Konstruktor cz.14 - Połączenia doczołowe

Program do wymiarowania połączeń stalowych na śruby zwykłe lub sprężone w złączach prostych lub załamanych. Wymiarowanie wykonywane jest wg normy: PN-90/B-03200. Program automatyczne dobiera grubość blachy czołowej oraz klasę śrub spełniających warunki nośności i użytkowania. Rozmieszczenie śrub odbywa się automatycznie lub pod kontrolą użytkownika z zachowaniem wszelkich warunków konstrukcyjnych.

Program sprawdza złożony stan naprężenia w łącznikach, nośność zdefiniowanego złącza w klasie D, E lub F, stan graniczny nośności (zerwanie śruby) i stan graniczny użytkowania (rozwarcie styku). Moduł umożliwia wprowadzanie obciążeń statycznych lub dynamicznych a także sam dobiera grubości spoin łączących blachę czołową z profilem lub blachownicą.

Opcja automatycznego rysunku wykonawczego (w formacie DXF) do modułu Konstruktor - Połączenia doczołowe pozwala na automatyczne wykonanie na podstawie obliczeń statycznych i wymiarowania, pełnego rysunku konstrukcyjnego połączenia doczołowego profilu dwuteowego (walcowanego lub blachownicy) w układzie prostym lub załamanym. Rysunek zawiera: widok złącza, przekroje łączonych profili, przekrój przez złącze, "wyrzucone" i opisane blachy (czołowa i żebra), wykaz stali profilowej wraz z zestawieniem łączników oraz wszystkie niezbędne opisy (spoin, łączników, profili) i wymiarowania. Program automatycznie dobiera długości potrzebnych śrub oraz ilości elementów złącznych.

Podstawowe możliwości programu to, m. in.:

• automatyczny dobór najniższej klasy śrub, przy danym typie złącza, spełniającej stany graniczne nośności i użytkowania w zależności od kategorii połączenia oraz automatyczne rozmieszczenie w projektowanym złączu,
• obliczanie połączeń załamanych o kącie załamania nawet do 45 stopni,
• automatyczny dobór grubości blachy czołowej przy jednoczesnej możliwości korekty przez użytkownika z uwzględnieniem współczynników rozkładu obciążenia,
• sprawdzanie: złożonego stanu naprężenia w łącznikach, nośności zdefiniowanego złącza w klasie D, E lub F, stanu granicznego nośności (zerwanie śrub) i stanu granicznego użytkowania (rozwarcie styku),
• dowolne obciążenie styku: statyczne lub dynamiczne (moment, siła tnąca i normalna),
• automatyczny dobór grubości spoin łączących elementy profilu (pasa i środnika) z blachą czołową z uwzględnieniem złożonego stanu naprężenia,
• możliwość definiowania typu otworu na śrubę i sposobu wykończenia powierzchni blach czołowych przy liczeniu poślizgu w złączach sprężonych.