Posadzki przemysłowe. Układanie płytek ceramicznych w obiektach przemysłowych
Posadzki przemysłowe szczególnie narażone są duże obciążenia, intensywny ruch pieszy, często też działanie chemikaliów. Na posadzki przemysłowe dobrze nadają się płytki ceramiczne. Ważny jest jednak odpowiedni dobór materiału i sposób układania płytek ceramicznych.
Płytki ceramiczne na posadzki przemysłowe
Płytki ceramiczne przemysłowe wyróżniają podwyższone parametry techniczne, przede wszystkim mechaniczne, odporność na plamienie i poślizg. Posadzki przemysłowe z płytek ceramicznych powinny charakteryzować się powierzchnią strukturalną i antypoślizgową (norma ZH1/571-DIN51130). Zastosowane płytki ceramiczne muszą wykazywać również wysoką odporność na ścieranie i wpływ czynników chemicznych, a ich powierzchnia powinna być łatwa do utrzymania w czystości.
Do obiektów przemysłowych, w których posadzki są szczególnie narażone na zabrudzenia i duże obciążenie ruchem zalecane są płytkie ceramiczne nieszkliwione typu gres. Płytki tego typu są jednorodne w całej masie, dlatego też nawet jakiekolwiek ślady przetarcia na płytkach nie są widoczne. Płytki ceramiczne nieszkliwione są twarde, mają małą nasiąkliwość wodną, dużą wytrzymałość na zginanie, odporność na ścieranie i uderzenia. Dobrym materiałem na posadzkę do obiektu przemysłowego jest także gres porcelanato - płytki zwarte, o jednorodnej strukturze, bardzo małej nasiąkliwości oraz wysokiej odporności na zginanie. Na posadzki przemysłowe narażone na działanie warunków atmosferycznych polecane są z kolei ceramiczne płytki klinkierowe, charakteryzujące się wysoką mrozoodpornością.
Przykładowe dane techniczne przemysłowego gresu porcelanato:
Nasiąkliwość: < 0,1% (wymagania normy: ≤ 0,5%)
Wytrzymałość na zginanie: min. 45 N/mm² (wymagania normy: ≥ 35 N/mm²)
Mrozoodporność, odporność na plamienie
Odporność na ścieranie wgłębne: 130 mm³ (wymagania normy: maks. 175 mm³)
Antypoślizgowość: R10
Grubość: 12 mm
Wymiary płytki: 30x30 cm
Układanie płytek ceramicznych – metoda wibracyjna
Do układania płytek ceramicznych (grubości 12 mm i grubszych) na dużych powierzchniach polecana jest metoda wibracyjna. Płytki układa się na zaprawie cementowej pokrytej warstwą sczepną, a następnie na ułożonej powierzchni stosuje się wibrator powierzchniowy. Dzięki temu uzyskuje się idealnie równą powierzchnię, płytki dobrze przylegają do zaprawy, a to z kolei wpływa na wytrzymałość posadzki przemysłowej.
W przypadku nowych obiektów, w celu zrównoważenia naprężeń powstających w płycie głównej i podłożu betonowym, przy układaniu posadzek stosowane są dylatacje najczęściej od 6x6 m do 8x8 m. Listwy dylatacyjne gwarantują właściwe tłumienie naprężeń i chronią kanty płytek przed uszkodzeniami. Wysokogatunkowe tworzywa sztuczne używane do produkcji listew dylatacyjnych są odporne na oleje, chemikalia, środki czyszczące i niektóre kwasy.
Przy układaniu płytek ceramicznych metodą wibracyjną trzeba wziąć pod uwagę ostateczny poziom posadzki. Ze względu na wymaganą minimalną grubość betonu (3-4 cm) oraz grubość płytki (12-20 mm) należy przyjąć wysokość jastrychu od 6 do 7 cm. Przy układaniu wibracyjnym na mniej stabilnym podłożu stosuje się dodatkowo tzw. warstwę ślizgową, np. 2 x folia oraz zbrojenie betonu pod płytką siatką 150x150x3 mm.
Fugowanie płytek ceramicznych
Po ułożeniu płytek i zawibrowaniu posadzki kolejną czynnością jest fugowanie. Do posadzek przemysłowych polecane są wodoodporne fugi cementowe, elastyczne, odporne na zabrudzenia lub fugi epoksydowe. Po zafugowaniu posadzki trzeba ją dokładnie umyć.
Posadzka ułożona metodą wibracyjną osiąga 60% swojej ostatecznej wytrzymałości już po 7 dniach od położenia. Pełne obciążenie posadzki dopuszcza się po 28 dniach.