Szklany dach szkoły medycznej
Rozpiętość belek wynosi 15,5 m, a najdłuższa składa się z czterech połączonych ze sobą odcinków. Takie rozwiązanie jest wynikiem ograniczeń produkcyjnych szkła hartowanego. Jednak w ten sposób uzyskano rozpiętość dwa razy dłuższą niż udało się uzyskać dotychczas. Belki są laminowane, a każda warstwa może bezpiecznie przejąć pełne obciążenie.
Trójkątny dziedziniec w sercu budynku tworzy centralną przestrzeń komunikacyjną, przekrytą szklanym dachem, opartym na szklanych belkach nośnych.
Rozpiętość belek wynosi 15,5 m, a najdłuższa składa się z czterech połączonych ze sobą odcinków. Takie rozwiązanie jest wynikiem ograniczeń produkcyjnych szkła hartowanego. Jednak w ten sposób uzyskano rozpiętość dwa razy dłuższą niż udało się uzyskać dotychczas. Belki są laminowane, a każda warstwa może bezpiecznie przejąć pełne obciążenie. Połączenie na długości działa przez tarcie na powierzchniach szkła wywołane dociskiem elementów łączących. Aby wypełnienie międzywarstwowe nie zostało zniszczone przez duże siły ściskające, wprowadzono aluminiową przekładkę dystansową. Rozwiązanie to było już wcześniej stosowane, lecz nigdy dla tak dużej rozpiętości szklanych belek.
Zastosowany system połączeń wymagał przeprowadzenia specjalistycznych testów, które, na podstawie wcześniej opracowanej procedury, przeprowadzono na uniwersytecie w Wielkiej Brytanii.
|
Sposób połączenia ze sobą szklanych elementów - wizualizacja |
Widok połączenia |
Szklany dach opiera się na szklanych belkach |
Przekrycie trójkątnego dziedzińca - widok
Budynej Wolfson - nowy gmach Wydziału Medycyny Uniwerytetu w Glasgow - Glasgow, Wielka Brytania
Autorzy: Reiach & Hall
Współpraca: Mag Hansen (specjalista wykonania przeszkleń),
Konstrukcja: URS Corporation
Konstrukcja szklanego dachu: Arup Facade Engineering
Powierzchnia całkowita dachu: 290 m2
Projekt: 1999
Realizacja: 2002
Nie podano kosztu inwestycji