Budowa przekrycia strukturalnego
Planując przebudowę warszawskiego lodowiska TORWAR, zdecydowano się wznieść drugi budynek, który przejął dotychczasowe funkcje starego obiektu. Na konstrukcję dachu o bardzo dużej powierzchni zaprojektowano przekrycie strukturalne. Jest to struktura trójwarstwowa, w której dolna i górna wartość prętów ma układ diagonalny, a środkowa ortogonalny.
Torwar II
Oprócz pełnowymiarowej tafli znalazły się w nim wszystkie niezbędne pomieszczenia socjalne i techniczne. Autorami projektu są architekci Tomasz Kazimierski i Andrzej Ryba.
Nowe lodowisko wraz z trybunami ma długość 64,8 m i szerokość 39,6 m. Na konstrukcję dachu o tak dużej powierzchni zaprojektowano przekrycie strukturalne. Składa się ono z dwóch symetrycznie umieszczonych segmentów, które opierają się na słupach ustawionych co 6,6 m na obwodzie hali. Podparciem dla konstrukcji, na krótszej osi symetrii budynku, jest rama kratowa. MOSTOSTAL-PROJEKT SA zaprojektował strukturę w systemie ALMOS. Ze względu na duże rozpiętości jest to struktura trójwarstwowa, w której dolna i górna wartość prętów ma układ diagonalny, a środkowa ortogonalny. Konstrukcja zbudowana została z trójkątnych i kwadratowych ramek, wykonanych ze stalowych rur o średnicach od 38 do 54 mm. Elementy, przygotowane w wytwórni, połączone zostały w węzłach za pomocą śrub (zużyto ich około 20 tysięcy). Niewielki ciężar i wymiary ramek sprawiają, że prace montażowe były wykonywane ręcznie. Skręcanie segmentów odbywało się na ziemi, na specjalnym ruszcie (stendzie). Montaż jednego segmentu trwał około 10 dni. Po jego zakończeniu gotowy, sześćdziesięciotonowy segment przekrycia, podniesiono i ustawiono na słupach za pomocą czterech żurawi. Krzyżowe głowice, przenoszące obciążenia ze struktury, przykręcono śrubami. Także krawędź struktury, opierająca się na ramie kratowej, została do niej przykręcona. Cała operacja trwała około godziny. Montaż i podnoszenie konstrukcji prowadził MOSTOSTAL WARSZAWA SA Oddział Warszawa. Tak zmontowane przekrycie, zabezpieczone antykorozyjnie w wytwórni przez cynkowanie ogniowe, było gotowe do pokrycia blachą fałdową mocowaną do płatwi. Na niej zostało ułożone ocieplenie z wełny mineralnej, następnie przyklejono papę termozgrzewalną. Ze względu na ażurowość konstrukcji przekrycia strukturalnego, prowadzenie pod stropem wszelkich instalacji nie sprawia żadnych trudności. Montowanie oświetlenia nie zabierającego miejsca poniżej stropu oraz zawieszanie innych niewielkich elementów, nie wymaga stosowania dodatkowych uchwytów.
Charakterystyka
Przekrycia strukturalne stwarzają szerokie możliwości zastosowań, gdyż osiągają wyjątkowo duże rozpiętości. Dodatkowo charakteryzują się stosunkowo małymi ugięciami. Umożliwiają wykonywanie dachów o nieregularnych kształtach i asymetrycznie rozmieszczonych punktach podparcia. W systemie ALMOS słupy mogą znajdować się w środku dowolnego oczka siatki modularnej. Dowolność wypełniania oczek siatki pozwala na stosowanie świetlików, klap dymowych czy wentylacyjnych. Stosunkowo swobodnie można również kształtować brzegi przekrycia, stosując trzy podstawowe rozwiązania: pionowe, gzymsowe i mansardowe. Przekrycia strukturalne odznaczają się wysokim bezpieczeństwem, gdyż nawet w przypadku miejscowego uszkodzenia, nie dochodzi do natychmiastowego zniszczenia całej konstrukcji. Duże znaczenie ma również szybkość wznoszenia, niskie koszty transportu czy możliwość rozebrania konstrukcji i ponownego montażu w innym miejscu. W trudno dostępnych miejscach, podniesienia przekrycia można dokonać bez użycia ciężkich żurawi. Możliwe jest wykonanie specjalnych masztów montażowych, nadstawek na słupy i zastosowanie wciągarek.
Przy składaniu i podnoszeniu struktury ważne jest, aby prace wykonywane były bardzo starannie. Konstrukcja jest dość sztywna, wszelkie niedokładności mogą więc komplikować montaż. Dużą rolę odgrywa precyzyjne wytyczenie ustawienia podpór, aczkolwiek drobne błędy mogą być korygowane dzięki sprężystości słupów lub za pomocą podkładek.
