Sufity podwieszane

Odsunięcie powierzchni sufitu podwieszanego od konstrukcji stropu o kilkanaście centymetrów pozwala zamaskować rysy, nierówności i uszkodzenia oraz wykonać izolację akustyczną i termiczną. W przestrzeni powstałej między sufitem podwieszanym a stropem można także poprowadzić instalacje wentylacyjne, klimatyzacyjne, elektryczne i komputerowe.

Najpopularniejsze są sufity z płyt gipsowo-kartonowych. Płyty o grubości 9,5 lub 12 mm mocuje się do drewnianego, stalowego lub aluminiowego rusztu gwoździami lub wkrętami. Ruszt można zamocować bezpośrednio do powierzchni stropu (jeśli jest ona wystarczająco równa) lub na regulowanych wieszakach. Wypełnienie rusztu stanowi najczęściej płyta ze sprasowanej wełny mineralnej, metalowa lub drewniana. Czasami jest ona wykończona aluminiowymi panelami listwowymi.

Sufity kasetonowe (modułowe) mają podobną konstrukcję, ale ruszt ma regularne wymiary dostosowane do płyt wypełniających, wykonanych ze sprasowanej wełny mineralnej, metalu lub drewna. Płyty z wełny pokryte są tynkiem o różnorodnej fakturze, natomiast płyty metalowe i drewniane pokrywa się powłokami malarskimi. Elementami wypełniającymi mogą być też płyty mineralne, z tworzyw sztucznych, elementy gipsowe oraz rastrowe. Sufity kasetonowe nie wymagają dodatkowego wykończenia. W razie uszkodzenia płyty lub naprawy instalacji przebiegającej pod stropem pojedyncze elementy można łatwo zdemontować i ponownie założyć.
Panele sufitowe montuje się do rusztu stalowego lub aluminiowego przymocowanego do ścian i sufitu. Mogą mieć długość do 7 m. Najczęściej stosowane są panele aluminiowe, stalowe lub drewniane, wykończone powłokami malarskimi, o powierzchni gładkiej lub perforowanej.
Sufity z folii rozpina się na listwach montażowych mocowanych do ścian i stropu. Umożliwiają bardzo szybki montaż i demontaż, nie wyłączając z użytku remontowanego pomieszczenia. Powłoka sufitowa jest nieprzemakalna i wodoszczelna.
Można uzyskać różne kształty i formy sufitu (owalne, łukowe, skośne, załamane), ciekawe efekty daje podświetlenie od środka (tak zwane sufity świetlne).
Sufity świetlne to rodzaj sufitów napinanych, produkowanych w różnych kształtach (tulipanów, baniek wody, fal). Wbudowane w sufit oświetlenie działa w oparciu o zaprogramowany system trójkolorowych neonów i diod, który umożliwia zmiany natężenia kolorów. Odcienie mogą się także zmieniać wraz ze zmianą koloru zastosowanej powłoki PVC.

Akustyka
Dzięki wypełnieniom z płyt absorbujących hałas, sufity podwieszane charakteryzują się dobrą lub bardzo dobrą izolacyjnością akustyczną. Absorpcja dźwięku jest zależna od materiału, z jakiego zrobiona jest płyta, a także od jej grubości, perforacji i faktury powierzchni.
Tłumienie - absorpcja dźwięku (określona według normy jako pogłosowy współczynnik pochłaniania dźwięku) określa, w jakim stopniu materiał pochłania dźwięk. Współczynnik równy 1 oznacza całkowite pochłanianie dźwięku przez płytę (brak odbicia fali). Wyznacza się go dla określonych częstotliwości dźwięku: 125, 250, 500, 1000, 2000 i 4000 Hz. Odpowiednikiem pogłosowego współczynnika pochłaniania dźwięku według ISO Standard jest współczynnik NRC (No- ise Reduction Coefficient).
Współczynnik czystości rozmowy (czasu pogłosu) ma duże znaczenie w salach teatralnych i konferencyjnych. Określa się go dla całego pomieszczenia. Zależy on od rodzaju materiałów wykończeniowych użytych we wnętrzu. Zaleca się, aby dla kin, teatrów, szkół, pokojów lektorskich współczynnik ten przekraczał 95% (wynik powyżej 90% uznaje się za zadowalający), natomiast dla holi, terminali lotniczych i kolejowych oraz w centrach handlowych współczynnik nie może być niższy niż 85% (zaleca się, by przekraczał 90%). Przy wartości poniżej 50% słowa stają się niezrozumiałe. Izolacyjność akustyczna jest definiowana jako różnica pomiędzy siłą dźwięku wyemitowanego i odebranego po podwójnym przejściu fali przez płytę wypełnienia sufitu. Izolacyjność jest bardzo ważna, gdy chcemy ograniczyć przepływ hałasu pomiędzy pomieszczeniami o wspólnym suficie podwieszanym. Można ją zwiększyć stosując dodatkową warstwę, na przykład z wełny mineralnej. Najczęściej wykorzystuje się dodatkową warstwę w sufitach z wypełnieniem z płyt gipsowo-kartonowych, paneli aluminiowych, stalowych lub sufitach napinanych.
Dostępne są także specjalne sufity dźwiękochłonne gipsowe lub z wełny mineralnej, szklanej. Wśród nich są sufity otworowe, lamelowe, o współczynniku absorpcji w granicach 0,7-0,9 lub kasetonowe - mineralne o współczynniku do 0,9. Płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe mogą mieć podwyższony współczynnik pochłaniania dźwięku. Nacięcia i perforacja zwiększają absorpcję, natomiast lepszą izolacyjność akustyczną można osiągnąć układając na płytach warstwę wełny mineralnej.
Płyty perforowane montuje się na styk, z widoczną fugą lub z pozostawioną szczeliną, którą należy zaszpachlować (bez taśmy spoinującej). Aby zapewnić równomierny układ perforacji, przy montażu płyt perforowanych i szczelinowych należy zachować krzyżowy układ spoin. Nie jest wymagane ich przesunięcie.
Odporność na wilgoć określa, w jakim pomieszczeniu i przy jakiej wilgotności może być stosowana płyta wypełniająca, aby nie uległa odkształceniu.
Odporność na wilgoć podaje się w procentach lub z indeksem RH (Resistans Humidity). Standardowe płyty odporne są na normalną wilgotność wynoszącą około 70%. Dla płyt o podwyższonej odporności na wilgoć wartość ta rośnie do 90%, a nawet 100% (90RH i 100RH).
Niektóre płyty odporne na wilgoć, chłonąc ją, nawet kilkakrotnie zwiększają swoją masę, dlatego już na etapie projektowania trzeba pamiętać o wzmocnieniu konstrukcji. Do materiałów całkowicie odpornych na wilgoć można zaliczyć impregnowane płyty mineralne, panele stalowe, aluminiowe, a także sufity wykonane z tworzyw zawierających PVC (napinane).