpada i nie kruszy się, a wszystkie zabrudzenia łatwo z niej usunąć. Jest też odporna na działanie środków czyszczących. Spoiwa epoksydowe są co prawda sporo droższe niż ich cementowe odpowiedniki, ale zakup ten na pewno zwróci się po czasie.
Czyszczenie odpływu liniowego
Odwodnienie liniowe dużo prościej utrzymać w czystości niż prysznic z brodzikiem, w którym w wielu miejscach gromadzą się zanieczyszczenia i powstają zacieki. Umycie samej podłogi wyłożonej płytkami jest o wiele mniej pracochłonne. Również elementy odpływu nie są trudne w czyszczeniu. Wystarczy zdjąć maskownicę, a następnie umyć rynienkę i syfon.
Przy zakupie systemu warto wybrać syfon wyjmowany, który będzie prostszy w utrzymaniu w czystości. Do mycia poszczególnych elementów najczęściej wystarczy użycie bieżącej wody. Jeśli pojawi się osad z kosmetyków, można sięgnąć po środki czyszczące. Na co dzień warto stosować niezbyt gęste żele pod prysznic. Zapobiegnie to powstawaniu kłopotliwego osadu.
Przy regularnym użytkowaniu odwodnienia liniowego nie powinno się zdarzyć, że zacznie się z niego wydobywać nieprzyjemna woń. Choć w przypadku dłuższej nieobecności domowników woda w syfonie może wyschnąć i wtedy pojawi się przykry zapach. Jeżeli jednak wywietrzniki w budynku są zamontowane prawidłowo, takie sytuacje występują bardzo rzadko.
Podsumowanie
Odpływy liniowe wymagają dokładnego przygotowania do montażu i trzeba przy tym uwzględnić wiele czynników. W kwestiach wątpliwych dotyczących doboru odpływu i jego instalacji warto zasięgnąć opinii producenta. Zainwestowanie w dobrej jakości rozwiązania i fachowy montaż zapewni trwałość użytkowania odwodnienia na bardzo długi czas