BSO czyli ocieplanie bez błędów: izolacja termiczna
Bezspoinowe Systemy Ociepleń to znane i sprawdzone rozwiązania izolacji cieplnej budynku. Mimo, iż mają 40-letnią tradycję aplikacji i eksploatacji nadal zdarzają się błędy w wykonaniu ocieplenia. Jak tego uniknąć?
– Od wyboru systemu ocieplenia oraz prawidłowego wykonania prac dociepleniowych zależy nie tylko trwałość elewacji, ale także energooszczędność budynku oraz jakość i komfort życia jego mieszkańców – podkreśla Tomasz Wiercioch ze Stowarzyszenia na Rzecz Systemów Ociepleń.
Ocieplanie: zasady prowadzenia prac
Prawidłowe wykonanie ocieplenia metodą BSO opiera się na prostych, ale istotnych zasadach. Ich przestrzeganie wpływa na wygląd elewacji oraz na jej późniejsze użytkowanie, pozwala także zapobiegać pojawianiu się uszkodzeń. Na początek kilka zasad – o czym warto pamiętać!
- Zaprawa klejąco-szpachlowa, zbrojona tkaniną z włókna szklanego i wykończona cienkowarstwowym tynkiem nawierzchniowym musi wykazywać odpowiednią, wysoką wytrzymałość na uderzenie i przebicie.
- W strefie przyziemia, do wysokości 2 m nad poziomem terenu oraz w pozostałych strefach o podwyższonym ryzyku wystąpienia uszkodzeń mechanicznych zalecane jest stosowanie warstwy zbrojonej o zwiększonej odporności.
- Dodatkowe zabezpieczenie elewacji możliwe jest poprzez zastosowanie farb silikonowych, bądź farb na bazie dyspersji organicznych o podwyższonej przyczepności, odporności na szorowanie oraz obniżonej nasiąkliwości.
- Właściwe mocowanie płyt izolacyjnych, a także należyte wykonanie warstwy zbrojeniowej, szczególnie w miejscach narażonych na powstawanie naprężeń, zapobiega powstawaniu rys i pęknięć w narożach otworów w elewacji.
- Analiza stanu naprężeń podłoża, wybór właściwych materiałów izolacyjnych oraz materiałów warstwy zbrojeniowej i ich prawidłowe zamocowanie oraz zachowanie odpowiednich zakładów tkaniny zbrojącej zapobiega pojawianiu się rys o różnym układzie na powierzchni wyprawy.
- Odporność systemu ocieplenia na uszkodzenia mechaniczne zależy w dużym stopniu od warstwy zbrojącej, gdyż to ona zapewnia odporność na działanie sił udarowych oraz przeciwdziała skutkom naprężeń termicznych na styku z wyprawą tynkarską. Ale będzie ona spełnia swoją funkcję tylko wtedy, jeżeli zostanie wykonana zgodnie z zaleceniami producenta. Siatka zbrojąca powinna być całkowicie zatopiona w zaprawie (w połowie grubości warstwy) i musi tworzyć warstwę ciągłą (z kilkunastocentymetrowymi zakładkami). Ułożenie siatki zbrojącej pod wyprawą tynkarską spowoduje pojawienie się w krótkim czasie rys na powierzchni elewacji. Przyczyni się także do osłabienia samego materiału termoizolacyjnego, co negatywnie wpłynie na trwałość wyprawy tynkarskiej.
Izolacja termiczna budynku: trwałość i estetyka
Bardzo istotny jest dobór kolorystyki elewacji, a co za tym idzie, odpowiednich farb i zapraw tynkarskich. Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w perspektywie długoletniego użytkowania elewacji. Zmiany koloru, które pojawiają się na ścianach budynków są efektem naturalnego procesu odbarwiania farb i tynków, głównie na skutek promieniowania UV. Przy doborze kolorystyki należy ograniczyć paletę barw zapraw tynkarskich oraz farb elewacyjnych do kolorów o współczynniku odbicia światła powyżej 25. Pozwoli to uniknąć w przyszłości nadmiernego nagrzewania się powierzchni, a w konsekwencji pękania wyprawy tynkarskiej.
Na powierzchni elewacji występują też odpowiednie warunki do rozwoju życia biologicznego. Dlatego przy wyborze powłok finalnych – tynków i farb – warto sprawdzić czy zawierają one substancje o czynnym działaniu biocydowym. Nie należy też zapomnieć o systematycznej dbałości o czystość elewacji – usuwaniu kurzu, sadzy, zarodników glonów i grzybów.
Warto także pamiętać, iż jedną z głównych funkcji, jaką pełnią tynki, jest ochrona ściany zewnętrznej przed destrukcyjnym wpływem czynników zewnętrznych. Nawet niewielkie uszkodzenie wyprawy tynkarskiej może w znacznym stopniu osłabić odporność systemu ocieplenia na oddziaływanie środowiska i przyspieszyć proces destrukcji. Spełnienie tej funkcji wymaga od tynków odporności na działanie czynników zewnętrznych, takich jak: temperatura i jej zmiany, wilgoć, wiatr, promieniowanie słoneczne oraz zanieczyszczenie atmosfery. Spowodowane nimi różnice odkształcalności tynku i podłoża powodują powstawanie niekorzystnych naprężeń.
Podobny skutek wywołują zmiany wilgotności. W procesie wysychania ściany pojawiają się skurcze, które prowadzą do zarysowania i osłabienia przyczepności tynku do podłoża. Wszelkie pęknięcia wyprawy tynkarskiej przyspieszają transport wilgoci w głąb systemu ocieplenia, któremu towarzyszy migracja soli wapiennych, a następnie ich krystalizacja i ekspansja. Efekty ekspansywne prowadzą do erozji i ubytków masy tynkowej oraz spadku wytrzymałości. Na skutek zachodzących zjawisk pojawiają się z czasem rysy termiczne i skurczowe, odspojenia tynku i ubytki. Bardzo ważne jest zatem przestrzeganie zasad aplikacji farb i tynków.
– Stosowanie się do zaleceń podanych w dokumentacji technicznej, a więc przestrzeganie odpowiednich proporcji mieszania wyrobów, nanoszenie na suche podłoże, prowadzenie prac w warunkach i temperaturach dla nich właściwych, zachowywanie stosownych przerw technicznych – wszystko to pomaga uniknąć pożniej nieestetycznych przebarwień czy wykwitów – wyjaśnia Tomasz Wiercioch.
Przeczytaj więcej na temat prowadzenia prac związanych z BSO
Stowarzyszenie na Rzecz Systemów Ociepleń (SSO) to organizacja branżowa czołowych polskich producentów materiałów do wykonywania systemów ociepleń ścian zewnętrznych. Celem stowarzyszenia jest upowszechnienie kompletnych rozwiązań technologicznych o udokumentowanej jakości, gwarantujących komfort i bezpieczeństwo użytkowania. Stowarzyszenie promuje również prawidłowe wykonawstwo robót elewacyjnych oraz standardy eksploatacji systemów ociepleń.
