Stropy Ackermana - budowa, zalety i wady konstrukcji
Strop Ackermana jest najczęściej stosowanym w polskim budownictwie stropem monolitycznym o trwałym i sztywnym wypełnieniu. Do wypełnienia stropów stosuje się pustaki ceramiczne wysokości 18 lub 20 cm, w zależności od żądanej wytrzymałości stropu. Rozstaw osiowy żeber w stropie Ackermana wynosi 31 cm. Obliczeniowa szerokość żebra to 7 cm, grubość górnej płyty betonowej 3 lub 4 cm, zależnie od wartości i rodzaju obciążenia zmiennego.
Spis treści
- Strop Ackermana - budowa
- Strop Ackermana - wymiary pustaków
- Strop Ackermana - montaż
- Strop Ackermana - wieniec żelbetowy
- Zbrojenie żeber głównych stropu Ackermana
- Strop Ackermana - wzmocnienie żebra głównego
- Strop Ackermana - izolacja termiczna
- Strop Acekrmana - zalety i wady
Strop Ackermana - budowa
Stropy ceramiczne Ackermana to dobre rozwiązanie konstrukcyjne dla budynków wznoszonych z ceramiki, ale także dla wszystkich innych ścian nośnych. Zakres rozpiętości wynosi od 2,7 do 6,5 m, dla zewnętrznych obciążeń charakterystycznych od 3,35 do 4,5 kN/m², określonych szczegółowo dla każdego rodzaju obciążenia.
Strop Ackermana - wymiary pustaków
Strop typu Ackermana jest stropem gęstożebrowym, betonowanym w miejscu wbudowania, z zastosowaniem pustaków ceramicznych Ackermana wysokości 18 i 20 cm. Pustaki nadają właściwy kształt żeberkom żelbetowym oraz stanowią dobry podkład dla warstwy sufitowej. Wysokość pustaków wynosi 19,5 cm.
Zaleca się, aby pustaki były układane w przyległych pasmach z przesunięciem o pół pustaka. Wysokość pustaków jest uwarunkowana rozpiętością i obciążeniem stropu. W zależności od wymaganej - według obliczeń statycznych - nośności stropu w danym pomieszczeniu, projektant dobiera odpowiednią wysokość pustaka (18, 20 cm), uzyskując tym samym wymaganą wysokość żelbetowego żebra otrzymywanego w czasie układania pustaków.
Żebra o rozstawie równym szerokości pustaków zbroi się na ogół jednym prętem stalowym o średnicy od 10 do 20mm. Pręt z co drugiego żebra odgina się nad pustakami przed ścianą nośną i kotwi się do górnych prętów wieńca ułożonego na murze. Wieńce zbroi się czterema prętami średnicy 10 lub 12 mm oraz strzemionami 4,5 mm, rozstawionymi co 33 cm.
- Patrz też: Stropy Teriva
Strop Ackermana - montaż
Po doprowadzeniu ścian do poziomu ułożenia stropu i ich spoziomowaniu przystępuje się do postawienia rusztowania i deskowania dla pustaków Ackermana. Stosuje się stemple z okrąglaków o średnicy nie mniejszej niż 14 cm. Układa się na nich poprzecznie rygle z desek grubości co najmniej 38 mm. Stemple powinny być stężone deskami grubości 24-32 mm, przybitymi do nich na krzyżowo.
Na ryglach układa się deskowanie z prześwitami, rozmieszczonymi w taki sposób, aby pod żebrem wypadała deska. Poziom deskowania reguluje się przez podbijanie lub luzowanie klinów pod stemplami. Gdy parter nie jest podpiwniczony, stemple powinny być ustawione na podkładzie z deski grubości 38 mm. Pod stemple ustawione na wykonanym już stropie niższej kondygnacji można nie stosować podkładek z desek.
Patrz też: Płyty stropowe - szybki montaż stropu bez błędów
Strop Ackermana - wieniec żelbetowy
Wykonywany jest dookoła budynku na ścianach zewnętrznych i wewnętrznych nośnych. Przyczynia się to do usztywnienia ścian budynku i zmniejszenia ugięć stropu. Zbrojony jest czterema prętami o średnicy nie mniejszej niż 10 mm. Strzemiona w wieńcach wykonane są z prętów okrągłych o średnicy 4,5-6 mm. Co drugi pręt żebra zbrojenia dolnego jest w odległości około 1/5 rozpiętości stropu odgięty do góry i zakotwiony za skrajne zbrojenie wieńca. Strzemiona wykonane są z prętów okrągłych o średnicy 4,5-6 mm, i rozmieszczone co 30 cm. Zagęszcza się je przy podporach, jeśli jest to potrzebne ze względu na siły poprzeczne. Przy niewielkich obciążeniach (np. w budynkachw mieszkalnych) i przy starannym wykonaniu konstrukcji można nie stosować strzemion w części środkowej przęsła (na około 0,6 rozpiętości).
Zaleca się, aby wysokość konstrukcji stropu Ackermana była nie mniejsza niż:
- 1/30 rozpiętości stropu – w stropach ciągłych i częściowo zamocowanych,
- 1/25 rozpiętości stropów wolno podpartych.
Zbrojenie żeber głównych stropu Ackermana
Jako zbrojenie główne żeber należy stosować pręty o średnicy nie mniejszej niż 10 mm. Stosowane średnice prętów (stal żebrowana klasy A-III gat. 34GS) w zależności od rozpiętości stropu wynoszą:
- od 3,00 m – 10 mm,
- od 3,00 do 4,00 m – 12 mm,
- od 4,00 do 5,00 m – 14 mm,
- od 5,00 do 6,00 m – 16 mm.
