Murowanie z silikatów. 6 etapów murowania z silikatów
Bloczki silikatowe to materiały budowlane o wysokich parametrach izolacyjności akustycznej i cieplnej. Aby jednak spełniały swoje właściwości, ważna jest technika murowania bloczków. Jak murować z silikatów krok po kroku?
Jak murować z silikatów?
Zagadnienie dotyczące wznoszenia przegród murowych, w tym z silikatów, zwykle podzielone jest na dwie części: murowanie warstwy pierwszej oraz kolejnych. Dokładność i poprawność wykonania pierwszej z nich ma wpływ zarówno na jakość muru z bloczków silikatowych, jak i szybkość prowadzenia dalszych prac murarskich.
Jeżeli wznosi się go na ścianie, ławie fundamentowej lub jest ścianą parteru w budynku niepodpiwniczonym, należy pamiętać o ułożeniu odpowiedniej warstwy izolacji poziomej.
6 etapów murowania z silikatów
1. Prace murarskie z silikatami rozpoczyna się od wytyczenia osi ścian oraz wykonania niwelacji (ustalenia najwyższego i najniższego punktu podłoża). Niezależnie od tego, czy przegroda z bloczków silikatowych będzie wznoszona z użyciem zaprawy cienkowarstwowej, czy tradycyjnej, bloczki pierwszej warstwy muruje się na zaprawie cementowej (grubości ok. 10 mm) o konsystencji uniemożliwiającej osiadanie elementów silikatowych pod własnym ciężarem.
Silikaty należą do materiałów bardzo trwałych. Szacuje się, że wybudowane ściany z silikatów przetrwają w dobrym stanie 100 lat, zwłaszcza że po zbudowaniu drobiny wapna wchodzą w reakcję z dwutlenkiem węgla zawartym w atmosferze, co powoduje, że cegły lub bloczki twardnieją.
2. Kolejny etap to ustawienie pojedynczego bloczka silikatowego połówkowego w najwyższym narożniku, do którego następnie dostawiany jest bloczek podstawowy (pełnej długości). Analogiczne działanie wykonuje się dla pozostałych narożników z silikatów (każdorazowo kontrolując wysokość górnej płaszczyzny bloczków w odniesieniu do pierwszego narożnika).
3. Po ustabilizowaniu wszystkich elementów narożnych trzeba rozciągnąć pomiędzy nimi sznur murarski i uzupełnić warstwę, kontrolując wysokość i poziom górnej płaszczyzny. Do wznoszenia kolejnych warstw muru z silikatów można przystąpić dopiero po związaniu pierwszej warstwy.
Podstawową zasadą, którą należy zachować przy wykonywaniu konstrukcji murowych, jest stosowanie prawidłowych wiązań. Optymalnie spoiny pionowe w kolejnych warstwach powinny mijać się w połowie (aby ułatwić takie rozwiązanie, wielu producentów elementów silikatowych ma w ofercie bloczki uzupełniające – połówkowe, eliminujące konieczność wykonywania docięć). Zgodnie z normą wystarczy jednak, aby spoiny mijały się o co najmniej 0,4 wysokości elementu murowego. Zachowanie odpowiedniego wiązania jest istotne ze względu na utrzymanie właściwej stateczności przegrody, odpowiedniego rozkładu naprężeń oraz zapobieganie uszkodzeniom muru, przejawiającym się w postaci pęknięć i zarysowań (każde miejsce, w którym zostało to zaniedbane, stanowi punkt osłabienia muru). Jeżeli w którymś miejscu wykonanie prawidłowego wiązania okazuje się być niemożliwe, należy zastosować zbrojenie spoin wspornych.
4. Przed przystąpieniem do murowania kolejnych warstw z bloczków silikatowych trzeba oczyścić górną powierzchnię warstwy znajdującej się poniżej (w celu usunięcia nagromadzonych zanieczyszczeń w postaci piasku i pyłu).
5. Następnie ustawia się bloczki silikatowe narożne i uzupełnia warstwę, kontrolując prawidłowe ułożenie elementów (podobnie jak w przypadku murowania pierwszej). Jeżeli podczas wznoszenia muru pojawia się konieczność docięcia elementu o nietypowym wymiarze, należy je wykonać przy użyciu jednego z dostępnych na rynku rozwiązań. Najłatwiejsze jest zastosowanie specjalnych pilarek stołowych, przeznaczonych do cięcia elementów murowych, można jednak wykorzystać inne metody, np. z użyciem gilotyny, szlifierki kątowej lub młotka i przecinaka.
6. Wypełnianie spoin pionowych w bloczkach silikatowych.
Przy użyciu silikatowych elementów murowych z profilowanymi powierzchniami czołowymi (pióra i wpusty) o dopuszczalnych odchyłkach wymiarowych (zgodnych z normą PN-EN 771-2+A1:2015-10 [1]) konstrukcję murową można wznosić, nie wypełniając spoin pionowych, jeżeli nie jest to wyraźnie wskazane przez wytyczne projektowe. Trzeba to jednak zrobić, jeśli przynajmniej jeden z przylegających silikatów ma gładką powierzchnię czołową. Zgodnie z normą PN-EN 1996-1-1+A1:2013-05 [2] spoinę pionową można uznać za wypełnioną, gdy zaprawę ułożono na całej wysokości i co najmniej 0,4 szerokości spoiny.
Normy:
1. PN-EN 771-2+A1:2015-10 „Wymagania dotyczące elementów murowych. Część 2: Elementy murowe silikatowe”.
2. PN-EN 1996-1-1+A1:2013-05 „Eurokod 6. Projektowanie konstrukcji murowych. Część 1-1: Reguły ogólne dla zbrojonych i niezbrojonych konstrukcji murowych”.
Silikaty mogą mieć różne klasy: 5; 7,5; 10; 15; 20; 25; 35; 40 i 60 (w przypadku budownictwa jednorodzinnego najczęściej stosuje się klasy 15, 20 i 25). Odpowiadają one za wytrzymałość danego bloczka silikatowego na ściskanie. Im klasa wyższa, tym mocniejszy i bardziej wytrzymały wyrób.