Na strzemiona i pręty rozdzielcze stosować należy pręty średnicy nie mniejszej niż 4,5 mm. Strzemion można nie wykonywać w żebrach rozpiętości nie większej niż 5,5 m (pod warunkiem odpowiedniego otulenia betonem prętów zbrojenia oraz nie wymagane jest obliczeniowo zbrojenie na ścinanie). Strzemiona są wymagane przy rozpiętości większej niż 5,5 m (co najmniej 4 strzemiona przy podporach w odstępach nie większych niż 33 cm). Zbrojenie przęsłowe żeber głównych wprowadzać należy poza krawędź podpory - zgodnie z PN-B-03264:2002 w przypadku gdy:
- żebra nie wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami – na długość co najmniej 5 średnic zbrojenia przęsłowego,
- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami – na długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic, jeżeli powierzchnia przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż 2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w środku przęsła. Ten przypadek może mieć miejsce, gdy ze względu na oszczędność stali nie wszystkie pręty zbrojenia przęsłowego doprowadzone są do podpory.
- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami – na długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic, jeżeli powierzchnia przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż 2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w środku przęsła. Ten przypadek może mieć miejsce, gdy ze względu na oszczędność stali nie wszystkie pręty zbrojenia przęsłowego doprowadzone są do podpory.
Strop Ackermana - wzmocnienie żebra głównego
W stropach monolitycznych z wypełnieniem sztywnym i trwałym wzmocnione żebra główne, przejmujące większe obciążenie równoległe do kierunku rozpięcia stropu, wykonuje się przez rozsuniecie elementów wypełniających i zwiększenie przekroju zbrojenia, odpowiednio do wyników obliczeń.
Żeber rozdzielczych można nie wykonywać, gdy obciążenie użytkowe stropu jest nie większe niż 2,0 kN/m2, a grubość płytki międzyżebrowej w najcieńszym miejscu jest nie mniejsza niż 1/10 rozstawu żeber i nie mniejsza niż 30 mm, względnie obciążenie użytkowe jest mniejsze niż 3,0 kN/m2 , a płytka o wspomnianej grubości jest zbrojona poprzecznie. W stropach z wypełnieniem sztywnym bez płytki górnej żebra rozdzielcze zaleca się dawać już przy rozpiętości przekraczającej 4,0 m.
Zamocowanie przez połączenie z sąsiednim przęsłem Połączenie konstrukcyjne żeber stropu z przęsłem sąsiednim uzyskuje się przez przepuszczenie górnego zbrojenia żebra do sąsiedniego przęsła, analogicznie jak stosuje się to zwykle przy zbrojeniu belek ciągłych, lub gdy żebra sąsiednich przęseł nie leżą w jednej osi - przez zakotwienie zbrojenia górnego w podciągu lub w wieńcu leżącym na ścianie nośnej.
Schematem obliczeniowym stropu przy zamocowaniu żeber przez połączenie konstrukcyjne z sąsiednim przęsłem może być wieloprzęsłowa belka ciągła lub jednoprzęsłowa belka częściowo zamocowana.Jeżeli schematem obliczeniowym jest wieloprzęsłowa belka ciągła, maksymalny moment dodatni nie może być:
- w przęśle pośrednim - mniejszy niż moment przęsłowy w belce całkowicie zamocowanej na obu podporach (co nie eliminuje jednak potrzeby, jeśli wynika to z obliczeń, zbrojenia górnego na całej długości belki),
- w przęśle skrajnym - mniejszy niż moment przęsłowy w belce całkowicie zamocowanej na jednej podporze.
Strop Ackermana - izolacja termiczna
Strop Ackermana od strony poddasza nieużytkowego (strychu) należy docieplić styropianem układanym warstwą grubości 13 cm w przypadku pustaków wysokości 18 cm i grubości 12 cm w przypadku pustaków wysokości 20 cm, nakrytym wylewką cementową grubości 4 cm. Przy takim dociepleniu współczynnik przenikania ciepła U = 0,296 W/(m2K).
Patrz też: Ocieplenie poddasza krok po kroku
Strop Acekrmana - zalety i wady
Do zalet stropu Ackermana można zaliczyć:
- możliwość dostosowania do wymagań architektonicznych budynku bezpośrednio na placu budowy,
- nieduża masa własna,
- możliwość ułożenia bez użycia ciężkich maszyn,
- unika się „klawiszowania” stropu, co eliminuje spękania tynku oraz smugi widoczne na tynku, jak np. na stropach Kleina,
- zapewnia dobrą izolacyjność cieplną,
- zapewnia również bezpieczeństwo pożarowe.
Wady stropu Ackermana:
- wymaga pełnego deskowania - pustaki nie operają się na prefabrykowanych belkach,
- wymaga zbrojenia w miejscach, w których w przypadku innych stropów gęstożebrowych biegłyby gotowe belki,
- nie da się go przedłużyć poza ściany zewnętrzne, aby uzyskać np. płytę balkonową,
- na stropie Ackermana nie można dowolnie zmieniać ustawienia ścian działowych.
Patrz też: Ściany działowe a strop. Jak zapobiec przenoszeniu dźwięków?
